Ωστόσο, η αντιμετώπιση αυτού του φαινόμενου είναι πολυσύνθετη. Και δυστυχώς πριν καν αποπειραθούμε να προσεγγίσουμε το πρόβλημα με έναν ολιστικό τρόπο και έξω από τα πεπατημένα, αφού οι έκτακτες καταστάσεις απαιτούν έκτακτες λύσεις, βλέπουμε απέναντι μας τις παγιωμένες παθογένειες να μας κοιτάζουν στα μάτια.
Τα προβλήματα δε λύνονται ούτε με ηρωισμούς, ούτε με φιλότιμο, ούτε με υπεράνθρωπες προσπάθειες. Λύνονται με μεθοδική δουλειά, με αυστηρά πρωτόκολλα και με απλοποίηση και βελτιστοποίηση των διαδικασιών. Η γύμνια των παρεμβάσεων που επιχειρήθηκαν μέσω της χρήσης ελικοπτέρων, απέδειξε την παθογένεια και τον ωχαδερφισμό που κατατρώγουν την αποτελεσματικότητα και ευνουχίζουν την αμεσότητα ανταπόκρισης που απαιτείται όσον αφορά τη λειτουργία των υποδομών.
Έτσι πληροφορηθήκαμε πως από τα 12 ελικόπτερα της 384 Μοίρας Έρευνας - Διάσωσης μόλις 2 ήταν δυνατόν να σηκωθούν και να βοηθήσουν στις προσπάθειες διάσωσης και απεγκλωβισμού των αποκλεισμένων συμπολιτών μας. Τα υπόλοιπα έχουν «κανιβαλιστεί». Δηλαδή από τα υπόλοιπα έχουν αφαιρεθεί ανταλλακτικά τα οποία απαιτούντο για τη συντήρηση των ικανών προς πτήση ελικοπτέρων. Έχουμε ακούσει για «κανιβαλισμό» των λεωφορείων στα αμαξοστάσια. Έχουμε ακούσει για «κανιβαλισμό» των τρόλεϋ, ώστε να μπορούν τα υπόλοιπα οχήματα να εκτελούν το μεταφορικό τους έργο. Όμως ο κανιβαλισμός οπλικών συστημάτων είναι αδιανόητος.
Είναι δυνατόν να λέμε πως από το 2013 έχουμε 12 Super Puma, και να έχουμε μόλις 2 ή 4; Διαβάζουμε ότι από το 2017 έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για τη συντήρηση αυτών των ελικοπτέρων, τα οποία σταδιακά καθηλώνονταν και απενεργοποιούνταν από την ενεργό δράση. Διαβάζουμε πως ο διαγωνισμός κατακυρώθηκε τελικά το 2022, μετά από αναβολές και επαναπροκηρύξεις. Πως χρειάστηκε σχεδόν ένας χρόνος για να επικυρωθεί το αποτέλεσμα του διαγωνισμού από τη Βουλή. Και διαβάζουμε πως ακόμα τα ελικόπτερα δεν πετούν, καθώς υπάρχουν εκκρεμότητες.
Δηλαδή έχουν περάσει σχεδόν 10 έτη από τη διαπίστωση του προβλήματος και δεν έχει βρεθεί λύση. Και χρειάστηκε να φτάσουμε στο χρονικό σημείο μηδέν, για να φανεί το μέγεθος της παράνοιας που συνοδεύει τις παθογένειες του κρατικού μηχανισμού σε αυτό το συγκεκριμένο παράδειγμα. Τι φταίει; Ο ατελής σχεδιασμός των διαδικασιών; Η ευθυνοφοβία; Η γραφειοκρατία; Ο ωχαδερφισμός; Η απουσία ελέγχου και λογοδοσίας; Ο νωχελικός τρόπος λειτουργίας του δημοσίου, ακόμα και των ενόπλων δυνάμεων;
Υπάρχει έστω και ένας υπάλληλος στον στρατό που να αισθάνεται ικανοποιημένος από αυτήν την κατάντια; Ένας υπηρεσιακός παράγοντας; Ένας βουλευτής; Ένας υπουργός; Και όμως αυτός ο ανεύθυνος τρόπος αντιμετώπισης των αναγκών των AS-332C1 Super Puma, κρατάει εδώ και 10 χρόνια. Ποιος κοροϊδεύει ποιον;
Οι παθογένειες του κρατικού μηχανισμού έχουν πάψει να προκαλούν το γέλιο ή να είναι γραφικές. Οι άνθρωποι που τις υποστηρίζουν, είτε διότι μόνο αυτό ξέρουν να κάνουν ή διότι σιτίζονται από αυτές, δεν έχουν πλέον την παραμικρή δικαιολογία για τις πράξεις τους. Η πάταξη των παθογενειών είναι ύψιστης σημασίας. Διότι αν δεν τις εξαφανίσουμε, θα μας αφανίσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου