Ποιος κοροϊδεύει ποιον; Οι παθογένειες του κρατικού μηχανισμού θα μας αφανίσουν

Καμία υποδομή δε θα μπορούσε να υποδεχθεί και να απομακρύνει τέτοιον όγκο βροχής, σύμφωνα με όσα έγραψαν και δήλωσαν οι ειδικοί. 

Οι εικόνες που θυμίζουν πλάνα από καταρρεύσεις οικισμών στο Μπαγκλαντές και από πλημμύρες από τυφώνες στις νότιες πολιτείες των ΗΠΑ, θα μας στοιχειώνουν για πολύ καιρό.

Όλα όσα είδαμε αυτό το καλοκαίρι του 2023 με τον καύσωνα, τις πυρκαγιές και τώρα με την κατακλυσμιαία νεροποντή, αποδεικνύουν πως τα στατιστικά μοντέλα και οι προβλέψεις για τον καιρό, έχουν πλέον ξεπεραστεί. Έχουν ξεπεραστεί και οι τρόποι αντιμετώπισης αυτών... των φαινομένων, που οδηγούν σε μεγάλες ανθρωπιστικές και οικονομικές κρίσεις.

Η αποσταθεροποίηση του κλίματος, απαιτεί να κινηθούμε πέρα και έξω από το «κλειστό κουτί» των όποιων σχεδιασμών υπήρχαν μέχρι σήμερα. Δηλαδή πρέπει σαν συγκροτημένη πολιτεία, αλλά και σαν πολίτες να σκεφτόμαστε και να λειτουργούμε “out of the box”. Για να ανταποκριθούμε στις νέες συνθήκες και να αναπτύξουμε ένα βιώσιμο μοντέλο αντιμετώπισης και αντοχής απέναντι στα έντονα καιρικά φαινόμενα, που δε θα θέτει σε κίνδυνο όσα έχουμε επιτύχει όλα αυτά τα χρόνια.

Η εξήγηση που έδωσε ο κορυφαίος επιστήμονας Δρ. Χρήστος Ζερεφός, είναι απλή, αφού μας ανέλυσε πως η αιτία του φαινομένου, είναι η υπερθέρμανση της θάλασσας που παρατηρήθηκε φέτος, με την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας στην επιφάνεια της θάλασσας στη Μεσόγειο και στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ να ξεπερνάει τους δύο βαθμούς Κελσίου. Η υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας παγκοσμίως, οδηγεί σε συσσώρευση θερμότητας και από τη θάλασσα, με αποτέλεσμα αυτή να επιστρέφεται υπό τη μορφή υδρατμών. Και μέσω της συμπύκνωση τους στον ουρανό οι υδρατμοί μετατρέπονται σε καταιγίδα. 

Ωστόσο, η αντιμετώπιση αυτού του φαινόμενου είναι πολυσύνθετη. Και δυστυχώς πριν καν αποπειραθούμε να προσεγγίσουμε το πρόβλημα με έναν ολιστικό τρόπο και έξω από τα πεπατημένα, αφού οι έκτακτες καταστάσεις απαιτούν έκτακτες λύσεις, βλέπουμε απέναντι μας τις παγιωμένες παθογένειες να μας κοιτάζουν στα μάτια. 

Τα προβλήματα δε λύνονται ούτε με ηρωισμούς, ούτε με φιλότιμο, ούτε με υπεράνθρωπες προσπάθειες. Λύνονται με μεθοδική δουλειά, με αυστηρά πρωτόκολλα και με απλοποίηση και βελτιστοποίηση των διαδικασιών. Η γύμνια των παρεμβάσεων που επιχειρήθηκαν μέσω της χρήσης ελικοπτέρων, απέδειξε την παθογένεια και τον ωχαδερφισμό που κατατρώγουν την αποτελεσματικότητα και ευνουχίζουν την αμεσότητα ανταπόκρισης που απαιτείται όσον αφορά τη λειτουργία των υποδομών.

Έτσι πληροφορηθήκαμε πως από τα 12 ελικόπτερα της 384 Μοίρας Έρευνας - Διάσωσης μόλις 2 ήταν δυνατόν να σηκωθούν και να βοηθήσουν στις προσπάθειες διάσωσης και απεγκλωβισμού των αποκλεισμένων συμπολιτών μας. Τα υπόλοιπα έχουν «κανιβαλιστεί». Δηλαδή από τα υπόλοιπα έχουν αφαιρεθεί ανταλλακτικά τα οποία απαιτούντο για τη συντήρηση των ικανών προς πτήση ελικοπτέρων. Έχουμε ακούσει για «κανιβαλισμό» των λεωφορείων στα αμαξοστάσια. Έχουμε ακούσει για «κανιβαλισμό» των τρόλεϋ, ώστε να μπορούν τα υπόλοιπα οχήματα να εκτελούν το μεταφορικό τους έργο. Όμως ο κανιβαλισμός οπλικών συστημάτων είναι αδιανόητος.

Είναι δυνατόν να λέμε πως από το 2013 έχουμε 12 Super Puma, και να έχουμε μόλις 2 ή 4; Διαβάζουμε ότι από το 2017 έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για τη συντήρηση αυτών των ελικοπτέρων, τα οποία σταδιακά καθηλώνονταν και απενεργοποιούνταν από την ενεργό δράση. Διαβάζουμε πως ο διαγωνισμός κατακυρώθηκε τελικά το 2022, μετά από αναβολές και επαναπροκηρύξεις. Πως χρειάστηκε σχεδόν ένας χρόνος για να επικυρωθεί το αποτέλεσμα του διαγωνισμού από τη Βουλή. Και διαβάζουμε πως ακόμα τα ελικόπτερα δεν πετούν, καθώς υπάρχουν εκκρεμότητες.

Δηλαδή έχουν περάσει σχεδόν 10 έτη από τη διαπίστωση του προβλήματος και δεν έχει βρεθεί λύση. Και χρειάστηκε να φτάσουμε στο χρονικό σημείο μηδέν, για να φανεί το μέγεθος της παράνοιας που συνοδεύει τις παθογένειες του κρατικού μηχανισμού σε αυτό το συγκεκριμένο παράδειγμα. Τι φταίει; Ο ατελής σχεδιασμός των διαδικασιών; Η ευθυνοφοβία; Η γραφειοκρατία; Ο ωχαδερφισμός; Η απουσία ελέγχου και λογοδοσίας; Ο νωχελικός τρόπος λειτουργίας του δημοσίου, ακόμα και των ενόπλων δυνάμεων;

Υπάρχει έστω και ένας υπάλληλος στον στρατό που να αισθάνεται ικανοποιημένος από αυτήν την κατάντια; Ένας υπηρεσιακός παράγοντας; Ένας βουλευτής; Ένας υπουργός; Και όμως αυτός ο ανεύθυνος τρόπος αντιμετώπισης των αναγκών των AS-332C1 Super Puma, κρατάει εδώ και 10 χρόνια. Ποιος κοροϊδεύει ποιον; 

Οι παθογένειες του κρατικού μηχανισμού έχουν πάψει να προκαλούν το γέλιο ή να είναι γραφικές. Οι άνθρωποι που τις υποστηρίζουν, είτε διότι μόνο αυτό ξέρουν να κάνουν ή διότι σιτίζονται από αυτές, δεν έχουν πλέον την παραμικρή δικαιολογία για τις πράξεις τους. Η πάταξη των παθογενειών είναι ύψιστης σημασίας. Διότι αν δεν τις εξαφανίσουμε, θα μας αφανίσουν.

Κωνσταντίνος Χαροκόπος