Προσοχή στο «μουτζούρη» Αλέξη...

Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει ένα εκπληκτικό σερί αστοχιών και συνεχίζει να κατευθύνεται με μεγάλες πιθανότητες «επιτυχίας» στον τελικό στόχο. 

Ο στόχος της συγκυρίας την θέλει μέσω μιας παραδειγματικής κατάρρευσης της χώρας, να ανακόπτει την άνοδο του Ευρωσκεπτικισμού στην Ευρώπη.
Τα πρώτα δείγματα είναι ήδη ενθαρρυντικά καθώς η επέλαση της Μαρίν Λεπέν ανεκόπη στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία, όπου από πρώτο στις δημοσκοπήσεις το Εθνικό Μέτωπο κατέλαβε την τρίτη θέση. Οι Podemos στην Ισπανία έχουν περάσει επίσης στην τρίτη θέση...

Το κύμα του Ευρωσκεπτικισμού στην Ευρώπη θα υποστεί ακόμη ισχυρότερα πλήγματα αν τους επόμενους μήνες επιβεβαιωθούν στην Ελλάδα, οι προβλέψεις για ελέγχους στις τραπεζικές αναλήψεις, διεύρυνση της στάσης πληρωμών που προς το παρόν αφορά μόνο προμηθευτές του δημοσίου και κυρίως ελλείψεις βασικών αγαθών στην αγορά λόγω προβλημάτων στο εισαγωγικό εμπόριο.
Ούτε η κυβέρνηση γενικότερα, ούτε το οικονομικό επιτελείο ειδικότερα περίμενε αυτές τις εξελίξεις. 

Υπολόγιζαν πως στις διαπραγματεύσεις θα έχουν συμμάχους πολλές χώρες του Νότου.

Η Ελλάδα στις συνόδους Κορυφής και του Eurogrοup είναι τραγικά μόνη. Ούτε η Κύπρος δεν θέλει να βρίσκεται στο πλάι της. Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ιρλανδία με ικανοποίηση βλέπουν την προθυμία κάποιου να προσφερθεί για «μαύρο πρόβατο». Εφάρμοσαν τα μνημόνια και βγήκαν ή ετοιμάζονται να βγουν από αυτά.

Οι δυο μήνες της αντιμνημονιακής διακυβέρνησης ήταν αρκετοί για να αποδειχτεί η ρηχότητα, οι αντιφάσεις, το δημαγωγικό αδιέξοδο και οι επικείμενες πιθανές καταστροφικές συνέπειες.

Μετά την εγκατάλειψη των περί «κουρέματος» του χρέους, προχθές η κυβέρνηση εγκατέλειψε και τα περί μείωσης του πρωτογενούς πλεονάσματος στο 1,5% αφού στην τελευταία λίστα του κ. Βαρουφάκη ο στόχος για το πρωτογενές το 2015 ανεβαίνει στο 3,1-3,9% του ΑΕΠ.

Η τελευταία αυτή εξέλιξη μαρτυρά και τον πανικό προ πιθανής ταμειακής κατάρρευσης με στόχο την εκταμίευση κάποιας δόσης.

Βρισκόμαστε στο 4ο μήνα του έτους και τα δεδομένα στην οικονομία δεν συνηγορούν πως υπάρχει δυνατότητα για έσοδα που θα καλύψουν τις δαπάνες και θα παρουσιάσουν πρωτογενές πλεόνασμα. Οι ενδείξεις δείχνουν πως πάμε για έλλειμμα και ύφεση...

Τα περί πρωτογενούς 3,9% ή ακόμη και 1,5% μοιάζουν με σενάρια επιστημονικής φαντασίας.

Οι ενδείξεις συγκλίνουν πως η οικονομία τους επόμενους μήνες θα υποστεί ένα σοκ μεγαλύτερο από αυτό που δέχθηκε το 2010 και 2012.

Είναι απίθανο να μην το αντιλαμβάνονται αυτό μια ντουζίνα αξιωματούχοι περί το οικονομικό επιτελείο, ή να μην τους το έχουν μεταφέρει εκπρόσωποι των παραγωγικών τάξεων.

Απλά, φαίνεται πως μπροστά στο αδιέξοδο που ενδεχομένως μετρά πλέον μέρες, η κυβέρνηση υποχωρεί και στο μόνο λογικό αίτημα διαπραγμάτευσης που είναι το μικρό πρωτογενές πλεόνασμα.

Διέξοδο στο αδιέξοδο...

Αυτό όμως σημαίνει επιπλέον έσοδα από φόρους πάνω από 6 δισ. ευρώ, κάτι που είναι ανέφικτο στις παρούσες συνθήκες στην Ελληνική Οικονομία.

Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα σε γενικές γραμμές συνεχίζει την πολιτική των τελευταίων κυβερνήσεων, που είναι πως εξασφάλισαν 1,5 εκατ. ανέργους για τον ιδιωτικό τομέα και κανένα για το δημόσιο.

Την πολιτική της συνέχισης της διανομής εφάπαξ και πρόωρων συνταξιοδοτήσεων στο δημόσιο τομέα και της φορολογικής εξόντωσης του ιδιωτικού τομέα. Συνεχίζουν δηλ. να πριονίζουν τον κορμό πάνω στο οποίο στέκεται ο δημόσιος τομέας και το ασφαλιστικό σύστημα με στόχο της παραμονή στην εξουσία για 2-3 χρόνια περισσότερο.

Τα 2-3 χρόνια πέρασαν και το 2015 φαίνεται πως ήρθε η ώρα του λογαριασμού.

Οι εξελίξεις δείχνουν πως ο κ. Τσίπρας θα κληθεί να διαχειριστεί το «μουτζούρη» μιας χρεοκοπίας για τα αίτια της οποίας ο ίδιος φέρει προσωπικά ίσως την μικρότερη ευθύνη.

Η ιστορία όμως είναι άδικη...

Όλοι θυμούνται το Χαρίλαο Τρικούπη για τη φράση δυστυχώς επτωχεύσαμεν. Η Ελλάδα το 1893 χρεοκόπησε στα χέρια του Τρικούπη που είχε αναλάβει την πρωθυπουργία πριν μερικούς μήνες. Ο βασικός υπεύθυνος της χρεοκοπίας ήταν ο προκάτοχός του Δηλιγιάννης. Όλοι όμως στην Ελλάδα τη λέξη χρεοκοπία την ταυτίζουν με το πρόσωπο του Τρικούπη. Επιπλέον ο ίδιος ήταν που δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής στις επόμενες εκλογές χάνοντας την έδρα από τον άσημο επαρχιώτη Γουλιμή (Ανθ’ ημών ο Γουλιμής».

Υπήρχε μόνο ένας δρόμος αποφυγής της χρεοκοπίας και κατάρρευσης μετά το 2010, αυτός ήταν της μείωσης του κράτους και αναδόμησης αυτού που θα απέμενε εκ του μηδενός.

Μέσω της αναδόμησης του ασφαλιστικού συστήματος εκ του μηδενός με εξασφάλιση μιας εθνικής σύνταξης 600-700 ευρώ σε όσους συμπληρώνουν το 65ο έτος της ηλικίας και κατάργησης των ασφαλιστικών ταμείων και των υποχρεωτικών εισφορών. Αντ’ αυτών για επιπλέον σύνταξη, να δημιουργηθεί πλαίσιο και κίνητρα για την παράλληλη λειτουργία ενός κεφαλαιοποιητικού ασφαλιστικού συστήματος, από ιδιωτικές εταιρείες ή επαγγελματικά ταμεία.

Μέσω της μείωσης της φορολογίας με ένα flat tax χαμηλό, ίδιο για επιχειρήσεις και ιδιώτες. Μόνο έτσι και με ανταποδοτικό δημόσιο μπορεί να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή του ιδιωτικού τομέα και η διαφθορά του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.

Αντ’ αυτών τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις αναλώθηκαν να φορολογούν τις καταθέσεις ελλείψει εισοδημάτων και κερδών. Αναλώθηκαν δηλ. να καταστρέψουν τα ελληνικά «καύσιμα» της επόμενης ανάπτυξης όποτε προκύψει.

Μοιραία δημιούργησαν τις συνθήκες άλωσης της οικονομίας σε απόλυτο βαθμό ξένα κεφάλαια, αφού τα ελληνικά είτε έχουν δραπετεύσει από τις τράπεζες, είτε έχουν αναλωθεί μέσω της αναδιανομής για να συντηρηθεί μερικά χρόνια το μοντέλο που χρεοκόπησε το 2010.

Ο κ. Τσίπρας δεν κάνει τίποτα διαφορετικό από αυτά που έκαναν τα κόμματα που χρεοκόπησαν την Ελλάδα, απλά το κάνει με πολύ πιο άστοχους χειρισμούς.

Θα είναι πολύ τυχερός αν βρει κάποιο να πασάρει το «μουτζούρη»...

Κώστας Στούπας
Πηγή:www.capital.gr