Δεν τα κατάφερε διότι στο πρόσφατο παρελθόν είχε εκφραστεί ανοίκεια προς το πρόσωπο του Αμερικανού Προέδρου, κάτι που σε αυτά τα επίπεδα δεν ξεχνιέται. Ήταν και οι S-400, ήταν και χρόνια η αντιπαλότητα του Ερντογάν με το Ισραήλ και τον Νετανιάχου, όλα αυτά συνετέλεσαν και ο Τούρκος Πρόεδρος «έφαγε» πόρτα από τον Μπάιντεν.
Αίφνης, λίγο πριν από τις προεδρικές εκλογές, την πόρτα του Λευκού Οίκου πέρασε ο Κύπριος Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης...
Να δεχθώ ότι αυτή η κίνηση είχε και κάποια προεκλογικά χαρακτηριστικά προσεταιρισμού της ομογενειακής ψήφου. Όμως, ο συμβολισμός της είναι ισχυρός και στέλνει πολιτικά μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση και κυρίως προς την Τουρκία.
Ποια είναι αυτά τα μηνύματα;
Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει αναδειχθεί σε έναν βασικό παίκτη στην περιοχή λόγω του πολέμου σε Γάζα και σε Λίβανο, ενώ το πολεμικό κλίμα μεταξύ Ισραήλ και Ιράν καθιστά κάθε εξέλιξη απρόβλεπτη. Και οι ΗΠΑ, σε ένα ρευστό τοπίο, αναζητούν συμμάχους στους οποίους να έχουν πλήρη εμπιστοσύνη. Η απομάκρυνση του κυπριακού πολιτικού συστήματος από τη ρωσική επιρροή συντελείται με γοργούς ρυθμούς, λόγω και της παρουσίας κλιμακίου του FBI στη Μεγαλόνησο. Συνεπώς, η Κύπρος με τον Χριστοδουλίδη έχει διαλέξει στρατόπεδο.
Ο Τζο Μπάιντεν αναφέρθηκε* και στη λύση του κυπριακού προβλήματος με αναφορά στη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, επαναλαμβάνοντας τις πάγιες θέσεις του ΟΗΕ.
Προφανώς, κανένας δεν περιμένει από τον Αμερικανό Πρόεδρο να προχωρήσει σε θεαματικές κινήσεις υπέρ της Κυπριακής Δημοκρατίας, όμως και μόνον η επίσκεψη του Ν. Χριστοδουλίδη στον Λευκό Οίκο καταρρίπτει τη στρατηγική θέση της Τουρκίας για την «ελληνοκυπριακή διοίκηση της Νότιας Κύπρου».
Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μια, με μια διεθνώς αναγνωρισμένη νομική προσωπικότητα, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης και οποιαδήποτε λύση προκριθεί, θα κινηθεί πάνω σε αυτά τα αδιαμφισβήτητα δεδομένα. Και αυτή είναι θέση και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς προϋπόθεση για μόνιμη λύση του κυπριακού προβλήματος είναι η εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Μια βασική αρχή για την οποία δεν επιτρέπεται καμιά έκπτωση, πρωτίστως από την ίδια την ΕΕ.
Πάντα στην Ελλάδα, αλλά και στην Κύπρο, ακούγονταν και ακούγονται οι φωνές της εθνικής μιζέριας.
Φωνές που υποβαθμίζουν κάθε θετικό γεγονός. Στην Κύπρο οργανωμένα συμφέροντα και συγκεκριμένα κόμματα δε βλέπουν με καλό μάτι την απεξάρτηση της πατρίδας τους από τη Ρωσία.
Μια κατάσταση που εγκαινιάστηκε επί Μακαρίου και ταλαιπώρησε τη Μεγαλόνησο πάνω από μισόν αιώνα, τώρα βαίνει προς το τέλος της.
Η πρόσφατη συμφωνία αμυντικής συνεργασίας ΗΠΑ-Κύπρου, που προκάλεσε τις αντιδράσεις της Άγκυρας, αυτό δείχνει.
Συμπέρασμα: οι καθαρές θέσεις πάντα ανταμείβονται. Όποιος πατά σε δύο βάρκες, θα πρέπει να μάθει και να κολυμπά.
* Η αναφορά του Προέδρου Μπάιντεν, ο οποίος είναι χαρακτηριστικό ότι μίλαγε από γραπτό κείμενο που είχαν ετοιμάσει οι αρμόδιες υπηρεσίες του Λευκού Οίκου και του Στέιτ Ντιπάρτεντ, που τάχθηκε υπέρ της λύσης του Κυπριακού στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα της Ουάσιγκτον ότι απορρίπτει την ακραία θέση της Άγκυρας για λύση δυο κρατών και στην επιμονή ότι η «Ομοσπονδία έχει τελειώσει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου