Την ώρα που η κυβέρνηση παζαρεύει με την τρόικα τα εργασιακά, ο Βόλφανγκ Σόιμπλε κατακεραυνώνει την Κομισιόν ότι ευνοεί τις δημόσιες επενδύσεις, το ΔΝΤ ότι υπονομεύει την ανάπτυξη με ένα κούρεμα του ελληνικού χρέους και την Ελλάδα ότι δεν εφαρμόζει τις μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση, στα εργασιακά και στους κανόνες της αγοράς και ότι ζει πάνω από τις δυνατότητές της.
Τουλάχιστον σ αυτό το τελευταίο έχει δίκιο! ...
Ο αντιπαθέστατος αυτός τύπος, που είναι η αντιπροσώπευση της γερμανικής νοοτροπίας της αυστηρότητας στους κανόνες ακόμα κι αν οι κανόνες βλάπτουν, νόμιζε ότι τα είπε όλα στο Ευρωπαϊκό Τραπεζικό Συνέδριο της Φραγκφούρτης, αλλά στην πραγματικότητα είπε μόνο τα μισά.
Όσον αφορά στήν Κομισιόν και τις δημόσιες επενδύσεις, που αποτελούν την καθαρή Κεϋνσιανή απάντηση στην ύφεση και τη λιτότητα, ο δρ Σόϊμπλε είναι τυχερός που ο Τζον Μέϊναρντ Κέυνς έχει πεθάνει και δεν είναι εδώ για να του θυμίσει πώς σώθηκαν και σώζονται οι πολίτες από τους τζόγους που παίζουν οι τραπεζίτες και οι κυβερνήσεις στα χρηματιστήρια και στα παράγωγα με τα χρηματοπιστωτικά αποθέματα των εργαζόμενων και των συνταξιούχων.
Επειδή ο δρ Σόϊμπλε είτε ξεχνάει πώς ξεκίνησε η κρίση από την αμερικανική φούσκα και την ευρωπαϊκή έκθεσή της στις ευρωπαϊκές οικονομίες, είτε είναι οπαδός των τζογαδόρων τραπεζικών και εξωθεσμικών παικτών, που έπαιξαν τα ομόλογα των ευρωπαϊκών κρατών, έτσι ώστε να κερδοσκοπήσουν,πουλώντας ακριβά και αγοράζοντας πάμφθηνα κρατικά χρέη.
Προφανώς ο δρ Σόϊμπλε δεν ξέρει τίποτε και για το PSI, το κούρεμα που μετέτρεψε τα χρέη προς ιδιώτες και τράπεζες σε χρέη προς πολίτες, δηλαδή προς κράτη και που έβγαλε από την πλάτη των τραπεζιτών, κυρίως, το άγος να τους οφείλονται αμφισβητούμενης πληρωμής δισεκατομμύρια. Ενώ των πολιτών οι τσέπες μπορούν να κουρευτούν χωρίς να χάσει κανένας από τους κεφαλαιούχους υποστηρικτές του «μαύρου» Γερμανού. Όχι όμως και των Γερμανών πολιτών!
Εδώ βρίσκεται και η πεισματική αντίρρησή του στο κούρεμα του ελληνικού χρέους, που θα σήμαινε κούρεμα των προϋπολογισμένων στο γερμανικό δημόσιο δισεκατομμυρίων, που φέσωσε ο ίδιος τους Γερμανούς πολίτες, μεταφέροντάς τα από τις γερμανικές ιδιωτικές τράπεζες.
Ο δρ. «οικονομικός θάνατος», όμως, δήλωσε σε υψηλούς τόνους ότι «αυτό το οποίο δεν γίνεται είναι ότι η Ελλάδα δεν εφαρμόζει τις μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση, στα εργασιακά και στους κανόνες που διέπουν την αγορά της.» Και σ αυτό δυστυχώς έχει δίκιο.
Έχει δίκιο ο δρ 1«οικονομικός θάνατος» όχι επειδή αυτά τα τρία που επισημαίνει είναι απαιτήσεις δικές του ή της τρόικας, αλλά επειδή αυτές οι δυσλειτουργίες της ελληνικής οικονομίας είναι από τους βασικούς υπαίτιους της ελληνικής κατάντιας, που θα έπρεπε να διορθώσει οποιαδήποτε υπεύθυνη ελληνική κυβέρνηση από μόνη της σαν υποχρέωσή της προς τη χώρα και όχι σαν υποχρέωσή της προς δανειστές.
Του έχουν δώσει το δικαίωμα να έχει δίκιο όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις που αδιαφόρησαν για την Ελλάδα και τη βύθισαν σε ελλείμματα και χρέη και τη μετέτρεψαν σε χώρα μη παραγωγής. Εδώ και χρόνια.
Παρουσιάζω, λοιπόν εδώ έναν πίνακα με το τι δεν έχουν κάνει ήδη τέσσερις (4) ελληνικές κυβερνήσεις εδώ και έξι (6) χρόνια κρίσης για να βάλουν μπρός την οικονομία σε υγιέστερες βάσεις από τις βάσεις του αντιπαραγωγικού επιδοτούμενου και δανειοδοτούμενου δημοσιοκεντρικού κράτους, που είχαμε.
Επειδή, η ελληνική κρίση, θυμίζω δεν ήταν κρίση χρέους αλλά ελλείμματος στον προϋπολογισμό εξ αιτίας του πολύ υψηλού κόστους λειτουργίας μιας κρατικοκεντρικής οικονομίας, που έπρεπε να ταϊζει αεριτζήδες υπαλλήλους, αεριτζήδες συνδικαλιστές, αεριτζήδες μεσάζοντες, αεριτζήδες επιχειρηματίες και πανάκριβες υπηρεσίες εξ αιτίας του πολύ υψηλού κόστους υπερτιμολογήσεων, λαδωμάτων, φοροδιαφυγής, μιζών και «αέρα».
Ένα πάρτυ μεταξύ πολιτικής, υπαλληλικής και επιχειρηματικής διαπλοκής. Φυσικά, με την ευγενική προσφορά γερμανικών, γαλλικών, αμερικάνικων, βρετανικών, ολλανδικών, αραβικών και ανατολικών εταιριών, που συμμετείχαν χρηματοδοτώντας όλο το κύκλωμα της διαφθοράς. Το οποίο πλήρωνε κατά κύριο λόγο ο μισθωτός του ιδιωτικού τομέα και οι συνταξιούχοι. Οι σχετικοί πίνακες είναι διαθέσιμοι για όσους ξέχασαν σε ποια χώρα ζούσαμε.
Αλλά, στο προκείμενο, εδώ και έξι (6) χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις, ενώ έχουν μαδήσει τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα κυρίως, και ελαφρύτερα στον δημόσιο, και ενώ έχουν ρημάξει τις συντάξεις και την οποιαδήποτε εγχώρια παραγωγή με την υπέρογκη φορολογία, έχοντας έτσι απαξιώσει τα εισοδήματα, επομένως και την αγορά αξιών και αγαθών, δεν έχουν κάνει τίποτε έως ελάχιστα για να πολεμήσουν τις αγκυλώσεις του πελατειακού κράτους σε ένα κάρο τομείς.
Επειδή ακριβώς όλο τους το μέλημα είναι να προστατέψουν μέχρις εσχάτων αυτό το πελατειακό κράτος.
21 μέτρα, που αποφεύγονται
Έτσι, οι κυβερνήσεις, και φυσικά και αυτή, κωλυσιεργούν, καθυστερούν ή δεν κάνουν τίποτε σε τουλάχιστον 21 νευραλγικούς τομείς:
1. Άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων
2. Αποκομματικοποίηση δημόσιου τομέα
3. Αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων
4. Αναδιάρθρωση, συγχώνευση ή κατάργηση κατακερματισμένων και ανενεργών δημόσιων υπηρεσιών.
5. Ενιαίο μισθολόγιο. Δεν εφαρμόζεται ούτε στον στενό, ούτε στον ευρύτερο τομέα, ούτε στις ΔΕΚΟ.
6. Θεσμοθέτηση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
7. Μεταρρύθμιση για ταχύτερη και αποτελεσματικότερη απονομή δικαιοσύνης.
8. Χτύπημα στο λαθρεμπόριο καυσίμων και τσιγάρων.
9. Αποτελεσματικό σχέδιο καταπολέμησης της φοροδιαφυγής μεγάλου πλούτου και επαγγελματιών.
10.Στελέχωση των φοροελεγκτικών μηχανισμών και υπηρεσιών και προσλήψεις.
11. Μέτρα για καταπολέμηση της αδήλωτης και υποαμοιβόμενης εργασίας με αντίστοιχους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
12. Στελέχωση της επιθεώρησης εργασίας και οργανόγραμμα δράσης.
13. Ενιαίο Εθνικό κτηματολόγιο.
14. Εθνικό σχέδιο προώθησης εξαγωγών.
15. Εκκαθάριση του γραφειοκρατικού πλαισίου που φρενάρει την επιχειρηματικότητα.
16. Νομικό και κανονιστικό πλαίσιο διευκόλυνσης επιχειρηματικότητας και επενδύσεων.
17. Απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, χωρίς κρατικό πάτρωνα, με αυστηρό δημόσιο έλεγχο.
18. Ενοποίηση της μηχανοργάνωσης όλων των υπηρεσιών του δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων των νοσοκομείων.
19. Κλειστά, ενοποιημένα νοσήλια στα νοσοκομεία.
20. Ηλεκτρονική πλατφόρμα για τις δημόσιες συμβάσεις και τις πρακτικές σχέσεις του πολίτη με το δημόσιο.
21. Νομική και θεσμική ενίσχυση των Ανεξάρτητων Αρχών.
2. Αποκομματικοποίηση δημόσιου τομέα
3. Αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων
4. Αναδιάρθρωση, συγχώνευση ή κατάργηση κατακερματισμένων και ανενεργών δημόσιων υπηρεσιών.
5. Ενιαίο μισθολόγιο. Δεν εφαρμόζεται ούτε στον στενό, ούτε στον ευρύτερο τομέα, ούτε στις ΔΕΚΟ.
6. Θεσμοθέτηση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
7. Μεταρρύθμιση για ταχύτερη και αποτελεσματικότερη απονομή δικαιοσύνης.
8. Χτύπημα στο λαθρεμπόριο καυσίμων και τσιγάρων.
9. Αποτελεσματικό σχέδιο καταπολέμησης της φοροδιαφυγής μεγάλου πλούτου και επαγγελματιών.
10.Στελέχωση των φοροελεγκτικών μηχανισμών και υπηρεσιών και προσλήψεις.
11. Μέτρα για καταπολέμηση της αδήλωτης και υποαμοιβόμενης εργασίας με αντίστοιχους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
12. Στελέχωση της επιθεώρησης εργασίας και οργανόγραμμα δράσης.
13. Ενιαίο Εθνικό κτηματολόγιο.
14. Εθνικό σχέδιο προώθησης εξαγωγών.
15. Εκκαθάριση του γραφειοκρατικού πλαισίου που φρενάρει την επιχειρηματικότητα.
16. Νομικό και κανονιστικό πλαίσιο διευκόλυνσης επιχειρηματικότητας και επενδύσεων.
17. Απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, χωρίς κρατικό πάτρωνα, με αυστηρό δημόσιο έλεγχο.
18. Ενοποίηση της μηχανοργάνωσης όλων των υπηρεσιών του δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων των νοσοκομείων.
19. Κλειστά, ενοποιημένα νοσήλια στα νοσοκομεία.
20. Ηλεκτρονική πλατφόρμα για τις δημόσιες συμβάσεις και τις πρακτικές σχέσεις του πολίτη με το δημόσιο.
21. Νομική και θεσμική ενίσχυση των Ανεξάρτητων Αρχών.
Θα μπορούσε κανείς να αναφέρει δεκάδες παρεμβάσεις που καρκινοβατούν για να γίνει το ελληνικό κράτος Κράτος. Κυρίως στους νευραλγικούς τομείς της Υγείας και της Παιδείας, που εμφανίζουν εικόνα καταστροφής χωρίς ελπίδα στο ορατό μέλλον και οι οποίοι είναι παραγωγοί μεγάλου πλούτου (μέσω της γνώσης και της προσέλκυσης επενδύσεων) αν τους αξιοποιήσει κανείς χωρίς στενόμυαλες πολιτικές.
Δεν είμαι σίγουρος ότι ο δρ Σόϊμπλε είχε στο νου του τον κατάλογο που παράθεσα, ούτε και ότι έχει ο ίδιος κανένα ενδιαφέρον αν ζεί ή πεθαίνει ο Έλληνας πολίτης. Γι αυτόν, θα μπορούσε να ζει εδώ ένας οποιοσδήποτε λαός. Αρκεί να τηρεί τους κανόνες του...
Από τους κανόνες του κ Σόϊμπλε, όμως, λείπει ένας βασικός.
Τα προϊόντα εισαγωγής δε φτηναίνουν…
Είπε χτες ότι οι Έλληνες ζουν πάνω από τις δυνατότητές τους. Πραγματικά, δεν έχει άδικο. Είναι απορίας άξιο πώς μια ολόκληρη τρόϊκα και ένας παντοδύναμος Γερμανός υπουργός Οικονομικών έχουν καταφέρει να διαλύσουν το εισόδημα του μέσου Έλληνα, αλλά δεν έχουν καταφέρει να φτηνύνουν τα προϊόντα που αγοράζει ο μέσος Έλληνας από τα σούπερ μάρκετ και την υπόλοιπη αγορά. Η πλειονότητα των οποίων προέρχεται από τις χώρες τους!
Οι νόμοι της προσφοράς και της ζήτησης έχουν περίεργη συμπεριφορά όταν αφορούν σε υπηρεσίες και αγαθά που προωθούνται από δανειστές προς δανειζόμενους. Οι οποίοι θα μπορούσαν να ισορροπήσουν αν οι δανειζόμενοι σταματούσαν να αγοράζουν τα προϊόντα των δανειστών.
Αλλά, αυτό θα εκλαμβανόταν σαν μποϋκοτάζ από τους δανειστές και προφανώς δεν θα συμβάδιζε με τους κανόνες, που τόσο πολύ αρέσουν στον δρα Σόϊμπλε.
«Γιατί οι κανόνες είναι αξιοσέβαστοι όταν μας συμφέρουν. Όταν ήμασταν μια διαλυμένη χώρα εξ αιτίας των ηγετών μας και του λαού μας δεν πείραζε αν δεν πληρώναμε τα χρέη μας σ αυτούς που καταστρέψαμε, προκειμένου να ορθοποδήσουμε.»
«Και, όταν οι δικές μας εταιρίες πολεμικού και μη υλικού διαφθείρουν κυβερνήσεις – και όχι μόνο τις ελληνικές - και υποχρεώνουν ξένους λαούς να πληρώνουν ακριβότερα υπηρεσίες και αγαθά, σχεδόν μονοπωλιακά, είναι διεφθαρμένοι εκείνοι που διαφθείρουμε,και εμείς είμαστε απλώς επιχειρηματίες που κάνουμε τη δουλειά μας, σύμφωνα με τους κανόνες. Ας μη διαφθείρονταν!»
Φυσικά. Σύμφωνα με τους κανόνες του κ Σόϊμπλε, ο οποίος μπορεί δυστυχώς να κουνάει το δαχτυλάκι του μόνο και μόνο επειδή οι Έλληνες πολιτικοί και κυβερνήτες τού το επιτρέπουν με την ανευθυνότητα, τον τυχοδιωκτισμό τους και την παντελή έλλειψη πατριωτικής συνείδησης στην πράξη.
«Οι Έλληνες έχουν υψηλότερες κοινωνικές παροχές και συντάξεις απ όσες απολαμβάνουν οι Γερμανοί πολίτες», είπε στη Φραγκφούρτη ο δρ Σόϊμπλε. Ευχαρίστως να τον νοσηλεύσουμε σε οποιοδήποτε κρατικό νοσοκομείο επιθυμεί. Και να του δώσουμε να ζήσει τον εαυτό του και τους άνεργους από το σόϊ του με τη σύνταξη ενός Έλληνα συνταξιούχου. Για να δει τη γλύκα.
Γιατί εμείς τους αρρώστους μας και τους συγγενείς μας δεν τους πετάμε στο δρόμο και στα ιδρύματα, όπως τους πετάνε οι κανόνες του δρα Σόϊμπλε στην πατρίδα του και όπως πάνε να τους πετάξουν οι νόμοι που ψηφίζουν οι κυβερνήτες μας.
Και σ αυτό τουλάχιστον κρατάμε ακόμα με νύχια και δόντια ένα πλεόνασμα ανθρωπιάς. Παλεύοντας και με τον κ Σόϊμπλε και με τους άχρηστους κυβερνήτες μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου