«Μπράβο, λεβέντη»: Όταν ο μηδενισμός καίει τα πνευμόνια μας

Κάποιοι συμπολίτες μας, προχθές, έξω από το γραφείο του ανακριτή, χειροκρότησαν την έξοδο των υπόπτων για εμπρησμό δασικής έκτασης στην Πάτρα φωνάζοντάς τους «Μπράβο, λεβέντη». Όχι ειρωνικά· επιδοκιμαστικά. 

Επειδή οι ύποπτοι φέρονται να κινούνται στον χώρο της «αντιεξουσίας», ο εμπρησμός τους βαφτίστηκε πολιτική πράξη. Εξ ου και οι συμπαραστάτες.

Γνωρίζουμε τις ακραίες εκδοχές του αντιεξουσιασμού και της αναρχικής ιδεολογίας-εκεί όπου συναντιούνται ο μηδενισμός του Μαξ Στίρνερ, ο Νετσάγιεφ και οι «Δαιμονισμένοι» του Ντοστογιέφσκι. Ο σκοπός τους; Διά της βίας, να καταστρέψουν κράτος και θεσμούς. Άλλο όμως η στοχοποίηση συμβόλων εξουσίας (τράπεζες, αστυνομικά τμήματα, κρατικοί κόμβοι) και άλλο τα δάση.

Τα δάση δεν είναι πυλώνες καμίας εξουσίας. Είναι ο βασικός κρίκος της βιόσφαιρας, η προϋπόθεση της ίδιας της ζωής. Εδώ δεν χωρούν ιδεολογικά προσχήματα. Μέντορες της αναρχικής σκέψης όπως ο Μπακούνιν, ο Ρεκλύ, ο Κροπότκιν και αργότερα ο Μπούκτσιν δεν είδαν τη φύση ως εχθρό, αλλά τον άνθρωπο ως μέρος της- με έμφαση στην προστασία δασών και τοπικών οικοσυστημάτων...

Αν, λοιπόν, ο εμπρησμός ενός αστυνομικού τμήματος, από «αναρχική» σκοπιά, στοχεύει στη διάλυση του κράτους προς χάριν μιας ουτοπίας αυτο-οργάνωσης, ο εμπρησμός των δασών στοχεύει στον αφανισμό της ίδιας της ζωής. Δεν είναι πολιτική πράξη· είναι αυτοχειρία.

Υπάρχει και η ρεαλιστική διάσταση: η γεωπολιτική και οικονομική υποβάθμιση. Η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος αποδυναμώνει τη χώρα. Μειώνει την ελκυστικότητα επενδύσεων, τουρισμού, παραγωγής. Το κόστος το πληρώνουν όλοι-περισσότερο οι ασθενέστεροι. Οι ισχυρότεροι οικονομικά ή οι υψηλά εξειδικευμένοι έχουν πάντα την εναλλακτική της φυγής. Οι υπόλοιποι μένουν να αναπνέουν στάχτη.

Συνεπώς, οι εμπρησμοί δασών ως «πολιτική» επιλογή δεν είναι πράξη αντίστασης. Είναι πράξη αυτοκαταστροφής που χρήζει ιατρικής, όχι πολιτικής, υποστήριξης.

Τα υπόλοιπα είναι θέμα προσαρμογής. Οι ολοένα συχνότερες και εντονότερες δασικές πυρκαγιές είναι συμβατές με την κλιματική αλλαγή. Ορθώς ενισχύθηκαν Πολιτική Προστασία, Πυροσβεστική και οι συναφείς υπηρεσίες. Όμως όταν αλλάζει το κλίμα, αλλάζει και η μορφολογία της βιόσφαιρας. Η Βόρεια Αφρική «ανεβαίνει» στη Νότια Ευρώπη· οι πάγοι που υποχωρούν μετακινούν θερμές ζώνες βορειότερα· ο Αρκτικός Ωκεανός γίνεται πλωτός για μήνες, συντομεύοντας τις θαλάσσιες οδούς από την Ασία προς τη Βόρεια Ευρώπη. Οι ανατροπές θα είναι μεγάλες. Χρέος μας είναι να προσαρμοστούμε-όχι να προσθέτουμε φωτιά στη φωτιά.

Κώστας Στούπας