Σήμερα, μικρές και μεγάλες εταιρείες, ελληνικές ή πολυεθνικές, μοιάζουν να δίνουν μια αγωνιώδη μάχη για να υπενθυμίσουν ή να διεκδικήσουν τη λεγόμενη «ελληνικότητά» τους. Μια λέξη που, σας βεβαιώνω, αποτελεί ξεχωριστή παράγραφο...
κάθε new business brief προς εταιρεία Δημοσίων Σχέσεων και κυρίαρχο αίτημα κάθε υφιστάμενου πελάτη.
Τι ψάχνουν λοιπόν οι εταιρείες; Να αποδείξουν το πόσο «ελληνικές» είναι. Πώς; Με μια ελληνική σημαία στο διαφημιστικό σποτάκι ή και στη συσκευασία των προϊόντων. Με συνεχείς αναφορές στο ποσοστό του ελληνικού ιδιοκτησιακού καθεστώτος που τις στηρίζει, στην ελληνική καταγωγή των πρώτων υλών από τις οποίες προέρχονται τα προϊόντα που διαθέτουν στην αγορά, στον αριθμό των Ελλήνων παραγωγών με τους οποίους συνεργάζονται. Κι αν δεν υπάρχει κάτι από όλα αυτά, μπορεί κανείς να ανατρέξει σε άλλα στοιχεία. Για παράδειγμα, στο πόσες θέσεις εργασίας προσφέρουν στην ελληνική οικονομία, στο ποσό των επενδύσεων που πραγματοποιούν στην Ελλάδα, στις ενέργειες ΕΚΕ που υλοποιούν.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν πρόβλημα, παρά μόνο αν είναι ενέργειες μεμονωμένες και δεν συνδέονται με μια «ελληνικού» χαρακτήρα εταιρική συμπεριφορά. Ελληνικότητα μπορούν σήμερα να επικαλούνται όχι μόνο οι εταιρείες που η μετοχική τους σύνθεση είναι 100% ελληνική, αλλά και εκείνες που είναι πρόθυμες να δημιουργήσουν ή να στηρίξουν νέες ιδέες και πρωτοβουλίες, που μπορούν να απαντήσουν στις σύγχρονες προκλήσεις της Ελλάδας και των Ελλήνων που βιώνουν τη σημερινή κρίση. Που αμείβουν τον εργαζόμενο με τα χρήματα που του αξίζουν και όχι με τα ελάχιστα δυνατά χρήματα που μπορεί να λάβει «δεδομένης της κατάστασης εκεί έξω». Που, παρόλο που «δεν υπάρχει budget για μεγάλα projects» επιλέγουν και στηρίζουν πρωτοβουλίες που έχουν στόχο να δώσουν στην Ελλάδα νέα πνοή – με απλά, απτά και στοχευμένα έργα.
Με αυτή την έννοια, η Cat Cora είναι πολύ πιο ελληνίδα από πολλούς διάσημους έλληνες chef – και προφανώς η Gaea δεν χρειάζεται ελληνικές σημαίες για να διαφημίσει την ελληνικότητά της. Πρόκειται για ένα μόνο παράδειγμα μιας θαυμάσιας πρωτοβουλίας που – σε πείσμα των καιρών και της άποψης ότι μόνον τα απολύτως απαραίτητα οφείλουμε να κάνουμε –, μπορεί να πάει την Ελλάδα ένα βήμα παραπέρα.
Όσο για τους υπόλοιπους; «Γραικοί, Ρωμαίοι, Βλάχοι, Αρβανίτες, γίνατε όλοι Έλληνες», προσθέτει ο Χριστόπουλος ως υπότιτλο στο έργο του. Και ο νοών νοείτω.
κάθε new business brief προς εταιρεία Δημοσίων Σχέσεων και κυρίαρχο αίτημα κάθε υφιστάμενου πελάτη.
Τι ψάχνουν λοιπόν οι εταιρείες; Να αποδείξουν το πόσο «ελληνικές» είναι. Πώς; Με μια ελληνική σημαία στο διαφημιστικό σποτάκι ή και στη συσκευασία των προϊόντων. Με συνεχείς αναφορές στο ποσοστό του ελληνικού ιδιοκτησιακού καθεστώτος που τις στηρίζει, στην ελληνική καταγωγή των πρώτων υλών από τις οποίες προέρχονται τα προϊόντα που διαθέτουν στην αγορά, στον αριθμό των Ελλήνων παραγωγών με τους οποίους συνεργάζονται. Κι αν δεν υπάρχει κάτι από όλα αυτά, μπορεί κανείς να ανατρέξει σε άλλα στοιχεία. Για παράδειγμα, στο πόσες θέσεις εργασίας προσφέρουν στην ελληνική οικονομία, στο ποσό των επενδύσεων που πραγματοποιούν στην Ελλάδα, στις ενέργειες ΕΚΕ που υλοποιούν.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν πρόβλημα, παρά μόνο αν είναι ενέργειες μεμονωμένες και δεν συνδέονται με μια «ελληνικού» χαρακτήρα εταιρική συμπεριφορά. Ελληνικότητα μπορούν σήμερα να επικαλούνται όχι μόνο οι εταιρείες που η μετοχική τους σύνθεση είναι 100% ελληνική, αλλά και εκείνες που είναι πρόθυμες να δημιουργήσουν ή να στηρίξουν νέες ιδέες και πρωτοβουλίες, που μπορούν να απαντήσουν στις σύγχρονες προκλήσεις της Ελλάδας και των Ελλήνων που βιώνουν τη σημερινή κρίση. Που αμείβουν τον εργαζόμενο με τα χρήματα που του αξίζουν και όχι με τα ελάχιστα δυνατά χρήματα που μπορεί να λάβει «δεδομένης της κατάστασης εκεί έξω». Που, παρόλο που «δεν υπάρχει budget για μεγάλα projects» επιλέγουν και στηρίζουν πρωτοβουλίες που έχουν στόχο να δώσουν στην Ελλάδα νέα πνοή – με απλά, απτά και στοχευμένα έργα.
Με αυτή την έννοια, η Cat Cora είναι πολύ πιο ελληνίδα από πολλούς διάσημους έλληνες chef – και προφανώς η Gaea δεν χρειάζεται ελληνικές σημαίες για να διαφημίσει την ελληνικότητά της. Πρόκειται για ένα μόνο παράδειγμα μιας θαυμάσιας πρωτοβουλίας που – σε πείσμα των καιρών και της άποψης ότι μόνον τα απολύτως απαραίτητα οφείλουμε να κάνουμε –, μπορεί να πάει την Ελλάδα ένα βήμα παραπέρα.
Όσο για τους υπόλοιπους; «Γραικοί, Ρωμαίοι, Βλάχοι, Αρβανίτες, γίνατε όλοι Έλληνες», προσθέτει ο Χριστόπουλος ως υπότιτλο στο έργο του. Και ο νοών νοείτω.
Μαρία Φωλά
Πηγή: Marketing Week (T. 1413)
primeconomy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου