Μπαίνουμε σε εβδομάδα αλωνισμού στο σιτάρι και φαίνεται πως φέτος περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά επιθυμία τόσο των παραγωγών όσο και των εμπόρων είναι να κοπεί τιμή. Μόνο αν υπάρχει τιμή και κοστολόγηση, θα μπορέσουν να γίνουν πράξεις, υποστηρίζουν όσοι ξέρουν την αγορά. Ωστόσο, εκφράζονται φόβοι ότι και φέτος η αγορά του σιταριού δεν θα αποφύγει τον γνωστό δρόμο των ανοιχτών τιμών, ο οποίος "εξυπηρετεί" μόνο την έλλειψη αποθηκευτικών χώρων των παραγωγών.
Και ενώ η Ελλάδα είναι καθαρά εξαγώγιμη χώρα, όσον αφορά στο σκληρό σιτάρι, εφόσον - σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις - περίπου στους 600.000 τόνους υπολογίζεται να είναι η ποσότητα που θα πρέπει να εξαχθεί, αν το προϊόν δεν "φύγει", όσο καλή και να είναι η "εκκίνηση", είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι το φθινόπωρο η τιμή θα μειωθεί, από την πίεση της προσφοράς. Έτσι έγινε και πέρυσι, οπότε και ξεκίνησε με 0,30 ευρώ, έπεσε στα 0,27-0,28 ευρώ το κιλό μέχρι τον Σεπτέμβρη και από εκεί και έπειτα άρχισε η αντίστροφη πορεία, με αποτέλεσμα να φτάσει Πάσχα και να ψάχνουμε για αγοραστές.
Δυστυχώς, το φαινόμενο των ανοιχτών τιμών, μετατρέπει την Ελλάδα σε ένα μεγάλο αποθηκευτικό κέντρο, εις βάρος της χώρας μας σε εθνικό επίπεδο. Άλλωστε είναι γνωστό, ότι θερίζουμε πρώτοι και πουλάμε τελευταίοι.
Όσον αφορά σε διεθνές επίπεδο, οι καιρικές συνθήκες που θα επικρατήσουν τις επόμενες 2 εβδομάδες θα είναι καθοριστικές για την εξέλιξη των τιμών. Σύμφωνα με το Χρηματιστήριο της Μπολόνιας οι τιμές τις 15 τελευταίες ημέρες στο σκληρό σιτάρι με παράδοση στους μύλους διατηρείται στους 223,5 ευρώ ο τόνος για το πολύ καλής ποιότητας και στους 215,5 ευρώ για το καλής ποιότητας και 206,5 ευρώ ο τόνος για το εμπορεύσιμο σιτάρι. Από αυτή την τιμή να σημειώσουμε ότι αφαιρείται το κόστος των μεταφορικών. |
Προτάσεις και Κριτική για την Οικονομία, την Πολιτική, την Κοινωνία & την Ανάπτυξη!
Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009
Θερίζουμε πρώτοι, είναι κρίμα να πουλάμε τελευταίοι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου