Ο Κυριάκος θα μπορούσε να είναι υποψήφιος για πρόεδρος του νέου ΠΑΣΟΚ. Ό,τι κάνει «είναι ΠΑΣΟΚ», ό,τι λέει «είναι ΠΑΣΟΚ», όλη η πορεία του «είναι ΠΑΣΟΚ», ποτέ δεν το έκρυψε, ποτέ δεν το ξωπέταξε από το βιογραφικό του, ποτέ δεν αρνήθηκε το παρελθόν του.
Ο Κυριάκος αλλάζει καθημερινά οργανωμένα, σχεδιασμένα, συστηματικά, δομικά τη χώρα, την έχει πάρει από το χέρι και την οδηγεί στο ξέφωτο, της κάνει εμβόλια αισιοδοξίας με «άγνωστο»... σε πολλούς περιεχόμενο, αλλά τόσο ελκυστικά, μεθυστικά σχεδόν, διευκολύνει τη ζωή μας, μας φέρνει σε επαφή με άλλους κόσμους, παρεμβαίνει στο dna μας και του λέμε κι ευχαριστώ.
Ο Κυριάκος δεν έχει αντίπαλο, η λογική (του) όταν ξέρεις να την χειρίζεσαι, όπως το κάνει αυτός, δεν έχει αντίπαλο. Έχει μόνο σχέδια, προγράμματα, εφαρμογές και κάτι «παλαβούς» με την τεχνολογία να τον ακολουθούν, δεν τους πιάνει το μάτι σου αλλά ούτε που τους ενδιαφέρει, αυτοί ζουν για προγράμματα και τεχνητές νοημοσύνες, για ταχύτητες και εφαρμογές, μερικοί ξεχνάνε ν' αλλάξουν πουκάμισο για μια εβδομάδα.
Ο Κυριάκος «είναι ΠΑΣΟΚ», επειδή είναι εκσυγχρονιστής και πραγματιστής, είναι άνθρωπος της πράξης και του έργου και όχι χαβαλές των αμφιθεάτρων σε προχωρημένη σήψη. Ζει και κινείται στο σήμερα, ούτε καν θυμάται το ογδόντα και το ενενήντα, δεν του λέει τίποτε η κεντροαριστερά και η κεντροδεξιά, ο προοδευτικός και ο συντηρητικός, ο αριστερός και ο δεξιός, του θυμίζουν κάτι αρχαία αγάλματα σε ένα μουσείο ντυμένα τις περιλάλητες στολές τους από μάρμαρο και χαλκό.
Δεν ενδιαφέρεται να απαντήσει στο φιλοσοφικό ερώτημα του αθάνατου Τζιμάκου «αριστερά μπαίνοντας ή βγαίνοντας;», δεν θίγεται όταν αναφέρονται στο πολιτικό παρελθόν του, μια εσωτερική περηφάνεια τη νοιώθει πάντως, ξέρει καλύτερα από τον καθένα ότι η πρόοδος δεν είναι αριστερή και η συντήρηση δεξιά ή το ανάποδο, αυτός ο παραλυτικός μανιχαϊσμός δεν τον ακουμπάει, η τεχνολογία είναι ουδέτερη, η χρήση της την αλλάζει κι εκεί μέτρο πάντων είναι ο άνθρωπος και οι ανάγκες του.
Ο Κυριάκος είναι asset για κάθε κυβέρνηση. Είναι για την τωρινή, δεν πρόκανε να είναι για κάποιες περασμένες, λέει λίγα και κάνει πολλά, ανακοινώνει ελάχιστα και πραγματοποιεί θαύματα, δεν ανακοινώνει τίποτε, αλλά όλοι ξέρουν ότι κάπου βρίσκεται και δουλεύει σαν το μυρμήγκι για να μαζέψει για λογαριασμό μας φαγητό για τον χειμώνα που θα έρθει, στα διαλείμματα δεν ξεχνάει το χειροφίλημα στις κυρίες, τηλεφωνάει καθημερινά στη μαμά, κατεβάζει όταν προλαβαίνει τα σκουπίδια.
Α! να μην το ξεχάσω: μισεί τα διλήμματα και τα ιδεολογικά στρογγυλέματα, ξέρει ότι η ζωή δεν είναι ποτέ άσπρο – μαύρο, οι θεωρητικούρες τον κάνουν να βαριέται αφόρητα και οι κεντρο-αριστερο-δεξιές παπαρολογίες του θυμίζουν πτώματα σεσηπότα και τυμπανιαία.
Όλοι ξέρετε ποιος είναι αυτός ο Κυριάκος. Όλοι περιμένετε με μια αγωνία την επόμενη ανακοίνωση του. Όλοι χαίρεστε να τον ακούτε και να τον βλέπετε. Όλοι έχετε συλλάβει τον εαυτό σας να αναρωτιέται «μα, που ήταν κρυμμένος αυτός ο τύπος;» και να μακαρίζετε την κυβέρνηση (και τον άλλο Κυριάκο) για την προστιθέμενη αξία που της προσφέρει. Όλες «θα σκοτώνατε» για να το κάνετε γαμπρό και να σας φωνάζει «μητέρα»!
Τι «ψηφίζει» μετά από το χθεσινοβραδυνό debate μεταξύ των πέντε, από τους έξι, υποψηφίων προέδρων του ΠΑΣΟΚ ο Κυριάκος;
Να το θέσω διαφορετικά: είναι βέβαιο πως στο μυαλό όλων των υποψηφίων προέδρων του «νεοΠΑΣΟΚ» ο Κυριάκος έχει δικαίωμα να ψηφίσει στις εκλογές; Μετρήθηκε με το πρώτο διαθέσιμο «πασοκόμετρο» και το αποτέλεσμα έδειξε ότι διαθέτει επάρκεια αντιδεξιών αντισωμάτων για να έχει δικαίωμα να πάρει μέρος στην εκλογική διαδικασία και να ψηφίσει;
Αλήθεια, τι θα ψήφιζε ο Κυριάκος αν αποφάσιζε να πάρει, ως πολίτης, μέρος στην εκλογή του νέου προέδρου, ποιον υποψήφιο θα επέλεγε και για ποιους λόγους; Σε ποιον θα αθροίζονταν η ψήφος του;
Ποιον θα ήθελε απέναντι του με γνώμονα το στενό συμφέρον της κυβέρνησης και ποιον θα επέλεγε με κριτήριο το καλό της χώρας;
Ταυτίζεται, άραγε, αυτός που «δεν θα ήθελε απέναντι της η Νέα Δημοκρατία στις επόμενες εκλογές» με το πρόσωπο που θα επέλεγε, ως εναλλακτική, «για να καταστεί βεβαιότητα η πρόοδος της χώρας;».
Όλοι όσοι θα πάτε να ψηφίστε τις δύο Κυριακές του Δεκέμβρη για τον πρόεδρο του «νεοΠΑΣΟΚ» τον Κυριάκο να ρωτήσετε. Αυτός θα σας «πει» τι σας συμφέρει να κάνετε, ποιον να σταυρώσετε, με ποιον να στοιχηθείτε στη νέα εποχή. Δεν λαθεύει ο Κυριάκος. Οι αριθμοί και τα δεδομένα δεν λαθεύουν.
Κάτι μπαλκόνια της δεκαετίας του ογδόντα, κάτι παλαιοΠΑΣΟΚ του ενενήντα και μερικοί στρογγυλοποιημένοι νεοκουβέληδες του 2021 που ζουν «σε άλλη χώρα» και ψάχνονται ακόμη να θυμηθούν περασμένα μεγαλεία πουλώντας σε συσκευασία αποθανόντος σοσιαλισμού ένα ένδοξο περιφερόμενο παρελθόν, χωρίς να απειλούν κανένα, είναι που τρομάζουν.
Η σοσιαλδημοκρατία είναι πατριωτικός και δημοκρατικός πραγματισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου