Παρασκευή 16 Μαΐου 2025

Τέμπη: έπαιξαν κι έχασαν

Σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα η τραγωδία των Τεμπών θα αντιμετωπιζόταν ως ένα πολύνεκρο δυστύχημα, του οποίου τα αίτια θα έπρεπε να διερευνηθούν και να αποδοθούν οι ευθύνες, αν υπάρχουν, σε όσους άσκησαν πλημμελώς τα καθήκοντά τους. 
Κάπως έτσι, χωρίς πολύ θόρυβο, θα έκλεινε η υπόθεση. 
Στα Βαλκάνια είδαμε τι ακριβώς έγινε. 
Κάποιοι, με όχημα το πολύνεκρο δυστύχημα, επεδίωξαν να αναδιατάξουν το πολιτικό σκηνικό της πατρίδας μας. Πολιτικοποίησαν την τραγωδία, πόνταραν τα ρέστα τους σε αυτήν και τελικά έχασαν
Τα δύο πορίσματα του ΕΜΠ (Καρώνη, Τσακιρίδη) ήρθαν να προστεθούν στις παρεμβάσεις των πανεπιστημίων της Γάνδης και της Πίζας που απέκλειαν την ύπαρξη παράνομου εύφλεκτου υλικού στην εμπορική αμαξοστοιχία.
Μιλώντας πάντα πολιτικά, μέχρι στιγμής κερδισμένη βγαίνει η κυβέρνηση. Βέβαια, υπάρχουν πολλά εμπόδια μπροστά της, όμως ξεπέρασε το βασικότερο, με τις μικρότερες απώλειες... 
Ας αναλογιστούμε τι πολιτικό κλίμα θα επικρατούσε αν τα δύο πορίσματα του ΕΜΠ άφηναν ανοικτό το ζήτημα της μεταφοράς ξυλολίου ή κάποιου άλλου παρεμφερούς εύφλεκτου υλικού. 
Σύμπασα η αντιπολίτευση θα ζητούσε πτώση της κυβέρνησης, ενώ θα είχαμε και πάλι τις γνωστές λαοσυνάξεις. 
Τώρα το κλίμα αποφορτίζεται, η κανονικότητα επιστρέφει στην πολιτική ζωή και πλέον θα πρέπει το πολιτικό σύστημα να ασχοληθεί με την ουσία της τραγωδίας, ώστε τα τρένα μας να είναι ασφαλή.
Τώρα το κλίμα αποφορτίζεται και πλέον θα πρέπει το πολιτικό σύστημα να ασχοληθεί με την ουσία της τραγωδίας, ώστε τα τρένα μας να είναι ασφαλή.
Οσοι από αυτούς που επένδυσαν πολιτικά στην τραγωδία των Τεμπών αντιλήφθηκαν πως με τα δύο πορίσματα θα πρέπει να γυρίσουν σελίδα, για να περιορίσουν τις ζημίες τους, άρχισαν να μιλούν επιτέλους για τις διαχρονικές ευθύνες της κατάντιας των ελληνικών σιδηροδρόμων. 
Οι άλλοι, οι πιο ακραίοι, που πίστεψαν στην πτώση Μητσοτάκη, μου θυμίζουν τον προπονητή που έχασε η ομάδα του: φορτώνει την ήττα του στον διαιτητή. Και αυτοί στοχοποιούν κυρίως τον καθηγητή Καρώνη. Προεξοφλούσαν ένα ευνοϊκό, για τις θέσεις τους, πόρισμα και τώρα απογοητευμένοι, ξεσπούν επάνω του.

Φυσικά, η τραγωδία παραμένει, αλλά με την πολιτική αποδραματοποίησή της θα τη δούμε στην ορθολογική της διάσταση. Πρωτίστως, στις ευθύνες του σταθμάρχη, που όλοι τον έχουν ξεχάσει. Και στη συνέχεια να δούμε τι συνέβη και καθυστέρησε τόσο πολύ η υλοποίηση της σύμβασης 717. 
Ευθύνονται οι δύο υπουργοί; 
Μήπως σημαντικό μερίδιο ευθύνης έχουν και υπηρεσιακοί παράγοντες; Ή στο κάδρο των ευθυνών προς διερεύνηση θα πρέπει να βάλουμε και την εταιρεία που ανέλαβε το έργο; 
Και ας συζητήσουμε επιτέλους για τα δύο πιστοποιητικά που έδωσε ο Μπαρτ Ακού, του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Σιδηροδρόμων. 
Ενα πιστοποιητικό ασφαλείας για τη Hellenic Train και ένα πιστοποιητικό καλής λειτουργίας για τη ΡΑΣ. Και όλα αυτά μόλις δύο μήνες πριν από το τραγικό δυστύχημα. Σήμερα ουδείς μιλάει για αυτά τα δύο πιστοποιητικά.

Ενα πολιτικό σύστημα που το τελευταίο χρονικό διάστημα βολόδερνε μέσα σε μύθους και κραυγές, επιβάλλεται τώρα να ηρεμήσει και κυρίως να ισορροπήσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: