Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2025

Γεωργία που αργοπεθαίνει

Χρόνια τους κανάκεψαν. 
Η αγροτιά πριν τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις δεν είχε στον ήλιο μοίρα. 
Στήριζε τα έσοδά της στις πωλήσεις των παραγόμενων προϊόντων στην εσωτερική αγορά και στην οικογενειακή εργασία. 
Ήταν η αγροτιά που ύμνησαν οι τραγουδοποιοί και η λογοτεχνία.
Μετά την ένταξη της Ελλάδας στον ΕΟΚ και την εφαρμογή της ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική), ανακαλύφθηκε το νέο «Ελ Ντοράντο». 
Οι αθρόες επιδοτήσεις έγιναν πηγή σταθερού εισοδήματος. Άνοιξαν δίαυλοι για πρόσβαση σε σύγχρονη τεχνογνωσία, την οποία όμως ελάχιστοι γεωργοί και ελάχιστοι συνεταιρισμοί, αξιοποίησαν.
Οι επιδοτήσεις δημιούργησαν μια νέα συνείδηση. Ένα νέο πρότυπο αγρότη που αντιμετώπιζε τη γεωργία ως σταθερό επάγγελμα και πηγή προβλέψιμου εισοδήματος.
Βέβαια, δεν είναι αθώες της αποτυχίας οι εκάστοτε κυβερνήσεις, ούτε ελέγχθηκαν εάν τα χρήματα που αφειδώς δίνονταν, επενδύθηκαν στο επάγγελμα ή έγιναν διαμερίσματα και θηριώδη τρακτέρ, δυσανάλογα με την έκταση παραγωγής (στην καλύτερη περίπτωση).
Η επιδότηση δεν αντιμετωπίστηκε ως εργαλείο αγροτικού μετασχηματισμού, ως πόρος για παραγωγική επένδυση. Έγινε δικαίωμα... το οποίο στηρίζουν παντί τω τρόπω τα κόμματα της εκάστοτε αντιπολίτευσης, της ΝΔ μη εξαιρουμένης («όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά», ή η… αμαζόνα του θεσσαλικού κάμπου, βουλευτής της ΝΔ να «αγωνίζεται» κάποτε πάνω σε τρακτέρ).

Τα περισσότερα των αιτημάτων τους, όπως οι κατώτερες εγγυημένες τιμές, η μείωση του κόστους παραγωγής, καταβολή χρωστούμενων, αφορούν το κράτος. 
Δηλαδή θα προέλθουν από τους φόρους των Ελλήνων φορολογουμένων, αυτών τους οποίους ταλαιπωρούν κλείνοντας τους δρόμους, ή εκείνων τις δουλειές των οποίων σαμποτάρουν (τουριστικές επιχειρήσεις, έμποροι, εμπορικοί αντιπρόσωποι, επαγγελματίες της εφοδιαστικής αλυσίδας κ.α. ).

Ήδη αγρότες και φορείς της Θεσσαλονίκης (Βιοτεχνικό και Βιομηχανικό επιμελητήριο, Σύνδεσμος Εξαγωγέων κ.α.) με ανακοίνωσή τους επισημαίνουν ότι «σε μια κρίσιμη συγκυρία για την ελληνική οικονομία, η άρνηση του θεσμικού διαλόγου δεν αποτελεί μορφή διεκδίκησης αλλά επιλογή αδιεξόδου»
Και τονίζουν: «Ο πρωτογενής τομέας αποτελεί τον πρώτο κρίκο της εθνικής παραγωγικής αλυσίδας. Και όταν ο κρίκος αυτός αποσύρεται από τον διάλογο, η ζημιά μεταφέρεται στη βιομηχανία, στη μεταποίηση, στο εμπόριο, στις εξαγωγές, και τελικά στην ίδια την κοινωνία. Το κόστος αυτής της στάσης δεν είναι πολιτικό. Είναι οικονομικό και εθνικό».

Αλλά μήπως τα κατανοεί αυτά η αντιπολίτευση;
(μιλάμε πάντα για την εκάστοτε αντιπολίτευση. Τώρα τυχαίνει να είναι αυτή). Διαχρονικά αντιπολιτεύσεις κοντόθωρες και μίζερες, χωρίς όραμα, τάσσονται άμεσα και άκριτα παρά τω πλευρώ αυτών που αυθαίρετα και νταηλίδικα κλείνουν τους δρόμους.
Επενδύουν στη μετατροπή της αντικυβερνητικής δυσαρέσκειας σε έλξη ψήφων, μη τολμώντας να διαφοροποιηθούν ακόμη και στο στοιχειώδες. Το δικαίωμα των φορολογουμένων πολιτών στη μετακίνηση.


Το ΠΑΣΟΚ που συνετέλεσε τα μέγιστα στην εμπέδωση της κρατικοδίαιτης νοοτροπίας, καθώς επί των ημερών του άνοιξε ασκός των πλουσιοπάροχων και αναξιοποίητων επιδοτήσεων (και έτσι έγινε η αγροτιά «η ραχοκοκαλιά του Κινήματος»), αρνείται να καταδικάσει τα μπλόκα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που αύξησε την προκαταβολή φόρου των αγροτών στο 100%, τον ΦΠΑ σε λιπάσματα, φυτοφάρμακα και λοιπά εφόδια στο 23%, που κατάργησε τον μειωμένο φόρο στο αγροτικό πετρέλαιο, που αυτό έφτασε από τα 66 ευρώ το χιλιόλιτρο στα 200, σήμερα με τον Φάμελλο (αλλά και τον Τσίπρα), ανεμίζει παντιέρες στο πλευρό των αγροτών, υποστηρίζοντας τα «δίκαια αιτήματά τους».

Για το ΚΚΕ όλα τα αιτήματα είναι δίκαια, ενώ δεν περιμένει κανείς τίποτα καλύτερο από τον Βελόπουλο της Λύσης και τον Νατσιό της Νίκης.


Τα «δίκαια» αιτήματα των αγροτών δημοσιοποιήθηκαν χθες. Μερικά από αυτά είναι να σταματήσει η κρατική καταστολή (για να μπορούν ανενόχλητοι να αναποδογυρίζουν περιπολικά και να εισβάλουν σε πίστες αεροδρομίων).
Επίσης: Κατώτερες τιμές που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν βιώσιμο εισόδημα (ανεξαρτήτως μεθόδου παραγωγής. Ή όπως επιτιμητικά ρώτησε αγρότης τον Ανδρουλάκη, αν συμφωνεί και αυτός με τη μοντέρνα γεωργία - κάπως έτσι το είπε).
Μείωση του κόστους παραγωγής, αφορολόγητο πετρέλαιο στην αντλία (αίτημα που κρίνεται και ως υποβοηθητικό μεταπώλησης), επαναπροσδιορισμός των λίτρων ανά καλλιέργεια, πλαφόν στην τιμή αγροτικού ρεύματος στα 7 λεπτά, κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας (λογικό αίτημα αλλά θα πρέπει να πείσουν την… ΕΕ!).
Επίσης, αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος για το 2025 σε όλα τα προϊόντα που έχουν καταρρεύσει οι τιμές τους. Δημιουργία έργων υποδομής, πχ σε άρδευση και αντιπλημμυρική/αντιπυρική θωράκιση (σωστά αλλά αυτό δεν λύνεται σε μια ημέρα ούτε με μια υπόσχεση).
Να σταματήσουν οι αθρόες εισαγωγές και «ελληνοποιήσεις» ομοειδών προϊόντων χωρίς δασμούς πχ Mercosur και άλλες συμφωνίες με την ΕΕ (σωστό για τις ελληνοποιήσεις, αλλά αν σταματήσουν οι συμφωνίες με την ΕΕ θα σταματήσουν και οι επιδοτήσεις τους!).
Να μην υπάρξει μείωση των πόρων της ΚΑΠ για την πολεμική προετοιμασία όπως ήδη ετοιμάζονται να προχωρήσουν (και σε αυτό πρέπει να πείσουν την ΕΕ αλλά απευθύνεται ως άμεσο αίτημα προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό!).
Να καταργηθεί το ηλεκτρονικό δελτίο αποστολής που στέλνει ο παραγωγός από το χωράφι (μήπως ευνοώντας παρατυπίες; ). Να γίνει άμεσα διπλασιασμός των αγροτικών συντάξεων (άσχετα αν αντέχει η οικονομία, και αυτό θα γίνει από τους φόρους των πολιτών στους οποίους κλείνουν τους δρόμους)!
Παράλληλα να εξυγιανθεί ο ΟΠΕΚΕΠΕ αλλά να μην ενταχθεί στην ΑΑΔΕ (γιατί άραγε; ). Και άμεση στήριξη για τα αιγοπρόβατα που έχουν θανατωθεί λόγω ευλογιάς (σωστό και αναγκαίο).

Την ίδια στιγμή υπάρχουν στην Ελλάδα - λίγοι δυστυχώς - συνεταιρισμοί κερδοφόροι και εξαγωγικοί, γιατί οργανώθηκαν επιστημονικά και δεν ξόρκισαν τη «μοντέρνα γεωργία». 
Αυτοί θα επιζήσουν, τα μέλη τους θα ευδαιμονούν, όταν η γεωργία του κλεισίματος των δρόμων θα αργοπεθαίνει.

Γιάννης Σιδέρης

Δεν υπάρχουν σχόλια: