Η Ωραία των πολίτικαλι κορέκτ

Του Θανάση Χειμωνά

Να λοιπόν που στα «χασομέρια» της Βουλής,  λίγο πριν οι εθνοπατέρες ξεχυθούν, συντετριμμένοι από το Θείο Δράμα, στις εκκλησίες των περιφερειών τους  και –εν συνεχεία- πάνω από τον παραδοσιακό οβελία μας προέκυψε ένας ακόμη εκπρόσωπος του Κακού πάνω στη γη. 
Ο λόγος για τον Κοινοβουλευτικό  Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, Νίκο Δένδια ο οποίος, απαντώντας στις παλιότερες δηλώσεις του Ευκλείδη Τσακαλώτου σχετικά με εκείνο το ραντεβού με την Σκάρλετ Γιόχανσον και σχολιάζοντας το φιάσκο των χειρισμών της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είπε κατά λέξη: 

«Η δική σας δήλωση ότι θα παραιτηθείτε αν πάρουμε και ένα ευρώ επιπλέον μέτρα ισχύει ή δεν ισχύει; Θα το κάνετε; Και εν πάση περιπτώσει κύριε πρόεδρε θέλω να πω και κάτι επιπρόσθετο. Ο κ. υπουργός φαντάζομαι θέλησε ως αμοιβή της εξαιρετικής εργασίας την οποία παρέχει διαπραγματευόμενος να έχει αν θυμάμαι καλά κ. υπουργέ, συνάντηση για κοκτέιλ με τη Σκάρλετ Γιόχανσον. Αυτό δεν είχατε πει; Λοιπόν έτσι που τα πάτε και η μακαρίτισσα η Γεωργία Βασιλειάδου, πολύ σας πέφτει».

Ακολούθησε ένας κακός χαμός, όχι μόνο μέσα στη Βουλή, αλλά κυρίως έξω από αυτή με έναν οργισμένο όχλο να κατηγορεί τον πρώην υπουργό της Ν.Δ. για «σεξισμό». Αχ, τι ωραία λέξη… Κλασική καραμέλα ΑγανάΧτησης για ανθρώπους που δεν έχουν καν μπει καν στον κόπο να ψέξουν στο λεξικό το ακριβώς σημαίνει.

Φυσικά, υπήρξαν πολλές αντιδράσεις από τα γνωστά κέντρα και παράκεντρα του ΣΥΡΙΖΑ τα οποία θεωρούν πως κάθε μέρα πρέπει να ασχολούμεθα με το αν παίρνουν και τι παίρνουν, αν βγαίνουν ραντεβουδάκια με όμορφες ή άσχημες γυναίκες κ.ο.κ. Τα έγραφα αυτά προχθές, δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι.

Έλα όμως που ο αυτή τη φορά ο Δένδιας δεν σταυρώθηκε τόσο από τους συριζαίους όσο από ένα άλλο είδος ανθρώπου, σαφώς χειρότερο: Τους Ταλιμπάν της Πολιτικής Ορθότητας.

Το καλαμπούρι του κερκυραίου πολιτικού τους προκάλεσε κανονική υστερία. Ωσάν τις τεσσαράκοντα παρθένες (σ.σ. λόγω της ημέρας το κείμενο διέπεται από θρησκευτική ευλάβεια) όλοι αυτοί που επαγρυπνούν ώστε να μην βάλουμε έστω και ένα κόμμα μετά από λάθος λέξη προσβάλλοντας την αποστειρωμένη κοσμοθεωρία τους βρέθηκαν στα κάγκελα κατηγορώντας τον για ρατσισμό εναντίον του Τσακαλώτου και κυρίως  για σεξισμό εναντίον της Γεωργίας Βασιλειάδου. Για το πρώτο δεν νομίζω πως έχει νόημα να επεκταθούμε.

Οποιοσδήποτε γνωρίζει στοιχειωδώς ελληνικά και διαθέτει ιq άνω του 60 καταλαβαίνει πως ο Δένδιας δεν απευθύνεται στον Τσακαλώτο για την εμφάνισή του (εντάξει, μπορεί να μην είναι και Ρόμπερτ Ρέντφορντ ο Ευκλείδης αλλά δεν τον λες και δύσμορφο) αλλά για το έργο του ως υπουργός. Σαν να σχολιάσεις π.χ. για ένα ποδοσφαιριστή: «Έλα μωρέ που θα πάει στον Ολυμπιακό. Ούτε για την Αναγέννηση Τραχανοπλαγιάς δεν κάνει». Ρατσιστικότατη τοποθέτηση τω όντι.

Ο σουρεαλισμός όμως έγκειται κυρίως στο δεύτερο σκέλος, για το οποίο και έγινε ο περισσότερος ντόρος. Σύμφωνα λοιπόν με τους ευαισθητούληδες του πολιτίκαλι κορέκτ ο Δένδιας έθιξε (σεξιστικά εννοείται) την τιμή της Γεωργίας Βασιλειάδου. Πέρα από το κατά πόσο μπορεί κάποιος να κάνει σεξιστική επίθεση σε μια γυναίκα που είναι νεκρή εδώ και τέσσερις δεκαετίες καλό είναι να θυμηθούμε κάποια πράγματα: Η κορυφαία κωμικός μας έγινε ευρέως γνωστή και αγαπήθηκε υποδυόμενη ακριβώς την άσχημη!

Από την «Ωραία των Αθηνών» (ειρωνικότατος τίτλος) έως τους «Γαμπρούς της Ευτυχίας» η Βασιλειάδου αποτέλεσε το πρότυπο της κινηματογραφικής ασχήμιας. Μιλάμε φυσικά για έναν ρόλο καθώς στα νιάτα της είχε υπάρξει εκπάγλου καλλονής. Διαβάζουμε χαρακτηριστικά στην Wikipedia: «πρώτος ο Αλέκος Σακελλάριος ανακάλυψε το έμφυτο ταλέντο της στη μιμητική, της προσέφερε ένα ρόλο το 1939 στα Κορίτσια της παντρειάς, που έγινε η αφορμή για το ξεκίνημα μιας δεύτερης, αλλά περισσότερο γνωστής καριέρας - αυτή τη φορά ως κοσμαγάπητης κωμικού, της "ομορφότερης άσχημης" του ελληνικού κινηματογράφου, όπως χαρακτηρίστηκε».

Σε αυτόν ακριβώς τον ρόλο αναφέρθηκε ο Δένδιας και όχι φυσικά στην ίδια τη Βασιλειάδου προσωπικά. Θα μπορούσε με τον ίδιο τρόπο να μιλήσει για την Ταϋγέτη η οποία στην καριέρα της –και αντίθετα με την Βασιλειάδου- υποδυόταν ΜΟΝΟ την άσχημη. Επίσης, ο Δένδιας θα μπορούσε να πει π.χ. στον Τσακαλώτο: «Πιστεύετε πως η κυβέρνησή σας έχει το ύψος του Γιάννη Αντετονκούμπο αλλά μετά βίας ξεπερνά εκείνο του Νίκου Ρίζου». Ή πάλι: «Υποστηρίζετε πως τα μέτρα που θα μας φέρετε θα είναι ελαφρά σαν την Τουίγκι. Εγώ όμως βλέπω τον Όλιβερ Χάρντι». Ρατσισμός και σεξισμός τω όντι…

Γι αυτό, καλό θα είναι όλοι οι εκπρόσωποι αυτής της άτυπης «Αστυνομίας της Σκέψης» να βάλουν τα «προοδευτικόμετρα» εκεί που ξέρουν (εννοώ σε κάποιο ντουλάπι για να θυμούνται που τα έβαλαν).  

Με αφορμή αυτή την ιστορία είδα στο YouTube κάποιες σκηνές από τους «Γαμπρούς της Ευτυχίας». Εκεί όπου ο τεράστιος Βασίλης Αυλωνίτης αναρωτιέται αν θα ήταν καλή ιδέα να βάλει ένα κασόνι στο κεφάλι της αδερφής του (της Γεωργίας Βασιλειάδου) για να μη φαίνεται η τερατώδης ασχήμια της. Έχετε σκεφτεί πως κάποια μέρα η εν λόγω ταινία και όλες οι αντίστοιχες ενδεχομένως να απαγορευτούν ως «ρατσιστικές» ή «σεξιστικές»; Ήδη στις ΗΠΑ έχουν λογοκριθεί αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας για αντίστοιχους λόγους. Καλό είναι να αντιδράσουμε άμεσα πριν να είναι αργά.

www.liberal.gr