Ένα πουκάμισο αδειανό η επιζητούμενη ελάφρυνση χρέους, που είναι το όνειρο, και η πάλαι ποτέ «αγωνιστική απαίτηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Ο επικεφαλής του ESM Klaus Regling δήλωσε ότι οι πιστωτές της Ελλάδας θα αποφασίσουν τον Αύγουστο του 2018 εάν υπάρχει ανάγκη για λήψη περαιτέρω μέτρων αναδιάρθρωσης του χρέους.
Την ίδια στιγμή αφαίρεσε το ιερό δισκοπότηρο της καταγγελίας, από τα χέρια της κυβέρνησης και του συντεταγμένου προέδρου της Δημοκρατίας. Η Ελλάδα, είπε, έχει απολαύσει τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση του χρέους της κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών από οποιαδήποτε άλλη χώρα». Εννοούσε φυσικά στο PSI που έγινε το 2012.
Κάτι που…
δεν είχε διακρίνει ο κ. Παυλόπουλος, λέγοντας ότι το ασφαλιστικό της χώρας υποφέρει λόγω του PSI, και δεν είχε θελήσει να κατανοήσει ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, που το χαρακτήριζαν έγκλημα, και δήλωναν ότι θα κάνουν εξεταστική επιτροπή γι αυτό! Αργότερα, η ίδια η κυβέρνησή του, υπερασπίστηκε το PSI, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όπου είχαν καταφύγει οι μικροομολογιούχοι!
Το χρέος και η απαίτηση του πρωθυπουργού για κούρεμά του, «εκπληρώσαμε τι υποχρεώσεις μας, να κάνουν το ίδιο και οι δανειστές», ακουγόταν στεντορείως καθ΄ όλον τον περσινό χειμώνα. Έκτοτε η κυβέρνηση υπέστη αφωνία. Στη θέση του ανύψωσε το νέο «χρυσόμαλλο δέρας», την «καθαρή» έξοδο από το μνημόνιο!
Το γνωρίζει ότι μια τέτοια έξοδος δεν θα υπάρξει. Προσφάτως, αρχές Σεπτέμβρη, ο φιλικός προς την κυβέρνηση ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Pierre Moscovici, απαντώντας στον ευρωβουλευτή της ΛΑΕ Νίκο Χουντή, διευκρίνισε ότι η Ελλάδα βάσει των ευρωπαϊκών κανονισμών θα παραμείνει «υπό εποπτεία μετά το πρόγραμμα εφόσον δεν έχει εξοφληθεί τουλάχιστον το 75% της χρηματοδοτικής συνδρομής που έχει ληφθεί από ένα ή περισσότερα άλλα κράτη μέλη, τον ΕΜΧΣ, τον ΕΜΣ ή το ΕΤΧΣ».
Και η αποπληρωμή του 75% των δανείων θα ολοκληρωθεί το 2060(!), οπότε για τα επόμενα 42 χρόνια η Ελλάδα θα βρίσκεται υπό το μικροσκόπιο, και το θεσμοθετημένο δικαίωμα της άμεσης παρέμβασης των δανειστών. Άλλωστε υπάρχει προηγούμενο. Το μοντέλο εφαρμόζεται σε Κύπρο και Πορτογαλία, μόνο που οι κυβερνήσεις των δύο χωρών είναι αρκούντως σοβαρές, ώστε να μην κορδώνονται ότι επέτυχαν την «καθαρή έξοδο», και ότι έβγαλαν τη χώρα από τα μνημόνια όπου «άλλοι την έβαλαν». Για την κυβέρνηση μια τέτοια έξοδος θα ήταν ευχής έργον, προκειμένου να βρεθεί στην ίδια κατάσταση, και να μην αναγκαστεί να υπαχθεί σε προληπτική γραμμή στήριξης, κατά την οποία και οι απαιτούμενες «μεταρρυθμίσεις» θα είναι σκληρότερες, και η εποπτεία θα είναι συχνότερη και αυστηρότερη.
Αλλωστε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης, πέραν του απύθμενου λαϊκιστικού κυνισμού της άγριας φορολόγησης της μεσαίας τάξης, των «έντιμων και συνεπών» φορολογούμενων, (κυνισμού όχι του ίδιου, της κυβέρνησης), οι συζητήσεις για την επόμενη μέρα του μνημονίου, που θα ξεκινήσουν μετά το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης θα περιλαμβάνουν και ρυθμίσεις για τον μηχανισμό εποπτείας που θα ισχύσει μετά τον Αύγουστο του 18 – τις οποίες ρυθμίσεις η κυβέρνηση θα ονομάζει «καθαρή έξοδο»! – και μάλλον ο κόσμος θα το πιστεύει!
Παράλληλα θα αφαιμαχτούμε καταλλήλως, προκειμένου να δημιουργηθεί μια ζώνη ασφαλείας, ένα «μαξιλαράκι», που θα κυμαίνεται περί τα 14 δις, ώστε να βγούμε στις Αγορές – και τότε θα νιώσουμε τι εστί «τοκογλυφία», σχέση με τα δάνεια των «τοκογλύφων» δανειστών».
Και ενώ η παραδοχή Χουλιαράκη είχε στοιχεία ειλικρίνειας και σοβαρότητας, ήρθε χθες στη Βουλή ο υπουργός του Ευ. Τσακαλώτος, για να μας αποτελειώσει. Εκεί που κάποιος τον συμπαθούσε, γιατί εκτός από την υποταγμένη αριστερά των «53» που εκπροσωπεί, είχε την καλαισθησία και επιθυμούσε να βγει για κοκτέιλ με την Σκάρλετ Γιόχανσον, είπε το εξυπνακίστικο προς την αντιπολίτευση, που θα τον κυνηγά: «Βάλατε χαμηλά τον πήχη που ακόμα και μια φυματική σαρανταποδαρούσα με μηνίσκο στα 25 πόδια και κρατώντας σακούλες από ψώνια στα Lidl θα περνούσε από πάνω. Αυτό σημαίνει ότι, όχι η σαρανταποδαρούσα, αλλά μια κυβέρνηση με συγκεκριμένη στρατηγική πηγαίνει καλά».
Στο ίδιο πνεύμα, θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει τι τον έχουν ποτίσει στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτόν έναν τεχνοκράτη αλλά και καλλιεργημένο αστό, ώστε να προβάλει τέτοιες γελοίες παρομοιώσεις. Αλλά διατηρώντας την σοβαρότητα που απαιτεί η κατάσταση, διερωτόμαστε απλώς:
Πότε θα ζητήσει συγνώμη για αυτά που ο ίδιος παραδέχεται;
«Στις 21 Αυγούστου του 2018, η Ελλάδα εξέρχεται της επταετούς μνημονιακής εποχής. Άρα, η πρώτη μέρα, η 21η Αυγούστου, η πρώτη μέρα μετά τα μνημόνια θα βρει μια χώρα η οποία, όχι μόνο έχει αλλάξει, αλλά θα πρέπει να αποδείξει ότι έχει αλλάξει, σε αυτό το νέο απαιτητικό στίβο της ολοκλήρωσης. Και πιστεύω ότι αυτό θα είναι εφικτό».
Κρατάμε τη δήλωση αλλά εστιάζομε στο «θα πρέπει να αποδείξει ότι έχει αλλάξει». Οι Ευρωπαίοι «πουσάρουν» την κυβέρνηση, αφού περνάει τα πάντα χωρίς καμιά κοινωνική αντίδραση, αλλά οι δηλώσεις τους, παρότι θετικές, παραμένουν και αμφίσημες για να μην εκτεθούν. Έτσι και αλλιώς εμείς θα πληρώσουμε
Του Γιάννη Σιδέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου