Δέκα χρόνια ευρώ και η Ελλάδα !

Η δυναμική του ευρώ αναδείχθηκε την προηγούμενη δεκαετία με την καθιέρωσή του ως ένα από τα ισχυρά αποθεματικά νομίσματα του πλανήτη.

Η επιτυχία αντανακλά το σωστό σχεδιασμό αλλά και την αποτελεσματική διαχείριση από τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και την Ευρωπαϊκή  Κεντρική Τράπεζα.

Όμως, η σημερινή κρίση ανέδειξε σημαντικά προβλήματα στην διακυβέρνηση της Ευρωζώνης. Η δημοσιονομική πολιτική δεν υπακούει σε κοινούς κανόνες. 

Η έλλειψη συντονισμού περιορίζει την αποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής. 

Αν τα πακέτα αναθέρμανσης των οικονομιών είχαν μεγαλύτερη συνοχή, η ανάκαμψη θα ήταν ταχύτερη, και το ποσοστό ανεργίας χαμηλότερο.

Το ίδιο ισχύει για την ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η απουσία ενιαίας αρχής για την...
εποπτεία και τη διάσωση των τραπεζών της Ευρωζώνης οδήγησε σε μεγάλες αυξήσεις των επιτοκίων των αδύναμων χωρών, αντανακλώντας διαφορές στη πιστοληπτική ικανότητα.

Τέλος, οι διαρθρωτικές πολιτικές που απαιτούνται για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας εξακολουθούν να παραμένουν στην αποκλειστική ευθύνη των κυβερνήσεων, με αποτέλεσμα να καθυστερούν οι αναγκαίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις για το σύνολο της Ευρωζώνης.

Τα προβλήματα αυτά υποσκάπτουν την αναπτυξιακή δυναμική, αλλά και τη συνοχή της Ευρωζώνης, και εξασθενίζουν τη θέση της στην παγκόσμια οικονομία, ιδιαίτερα σε σχέση με τις ΗΠΑ καθώς και τις ανερχόμενες υπερδυνάμεις, όπως η Κίνα και η Ινδία.

Χρειάζεται περισσότερη ενοποίηση, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των εξουσιών του ECOFIN και του Eurogroup στη χάραξη και εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής.

Οι αλλαγές αυτές θα βοηθήσουν ιδιαίτερα τις αδύναμες χώρες της Ευρωζώνης, όπως η Ελλάδα. Η χαλαρότητα της διακυβέρνησης της Ευρωζώνης επέτρεψε σε ανεύθυνες κυβερνήσεις να εφαρμόσουν πολιτικές που οδήγησαν σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό και σε μεγάλη υποχώρηση της ανταγωνιστικότητας.

Σε κύκλους επιρροής στην Ευρώπη συζητιέται ανοικτά το ζήτημα της συμμετοχής χωρών όπως η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Αναφέρεται, μάλιστα, ως ισχυρό ενδεχόμενο, η μετανάστευση μεγάλου τμήματος του εργατικού δυναμικού ως αποτέλεσμα της χαμηλής ανταγωνιστικότητας.

Το δίλημμα για τη χώρα μας, σήμερα, είναι ξεκάθαρο. Αν συνεχιστεί η ανεύθυνη πολιτική της τελευταίας δεκαετίας, η προοπτική είναι η διαιώνιση της κρίσης και η έκρηξη της ανεργίας. 

Αν, αντίθετα, εφαρμοστεί αμέσως, και με τόλμη, μια πολιτική δραστικής δημοσιονομικής  εξυγίανσης και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, η Ελλάδα θα επανέλθει, σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. 

Η μείωση των ελλειμμάτων θα απελευθερώσει πόρους για επενδύσεις βελτιώνοντας παράλληλα το κλίμα εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία.

Παράλληλα, σε αντίθεση με προηγμένες χώρες, υπάρχουν ανεκμετάλλευτα αποθέματα παραγωγικότητας, τα οποία με κατάλληλες πολιτικές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σημαντική ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. 

Άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, ιδιωτικοποιήσεις, άρση γραφειοκρατικών εμποδίων στην επιχειρηματικότητα, θα έχουν άμεσα αποτελέσματα. 

Η μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης και η επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο θα έχουν εξίσου σημαντικές αλλά μακροχρόνιες επιπτώσεις.

Το ζήτημα είναι πολιτικό. 

Να συνυπάρξει η βούληση και η ικανότητα στην κυβέρνηση για να κινηθεί σε αυτές τις κατευθύνσεις.