Θα ήταν έκπληξη αν δεν το έκανε.
Ιστορικά η Αριστερά -όπως έγραψα προχθές- έχει μιαν ιδιόμορφη αντίληψη για το εθνικό συμφέρον η οποία ουσιαστικά το... απονευρώνει.
Οι χαρακτηρισμοί «αντιπατριωτική» ή «αντεθνική» στάση, δε βοηθούν στην κατανόηση αυτής της στάσης, καθώς παράγουν μια πόλωση και μια ένταση που συσκοτίζει το πρόβλημα. Άλλωστε οι πολώσεις και οι εντάσεις είναι βούτυρο στο ψωμί της Αριστεράς, που συντηρείται με διχαστικά κηρύγματα. Αντί να καταφεύγουμε λοιπόν σε χαρακτηρισμούς μπορούμε να περιγράψουμε με γεγονότα αυτό που τελικά θέλουμε να υποστηρίξουμε.
Για το ΚΚΕ και το κόμμα του Βαρουφάκη δεν αξίζει, επί του προκειμένου, να ασχοληθούμε. Είναι κολλημένα μυαλά, που ανακαλούν μια χιλιοπαιγμένη και, ως εκ τούτου, φθαρμένη κασέτα. Επί πλέον έχουν τη νοοτροπία του γκρουπούσκουλου, που τους δίνει την ευχέρεια να υποστηρίζουν ό,τι θέλουν ανέξοδα. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ;
Επί 54 μήνες κυβερνούσε και υποτίθεται πως γνωρίζει τις δυσκολίες, τις απαιτήσεις και τις ανάγκες που χαρακτηρίζουν τη διακυβέρνηση του τόπου. Γνωρίζει τις διαδικασίες που ρυθμίζουν συμφωνίες, ενώ το κυριότερο ο Α. Τσίπρας, ως τέως πρωθυπουργός, είναι γνώστης καταστάσεων και στοιχείων που έχουν απόρρητο χαρακτήρα. Επί πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα εξουσίας, και ως εκ τούτου, απευθύνεται στο εθνικό ακροατήριο στην προσπάθεια του να ξανακυβερνήσει.
Η Ελληνογαλλική συμφωνία αναμφίβολα είναι αποδεκτή από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Ενδεχομένως και από ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η πλειοψηφία τους προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο ως γνωστόν ήταν, ιδρυτικά, κόμμα πατριωτικό.
Συνεπώς, το ερώτημα δεν είναι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε τη συμφωνία -έχουν γραφτεί πολλά- αλλά για το πώς αντιλαμβάνεται το εθνικό συμφέρον. Τι θεωρεί πατριωτική στάση, γιατί δεν θέλω να πιστέψω πως αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι πατριώτες, υπό την έννοια ότι δεν αγαπούν την πατρίδα τους.
Είναι γεγονός πως όλοι οι Τούρκοι στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν πως η Ελληνογαλλική συμφωνία και το ελληνικό πρόγραμμα στρατιωτικών εξοπλισμών τείνουν να ανατρέψουν την ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο. Γι' αυτό και οι έντονες αντιδράσεις της τουρκικής κυβέρνησης και του διπλωματικού και στρατιωτικού κατεστημένου.
Οι χαρακτηρισμοί «αντιπατριωτική» ή «αντεθνική» στάση, δε βοηθούν στην κατανόηση αυτής της στάσης, καθώς παράγουν μια πόλωση και μια ένταση που συσκοτίζει το πρόβλημα. Άλλωστε οι πολώσεις και οι εντάσεις είναι βούτυρο στο ψωμί της Αριστεράς, που συντηρείται με διχαστικά κηρύγματα. Αντί να καταφεύγουμε λοιπόν σε χαρακτηρισμούς μπορούμε να περιγράψουμε με γεγονότα αυτό που τελικά θέλουμε να υποστηρίξουμε.
Για το ΚΚΕ και το κόμμα του Βαρουφάκη δεν αξίζει, επί του προκειμένου, να ασχοληθούμε. Είναι κολλημένα μυαλά, που ανακαλούν μια χιλιοπαιγμένη και, ως εκ τούτου, φθαρμένη κασέτα. Επί πλέον έχουν τη νοοτροπία του γκρουπούσκουλου, που τους δίνει την ευχέρεια να υποστηρίζουν ό,τι θέλουν ανέξοδα. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ;
Επί 54 μήνες κυβερνούσε και υποτίθεται πως γνωρίζει τις δυσκολίες, τις απαιτήσεις και τις ανάγκες που χαρακτηρίζουν τη διακυβέρνηση του τόπου. Γνωρίζει τις διαδικασίες που ρυθμίζουν συμφωνίες, ενώ το κυριότερο ο Α. Τσίπρας, ως τέως πρωθυπουργός, είναι γνώστης καταστάσεων και στοιχείων που έχουν απόρρητο χαρακτήρα. Επί πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα εξουσίας, και ως εκ τούτου, απευθύνεται στο εθνικό ακροατήριο στην προσπάθεια του να ξανακυβερνήσει.
Η Ελληνογαλλική συμφωνία αναμφίβολα είναι αποδεκτή από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Ενδεχομένως και από ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η πλειοψηφία τους προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο ως γνωστόν ήταν, ιδρυτικά, κόμμα πατριωτικό.
Συνεπώς, το ερώτημα δεν είναι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε τη συμφωνία -έχουν γραφτεί πολλά- αλλά για το πώς αντιλαμβάνεται το εθνικό συμφέρον. Τι θεωρεί πατριωτική στάση, γιατί δεν θέλω να πιστέψω πως αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι πατριώτες, υπό την έννοια ότι δεν αγαπούν την πατρίδα τους.
Είναι γεγονός πως όλοι οι Τούρκοι στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν πως η Ελληνογαλλική συμφωνία και το ελληνικό πρόγραμμα στρατιωτικών εξοπλισμών τείνουν να ανατρέψουν την ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο. Γι' αυτό και οι έντονες αντιδράσεις της τουρκικής κυβέρνησης και του διπλωματικού και στρατιωτικού κατεστημένου.
Αυτό δεν το βλέπει ο τέως πρωθυπουργός;
Δηλαδή δεν βλέπει αυτά που βλέπει η τουρκική πλευρά;
Δεν επιθυμεί να ανατραπεί η εις βάρος μας υπάρχουσα ισορροπία δυνάμεων;
Δεν αναγνωρίζει πως το συγκεκριμένο πρόγραμμα εξοπλισμών οδηγεί προς την επιθυμητή αποκατάσταση μιας στρατιωτικής ισορροπίας;
Επειδή αδυνατώ να παραδεχθώ ότι έχει τόσο μεγάλο βαθμό πολιτικής μυωπίας τείνω να πιστέψω ότι ο πατριωτισμός του είναι τόσο ιδιόμορφος που ουσιαστικά παύει να έχει όλα τα στοιχεία που συνθέτουν την έννοια του. Αδυνατώ να πιστέψω πως το 2021 επιβιώνουν σε ένα κόμμα της Αριστεράς, που κυβέρνησε κιόλας, τα ιδεολογήματα της δεκαετίας του 1930.
Πάντως, για τον ΣΥΡΙΖΑ το σημερινό του «ΟΧΙ» είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός πολιτικού χαρακίρι. Αποκόπτεται από το κοινό που του είναι απαραίτητο για να ξανακυβερνήσει.
Επειδή αδυνατώ να παραδεχθώ ότι έχει τόσο μεγάλο βαθμό πολιτικής μυωπίας τείνω να πιστέψω ότι ο πατριωτισμός του είναι τόσο ιδιόμορφος που ουσιαστικά παύει να έχει όλα τα στοιχεία που συνθέτουν την έννοια του. Αδυνατώ να πιστέψω πως το 2021 επιβιώνουν σε ένα κόμμα της Αριστεράς, που κυβέρνησε κιόλας, τα ιδεολογήματα της δεκαετίας του 1930.
Πάντως, για τον ΣΥΡΙΖΑ το σημερινό του «ΟΧΙ» είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός πολιτικού χαρακίρι. Αποκόπτεται από το κοινό που του είναι απαραίτητο για να ξανακυβερνήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου