Αρχικά τα πήραμε από το μικρό δοχείο όπου
τα είχαμε σπείρει, και τα βάλαμε σ’ ένα μεγαλύτερο δοχείο.
Στην
συνέχεια, τα μεταφέραμε στον κήπο.
Τώρα, επειδή μετακόμιζα, τα
μεταφυτεύαμε για άλλη μια φορά.
Δεν είχα εμπειρία από κηπουρική, οπότε μόλις η μητέρα μου τα ξέθαψε και τίναζε τις ρίζες από το χώμα, τη ρώτησα όλο απορία:
“Αυτό που κάνουμε δεν είναι κακό για τα φυτά; Δεν τα βλάπτει ο ξεριζωμός και η μεταφύτευση τόσες πολλές φορές;”
“Όχι” απάντησε η μητέρα
μου.
___
Συχνά, έχω αισθανθεί σαν τα μικρά φυτά.
Ξεριζωμένη και με όλα τριγύρω μου ν’ αλλάζουν Κάποιες φορές αντιμετώπισα
την αλλαγή με παρρησία, κάποιες άλλες φορές φοβισμένα, αλλά
η συνήθης αντίδρασή μου ήταν ένας συνδυασμός δύναμης και φόβου.
Πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις, αρχικά αναρωτιέμαι:
“Θα είναι πολύ δύσκολα; Θα τα καταφέρω; Μήπως θα ήταν καλύτερα αν δεν άλλαζαν τα πράγματα;”
Όμως στην συνέχεια θυμάμαι τα λόγια της μητέρας μου:
“Αυτός είναι ο τρόπος για να δημιουργηθούν δυνατές και ανθεκτικά ρίζες”.
by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου