Μετά από πολιτικές περιπλανήσεις η κυβέρνηση Τσίπρα έφτασε σε συμφωνία με τους ευρωπαίους εταίρους με την οποία ανοίγει ο δρόμος για την πρώτη θετική αξιολόγηση του τρίτου προγράμματος-μνημονίου, τη συνέχιση της χρηματοδότησης του προγράμματος και την αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου.Τα καλά νέα
Τα καλά νέα είναι η επίτευξη της συμφωνίας η οποία αναμένεται να επικυρωθεί....
στο Eurogroup της 24ης Μαΐου. Πέρυσι τέτοια εποχή η κυβέρνηση Τσίπρα έδινε μάχη για την κατάργηση των κανόνων λειτουργίας της ευρωζώνης ενώ τώρα πανηγυρίζει για την καθυστερημένη προσαρμογή της σε αυτούς τους κανόνες.
Η πρώτη αξιολόγηση του τρίτου προγράμματος-μνημονίου ήταν προγραμματισμένη για το Νοέμβριο του 2015, χάθηκε όμως ένα πολύτιμο εξάμηνο εξαιτίας της διαπραγματευτικής τακτικής της κυβερνητικής ηγεσίας.
Εάν δεν φτάναμε σε συμφωνία θα είχαμε επανάληψη της κρίσης του 2015 με φοβερές συνέπειες για την ελληνική οικονομία και την κοινωνία. Με την επίτευξη της συμφωνίας αποφεύγονται τα χειρότερα και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για επιστροφή στην ανάπτυξη από το 2017, με ικανοποιητικό ρυθμό 2,5 έως 3%.
Φουσκωμένος λογαριασμός
Το αποτυχημένο ριζοσπαστικό πείραμα του 2015 που έχει την υπογραφή Τσίπρα-Βαρουφάκη αλλά και η σκόπιμη καθυστέρηση στη διαπραγμάτευση το 2016, που έχει την υπογραφή Τσίπρα-Τσακαλώτου "φούσκωσαν" τον οικονομικό και κοινωνικό λογαριασμό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποίησε τη διαδικασία εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας για να προκαλέσει πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Τότε το σύνθημα ήταν όχι στο μνημόνιο, όχι στη λιτότητα και η βασική επιδίωξη η ματαίωση της εφαρμογής των μέτρων του mail Χαρδούβελη ύψους 1-1,2 δισ. ευρώ.
Αν συνυπολογίσουμε τα μέτρα 5,5 δισ. ευρώ που ανακοίνωσε η κυβέρνηση και πρόκειται να εφαρμοστούν στο άμεσο μέλλον, τα μέτρα του περασμένου καλοκαιριού και τα λεγόμενα προληπτικά μέτρα που μπορεί να φθάσουν τα 3,5 δισ ευρώ μέχρι το 2018 φτάνουμε στα 10-12 δισ. ευρώ. Αποκαλύπτεται έτσι το κόστος του αριστερού λαϊκισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδίκησε και πήρε την εξουσία λέγοντας όχι στα τελευταία μέτρα του δεύτερου μνημονίου, η εφαρμογή του οποίου θα ολοκληρωνόταν σε διάστημα μερικών μηνών και στη συνέχεια μας δέσμευσε, σαν κυβέρνηση, σε ένα τρίτο μνημόνιο το οποίο θα διαρκέσει μέχρι τον Αύγουστο του 2018 και σε δεκαπλάσια μέτρα από εκείνα στα οποία αντιτάχθηκε για να προκαλέσει πρόωρες βουλευτικές εκλογές.
Χαμένες ευκαιρίες
Στο κόστος των πολιτικών ελιγμών του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνυπολογίσουμε τη μετατροπή του 2015-2016 από διετία ανάπτυξης σε διετία ύφεσης.
Η κυβέρνηση Σαμαρά είχε βάλει τέλος το 2014 στην πενταετή ύφεση της οικονομίας και είχε προετοιμάσει το έδαφος, με βάση τις προγνώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 2,5, έως 3% το 2015 και το 2016. Εξαιτίας των επιλογών του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του ξανακυλήσαμε στην ύφεση του 2015 και το 2016 και με βάση τις τελευταίες προγνώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η ικανοποιητική ανάπτυξη θα έρθει από το 2017 με τη βοήθεια της συμφωνίας με τους πιστωτές, της αναδιάρθρωσης του χρέους του ελληνικού Δημοσίου και της ένταξής μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.
Ουσιαστικά, στις αρχές του 2017 θα επιστρέψουμε εκεί που ήμασταν στα τέλη του 2014 έχοντας χάσει σημαντικές ευκαιρίες και έχοντας δημιουργήσει πρόσθετα προβλήματα μεταξύ των οποίων η κρίση και σε μεγάλο βαθμό ο αφελληνισμός του τραπεζικού συστήματος.
Έλλειψη εμπιστοσύνης
Διαβάζοντας τις ανακοινώσεις του Eurogroup και του πρόεδρου κ. Ντάισελμπλουμ διαπιστώνουμε ότι θα πληρώσουμε ακριβά την κρίση εμπιστοσύνης που προκάλεσε η κυβέρνηση Τσίπρα με τους χειρισμούς της.
Εισάγεται για πρώτη φορά ένας μηχανισμός για την προετοιμασία και εφαρμογή των λεγόμενων προληπτικών μέτρων προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,5 % του ΑΕΠ, το 2018.
Πρόκειται για την ικανοποίηση μιας απαίτησης του ΔΝΤ, ύστερα από την κακομεταχείριση των εκπροσώπων του από την κυβέρνηση Τσίπρα, η οποία έφτασε στο σημείο να προσπαθήσει να αξιοποιήσει πολιτικά το περιεχόμενο συνομιλίας μεταξύ ανώτατων στελεχών του ΔΝΤ, το οποίο υπεκλάπη.
Με την υιοθέτηση από την ελληνική κυβέρνηση της πρότασης για δημιουργία μηχανισμού εφαρμογής προληπτικών μέτρων το τρίτο πρόγραμμα-μνημόνιο σταματάει να είναι εμπροσθοβαρές. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα πάρουμε τα δύσκολα μέτρα στο ξεκίνημα της προσπάθειας για να έρθουν στη συνέχεια οι θετικές εξελίξεις αλλά θα πάρουμε μέτρα με προοπτική να ξαναπάρουμε μέτρα στην πορεία προς το 2018. Επισημοποιείται με τον τρόπο αυτό η κρίση αξιοπιστίας και περιορίζονται οι προσδοκίες σε ό,τι αφορά το ελληνικό πρόγραμμα.
Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζει το Eurogroup τη συμφωνία για την αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι εξελίξεις θα είναι σκόπιμα αργές για να υπάρξει μεγαλύτερος έλεγχος της πολιτικής των ελληνικών κυβερνήσεων από την πλευρά των πιστωτών. Θα περιγραφούν σε πρώτη φάση τα στάδια αναδιάρθρωσης του χρέους του ελληνικού Δημοσίου αλλά η εφαρμογή της συμφωνίας θα στηρίζεται στην επίτευξη των οικονομικών και των δημοσιονομικών στόχων από την ελληνική πλευρά.
Θεωρώ προκλητικούς τους πανηγυρισμούς της κυβερνητικής ηγεσίας. Στο Μαξίμου πανηγυρίζουν γιατί κάνουν ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που υποσχέθηκαν στον ελληνικό λαό με πολλαπλάσιο κόστος και μικρότερο αποτέλεσμα, σε σύγκριση με την κυβέρνηση Σαμαρά. Είναι ένας ασφαλής τρόπος για να πέσει και άλλο η δημοτικότητα του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα προσωπικά εφόσον οι περισσότεροι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ διαπιστώνουν τώρα το μέγεθος του πολιτικού εμπαιγμού σε βάρος τους.Tου Γιώργου Κύρτσου,
Ευρωβουλευτή της ΝΔ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου