Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Δευτέρα, 16 Μαρτίου 2009 07:00 Τελευταία Ενημέρωση : 16/03/2009 09:30
Οι οικονομολόγοι πάντοτε διακήρυτταν ότι η παραοικονομία, η τεράστια αυτή εκτός ρυθμιστικού πλαισίου αγορά, που περιλαμβάνει από μικροπωλητές έως και οδηγούς ταξί χωρίς άδεια, δεν ήταν παρά ένα μεγάλο βάρος για την παγκόσμια οικονομία.
Τώρα όμως που ολόκληρη η υφήλιος έρχεται αντιμέτωπη με τη χειρότερη χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ο ρόλος της αλλάζει και οι οικονομολόγοι αναθεωρούν τις απόψεις τους.
Από τις μεγαλουπόλεις της Δύσης έως την αναδυόμενη Ανατολική Ευρώπη και την Ασία, εκατομμύρια άνθρωποι απασχολούνται στο «παράτυπο» αυτό κομμάτι του παγκόσμιου εμπορίου, που υπό άλλες συνθήκες όλοι θα έσπευδαν να αποκηρύξουν. Σήμερα όμως εν μέσω μαζικών απολύσεων οι αφορισμοί δεν είναι τόσο εύκολοι. Ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες οικονομίες όσο οι επιπτώσεις της κρίσης πολλαπλασιάζονται η παραοικονομία εξελίσσεται σε ένα άτυπο «δίχτυ ασφαλείας». Το εισόδημα για τους ανθρώπους που καταφεύγουν εκεί είναι συχνά πολύ μικρό και η ασφάλιση φυσικά απουσιάζει. Η εναλλακτική τους όμως, όπως επισημαίνουν, θα ήταν να μείνουν χωρίς δουλειά.
Επί δεκαετίες οι ειδικοί επισημαίνουν τις πραγματικά δυσμενείς επιπτώσεις της παραοικονομίας.
Οι επιχειρήσεις της μαύρης οικονομίας δεν καταβάλλουν φόρους, δεν προωθούν την καινοτομία και συμβάλλουν στην υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου. Όσοι εργάζονται σε αυτές από την άλλη, από τη στιγμή που δεν ασφαλίζονται, προσπαθούν να αποταμιεύσουν τα όσα λίγα χρήματα περισσεύουν από την κάλυψη των βασικών τους αναγκών και επομένως δεν μπορούν να συμβάλλουν στην τόνωση των καταναλωτικών δαπανών.
Δεν υπάρχει πραγματική δημιουργία νέου πλούτου και επομένως μία μεγάλη παραοικονομία δεν χαροποιεί κανένα κράτος.
Η έκταση της σημερινής κρίσης όμως έχει λάβει τρομαχτικές διαστάσεις και αυτό αναγκάζει πολλούς να σκεφτούν και θετικές πτυχές του παραεμπορίου.
Ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας έχει προειδοποιήσει ότι έως και 52 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ενδέχεται να μείνουν άνεργοι εξαιτίας της κρίσης.
Η παραοικονομία, παραδέχονται τώρα πολλοί αναλυτές, αποτελεί το μόνο τους καταφύγιο, τη μόνη πηγή εισοδήματος. Η κατάσταση ίσως να ήταν ακόμη χειρότερη στα φτωχά κυρίως κράτη, εάν δεν υπήρχε και αυτή η "εναλλακτική". Κανείς βεβαίως δεν επικροτεί την παραοικονομία και την μη δηλωμένη εργασία, ούτε θεωρεί την άνθισή της θεμιτή. Είναι όμως και αυτή η εξέλιξη μία πραγματικότητα της κρίσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου