Το ελληνικό πρόβλημα

Όταν σε κάθε συνέντευξη Τύπου Ευρωπαίου αξιωματούχου το 60% των ερωτήσεων σχετίζεται με την Ελλάδα, όταν το «ελληνικό ζήτημα» απασχολεί για μήνες τα πρωτοσέλιδα όλων των μεγάλων εφημερίδων του εξωτερικού, είναι, τουλάχιστον, υποκριτικό να συμπεριφερόμαστε σαν να ψιχαλίζει. Και για όποιον δεν καταλαβαίνει, αυτό που διακυβεύεται είναι η ίδια η εθνική μας υπόσταση. 
Οι επόμενοι μήνες δεν θα είναι απλά δύσκολοι, μπορεί να γίνουν ακόμη και εφιαλτικοί...

Αν ανατρέξουμε στην ιστορία θα διαπιστώσουμε ότι οι μεγαλύτερες εθνικές μας νίκες ήταν διπλωματικές και όχι στρατιωτικές.
Η Ελλάδα έχει καταφέρει περισσότερα στο στίβο της πολιτικής απ΄ ό,τι στα πεδία των μαχών. Πάντοτε είχε συμμάχους πρόθυμους να την βοηθήσουν, δίχως αυτό να σημαίνει ότι οι ίδιοι δεν είχαν δικά τους συμφέροντα να εξυπηρετήσουν.

Το μεγάλο πρόβλημα που δημιουργείται και λαμβάνει πλέον εφιαλτικές διαστάσεις είναι το γεγονός ότι στην παρούσα φάση κινδυνεύουμε να διαλύσουμε όσες συμμαχίες ...έχουμε δημιουργήσει στο παρελθόν. Η αδυναμία μας να αντιμετωπίσουμε τα σοβαρά οικονομικά μας προβλήματα, απειλεί να τορπιλίσουν το ευρώ και να πλήξει σοβαρά τα συμφέροντα των εταίρων μας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι πάντες δηλώνουν αγανακτισμένοι με τη στάση μας. Κι αυτό διότι πιστεύουν ότι μπορούμε να κάνουμε πράγματα για να βελτιώσουμε άρδην την εικόνα μας κι αντί αυτού συνεχίζουμε να τους κοροϊδεύουμε. Πώς, λοιπόν, όλοι αυτοί θα σταθούν αύριο στο πλευρό μας, όταν πραγματικά τους χρειαστούμε; Και γιατί να το κάνουν, έναντι ποιας «οφειλής»;

Τα μηνύματα από το εξωτερικό δεν είναι καλά. 
 Το μήνυμα που περνάνε με κάθε δυνατό τρόπο οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι ότι δεν θα βοηθήσουν την Ελλάδα.
Ότι δεν θα αναλάβουν αυτοί να μας βγάλουν από τα δικά μας αδιέξοδα. 
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά έχουν πραγματικά κουραστεί απ΄ όσα έχουν συμβεί.  
Ή αλλιώς, έχουν να κάνουν κι άλλες δουλειές από το να ασχολούνται καθημερινά με το αν θα κάνει ζέστη ή κρύο στην Αθήνα.

Δεν υπάρχει χρόνος! Σε αντίθεση με τη στάση πολλών κυβερνητικών αξιωματούχων που δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται το μέγεθος του προβλήματος, ο κόσμος είναι ανήσυχος. Το δείχνουν τα δικά σας μηνύματα στο forum του Capital. Η ατμόσφαιρα είναι βαριά. Όχι μόνο γιατί «έχουμε πιάσει πάτο», αλλά κι επειδή δεν φαίνεται φως από πουθενά...

Στην κυβέρνηση έχουν ένα βασικό σχέδιο. Ότι μετά το σχέδιο Α, υπάρχει το σχέδιο Β και μετά και απ’ αυτό έχει ο Θεός.
Εμείς θα λέγαμε ότι αν υπάρχει πράγματι σχέδιο Β, αυτό θα πρέπει να μπει άμεσα σε εφαρμογή και ότι θα πρέπει πάση θυσία να πείσουμε τους εταίρους μας ότι εξακολουθούμε να είμαστε χρήσιμοι.
Ότι μπορούμε, έστω και καθυστερημένα, να γίνουμε αξιόπιστοι συνομιλητές.
Ότι η «μετοχή» της Ελλάδας δεν έχει λόγους να βρεθεί σε καθεστώς αναστολής διαπραγμάτευσης...

Θανάσης Μαυρίδης