Η στήλη δεν έτρεφε καμιά αυταπάτη σχετικά με την ποιότητα της διακυβέρνησης από μια κυβέρνηση της Ελληνικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Η χρεοκοπία της οικονομίας και των δημόσιων εσόδων θα ήταν θέμα χρόνου και η παρασιτοκρατία με τη διαφθορά θα χτυπούσαν «κόκκινο».Δεν ήταν δύσκολο να το προβλέψει κάποιος αυτό, παρατηρώντας το...
βασικό μοχλό των δυνάμεων που συσπειρώθηκαν και έφεραν στην εξουσία το ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση βαδίζει στο ίδιο ακριβώς μοτίβο πελατειακών σχέσεων κομματοκρατίας και διαφθοράς που κινήθηκαν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού με ελάχιστες εξαιρέσεις, τις τελευταίες δεκαετίες, οι οποίες (κυβερνήσεις του δικομματισμού) ευθύνονται για τη χρεοκοπία της κοινωνίας και της οικονομίας.
Όλα τα ονόματα που έχουν δημοσιοποιηθεί μέχρι στιγμής για τη στελέχωση θέσεων γενικών γραμματέων υπουργείων και λοιπών στελεχών διοίκησης είναι είτε αποτυχημένοι πολιτευτές, είτε κομματικοί αφισοκολλητές.
Η νέα κυβέρνηση κάνει ό,τι ακριβώς και οι παλιές που χρεοκόπησαν τη χώρα.
Ένα από τα βασικά αίτια της ελληνικής χρεοκοπίας είναι η στελέχωση του κράτους με ιδιοτελή κριτήρια βολέματος ημετέρων, γεγονός που έχει αρνητικές συνέπειες πρακτικού αλλά και ηθικού χαρακτήρα.
Με το που αλλάζει μια κυβέρνηση στην Ελλάδα εκατοντάδες κομματικά στελέχη και χιλιάδες αφισοκολλητές τρέχουν να στελεχώσουν τον κρατικό μηχανισμό. Πρόκειται κυρίως για ανεπάγγελτους κομματικούς «κηφήνες» ή ανθρώπους άσχετους με το αντικείμενο της εργασίας που καλούνται να φέρουν σε πέρας.
Το αποτέλεσμα της στελέχωσης του κρατικού μηχανισμού με άσχετους χωρίς αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης είναι η χαμηλή απόδοση και η ροπή προς τις πελατειακές εξυπηρετήσεις και τη διαφθορά...
Το αποτέλεσμα της κακοδιοίκησης το πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες με άθλιες δημόσιες υπηρεσίες επιπέδου αφρικανικού κράτους, τη στιγμή που πληρώνουν φόρους Γερμανίας.
Το ηθικό πρόβλημα της επιλογής με κομματικά κριτήρια και όχι μέσω κάποιας στοιχειώδους αξιολόγησης είναι πως η κοινωνία εκπαιδεύεται και εθίζεται όχι στην αξιοκρατία, αλλά στο «γλείψιμο» και την κομματοκρατία.
Όταν οι νέοι με πτυχία και μεταπτυχιακά σε μια οικονομία με συρρικνωμένο ιδιωτικό τομέα βρίσκουν τις πόρτες του κράτους κλειστές για τους ικανούς είτε αναγκάζονται να γίνουν ντελιβεράδες για να ζήσουν, είτε να φύγουν στο εξωτερικό για να ζήσουν μια ζωή με αξιοπρέπεια.
Η αξιοκρατία εξασφαλίζει το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και όχι η ξενοφοβία και οι παράλογες απαιτήσεις για όλο και περισσότερα δανεικά.
Οι πελάτες...
Μια ακόμα διαπίστωση των πρώτων ημερών της διακυβέρνησης είναι ο βαθμός εναγκαλισμού των πελατειακών σχέσεων και η ανοχή σε φαινόμενα που υποκρύπτουν ύποπτες συναλλαγές, όπως στην περίπτωση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Κατρούγκαλου.
Η περίπτωση του κ. Κατρούγκαλου δεν είναι η εξαίρεση όσων τα τελευταία χρόνια έκαναν αντιμνημονιακό αγώνα με το αζημίωτο.
Μετά την υπόθεση των συμφωνητικών με απολυμένους δημόσιους υπαλλήλους με αποζημίωση 12% αποκαλύφθηκε πως ενώ ο κ. Κατρούγκαλος είχε αναλάβει υπουργική θέση, το δικηγορικό του γραφείο αναλάμβανε υποθέσεις ύποπτες για σύγκρουση συμφέροντος.
«Ειδικότερα, σύμφωνα με δημοσίευμα του larissanet.gr, ο Δήμος Λαρισαίων, στις 12 Φεβρουαρίου 2015 ανέθεσε στο δικηγορικό γραφείο του κ. Κατρούγκαλου, ο οποίος είχε ήδη ορκιστεί υπουργός, να προσφύγει κατά του Δημοσίου αναφορικά με υπόθεση στοιχείων για συμβάσεις υπαλλήλων του.
Σύμφωνα με έγγραφο που παρουσιάζει ο ιστότοπος, ο Δήμος Λάρισας έδωσε την υπόθεση στο γραφείο του υπουργού ( «ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ – ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΝΟΜΙΚΟΙ ΣΜΥΒΟΥΛΟΙ»)».
Ο κ. Κατρούγκαλος σύμφωνα με το δημοσίευμα αυτό εμφανίζεται και ενάγων και εναγόμενος. Το γραφείο του διεκδικεί από το δημόσιο αυτά που ο ίδιος οφείλει να προασπίσει σαν δημόσιος λειτουργός.
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι την περίοδο εκείνη είχε δρομολογήσει το κλείσιμο του γραφείου του που έγινε στις 17 Φεβρουαρίου. Όπως και να έχει οι εξελίξεις αυτές αποκαλύπτουν έναν κομματικό στρατό που είτε ως αντιπολίτευση είτε ως κυβέρνηση τρέφεται με τις σάρκες της κοινωνίας μέσω των κρατικών ταμείων.
Σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα κάποιος που είχε λόγω επαγγελματικής δραστηριότητας τόσες εκκρεμείς υποθέσεις εναντίον του ελληνικού δημοσίου δεν θα αναλάμβανε το υπουργείο διοικητικής μεταρρύθμισης για λόγους σύγκρουσης συμφέροντος.
Πολύ φοβάμαι πως ο κ. Κατρούγκαλος δεν αποτελεί την εξαίρεση αλλά τον κανόνα αυτής της κυβέρνησης...
Η κυβέρνηση τον κάλυψε, ενώ ο Ευρωβουλευτής κ. Παπαδημούλης επικαλέστηκε την υπόθεση της ανάληψης της υπεράσπισης των ιδιοκτητών της Energa από τον κ. Μ. Βορίδη. Δηλ. δεν κάνουμε τίποτε χειρότερο από τους προηγούμενους, γεγονός που ίσως δεν είναι ακριβώς έτσι.
Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις πως ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία εκφράζει τον πιο σκληρό πυρήνα του πελατειακού, παρασιτικού και κομματικού κράτους. Τα τελευταία γεγονότα αποτελούν τις τελευταίες πράξεις του δράματος της μεταπολίτευσης και της χρεοκοπίας της.
Τέλος, για να είμαστε δίκαιοι θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πως η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου ήταν από τις ελάχιστες που έκαναν προσπάθεια μέσω του κ. Γ. Ραγκούση κυρίως περιορισμού της κομματοκρατίας και αδιαφάνειας στο δημόσιο με μεταρρυθμίσεις όπως το Opengov κλπ.
Κώστας Στούπας
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου