Ανέκαθεν, οι προτεραιότητες αυτής της χώρας ήταν κάπως περίεργες. Από την εποχή των μπουρλοτιέρηδων της επανάστασης μέχρι σήμερα, πρώτο μέλημα ήταν να σιτιστούν από το δημόσιο ταμείο οι άνθρωποι του κράτους και μετά, με ό τι περίσσευε να ελεηθούν... οι υπόλοιποι.
Εξαρχής, επικράτησε το "πειρατικό δίκαιο" που οδηγούσε κάποιες φορές, και σε εκδικητικές διαθέσεις, όπως αυτή του Μιαούλη που έκαψε δυο ελληνικά πλοία γιατί απαιτούσε αποζημιώσεις από την νεοσύστατη ελληνική κυβέρνηση...
Στην ουσία, λίγα πράγματα άλλαξαν από τότε. Φτάνει να μελετήσει κανείς τους ισολογισμούς των κρατικών οργανισμών, των επιχειρήσεων και των φορέων - όπου υπάρχουν- για να διαπιστώσει ότι μόνο τα έξοδα μισθοδοσίας είναι συνήθως μεγαλύτερα από τα οποιαδήποτε έσοδα.
Αφού λοιπόν, αυτό το κράτος έχει θέσει ως "εθνική υπόθεση" υπό την "φιλανθρωπική" του σκέπη όλους τους φίλους του, δύσκολα περισσεύουν χρήματα για επενδύσεις στην ανάπτυξη ή στο κράτος- πρόνοιας. Κι αν καμιά φορά συμβαίνει είναι επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτεί την επένδυση και την επιβάλει στον σχεδιασμό της.
Προσέξτε τώρα τι συμβαίνει με την διαχείριση του σχεδίου ύψους 100 εκ. ευρώ για την εγκατάσταση και τη λειτουργία στη χώρα μας κέντρου πρωτοποριακής αντιμετώπισης των καρκινικών όγκων χωρίς ακτινοβολία.
H συγκεκριμένη τεχνολογία, σύμφωνα με τους επιστήμονες, έχει θεραπεύσει δεκάδες χιλιάδες ασθενείς παγκοσμίως. Όπως δήλωσε στον «Φιλελεύθερο» και στον Γαβριήλ Σερέτη ο Ευ. Γαζής, καθηγητής Σωματιδιακής Φυσικής του ΕΜΠ και μέλους της «dream team» του CERN, η κυβέρνηση «έχει υποσχεθεί ότι θα πάρει την έδρα το Μαυροβούνιο», προτρέποντάς τον: «Μην το πειράζετε. Ας το αφήσουμε αυτή τη φορά» (αναπληρωτής υπουργός Φωτάκης).
Η επιστημονική κοινότητα της Ελλάδας καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες εδώ και δέκα χρόνια να έρθει στην Ελλάδα για την εξυπηρέτηση της υγείας των ασθενών και όχι μόνο. Υπάρχει εν τω μεταξύ, επί υπουργίας του Α. Γεωργιάδη, απόφαση να εγκατασταθεί στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Δεν χρειάζονται περισσότερες λεπτομέρειες για να καταλάβει κανείς ότι ένα τέτοιο χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ, πρόγραμμα απορρίπτεται για δύο λόγους: πρώτον γιατί δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι κρατικοί υπάλληλοι να διαχειριστούν το σχέδιο και δεύτερον, επειδή το μικρό ποσοστό της ελληνικής χρηματοδότησης δεν περισσεύει από άλλες δαπάνες των κυβερνητικών υποχρεώσεων.
Με λίγα λόγια, όταν η βασική αγωνία των "Συριζανέλ" είναι η επιβίωση στο πολιτικό σύστημα με κάθε μέσο πελατειασμού, είναι πολύ λογικό να μην τους απασχολεί το πρόγραμμα του CERN αλλά πώς θα αισθανθεί καλύτερα το ενδημικό είδος του Καρανίκα... Αυτό το οποίο στηρίζει τώρα την κυβέρνηση δια των δικτύων, αλλά και αποτελεί το μέλλον του κόμματος στις επόμενες εκλογές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μόνο η ακραία μορφή του πολιτικού συστήματος που αδιαφορεί παντελώς για την προστασία και την ευημερία της κοινωνίας. Αποτελεί το χαρακτηριστικό δείγμα πολιτικής εκπροσώπησης του εθνικού μοτίβου της απαξίωσης κάθε προόδου έναντι της συντήρησης και της ασφάλειας του παλαιοκομματικού κράτους.
Η πρόσφατη περίπτωση του προγράμματος του CERN είναι μόνο μία από τις πολλές που κρατούν τους Έλληνες επιστήμονες στο εξωτερικό και καταδικάζουν τους εγχώριους στην απραξία και στο δημοσιουπαλληλίκι...
Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου