Καθόσον και επειδή, σύντροφε Πρόεδρε, αν από το 365 αφαιρέσουµε το (31 + 7 =) 38 µας αποµένει το 327.
Σε 327 µερούλες, το πολύ, τέρµα τα ζόρια, η ύφεση και η µιζέρια.
Από την 1 - 1 - 2012 αρχίζει η ανάκαµψη.
Σωστά, συνελόντι ειπείν;
Μάκης Παυλίδης
‘Ασµα ηρωικό και πένθιµο, εµπνευσµένο από το γιγαντιαίων διαστάσεων µεταφυσικό ερώτηµα «Γιατί τα εκατόευρα δεν είναι πετσετάκια;».
Εκδοχή δεύτερη, µεταµοντέρνα, κάτι σαν ζωγραφικός πίνακας γεµάτος αφαίρεση, πάλι, όµως, τραγουδιστική:
«Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι».
(Στην καλύτερη περίπτωση λείπει το «άλλο» πιάτο. Στη χειρότερη λείπει το τραπέζι)
Εκδοχή τρίτη - ωσαύτως µελωδική:
«Άστα τα µαλλάκια σου ανακατωµένα!»
(Προπαντός µη µου στραβοµουτσουνιάζεις.
Εδώ δε στραβοµουτσουνιάζουµε εµείς - τα «πετσιά» - για το «Λεφτά υπάρχουν».
Θα χαλάσουµε τις καρδιές µας για το πόσα µαλλιά σου έχουν αποµείνει;
D.N.A. είναι αυτό, δεν είναι παίξε γέλασε).
Εκδοχή τέταρτη και φαρµακερή, κάτι σαν παράκληση στη µαµά φύση:
«’Αγιο D.N.A. κάνε το θαύµα σου!»
(Στο κάτω κάτω της γραφής, γιος του Ανδρέα είναι).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου