Ούτε γι’ αστείο!

Γράφει ο Τάσος Μανώλας

Ενόψει της άφιξης των ελεγκτών της τρόικας για το προγραµµατισµένο “τσεκ - απ” στην ελληνική οικονοµία άρχισαν ήδη να διακινούνται σενάρια για τη λήψη νέων µέτρων προκειµένου να αποφευχθεί η παραµικρή “αστοχία” ή απόκλιση από τα συµφωνηθέντα.  

Μην ξεχνάµε ότι οι δανειστές και ελεγκτές µας (Ε.Ε. – Ε.Κ.Τ. – Δ.Ν.Τ.) στην τελευταία τους επίσκεψη έθεσαν αυστηρό χρονοδιάγραµµα για την ψήφιση και εφαρµογή συγκεκριµένων νοµοθετηµάτων και από την πιστή τήρησή του θα εξαρτηθεί η χορήγηση της 4ης δόσης του δανείου...

 Σύµφωνα λοιπόν µε τις φήµες που κυκλοφορούν, η τρόικα δεν είναι ικανοποιηµένη µε την ταχύτητα προώθησης ορισµένων διαρθρωτικών αλλαγών όπως το άνοιγµα των “κλειστών” επαγγελµάτων και το ενιαίο µισθολόγιο στο Δηµόσιο. Επίσης τους “προβληµατίζει” η “απροθυµία” των επιχειρήσεων να εφαρµόσουν τις επιχειρησιακές συµβάσεις.

Έτσι, πάντα σύµφωνα µε τα σενάρια που διακινούν ήδη τα ΜΜΕ, πρόκειται να ζητήσουν από την κυβέρνηση τη λήψη πρόσθετων µέτρων όπως νέα αύξηση του ΦΠΑ, επιβολή νέων φόρων , νέες περικοπές στους µισθούς του ιδιωτικού και του δηµόσιου τοµέα και νέες επώδυνες αλλαγές στο ασφαλιστικό. 

Δε ξέρω πόσο κοντά στην πραγµατικότητα βρίσκονται αυτά τα σενάρια αλλά αυτό που γνωρίζω και γνωρίζουµε όλοι είναι ότι δεν υπάρχει το παραµικρό περιθώριο για νέες επιβαρύνσεις ή µισθολογικές περικοπές. 

Ούτε γι’ αστείο δε µπορεί να συζητιέται κάτι τέτοιο. 

Αν η ηγεσία του υπουργείου Οικονοµικών έχει κατά νου να υλοποιήσει τις όποιες απαιτήσεις της τρόικας, καλά θα κάνει να εγκαταλείψει κάθε τέτοια σκέψη. Έχει και η υποµονή τα όριά της.

Είναι δυνατόν να υπάρχουν “µυαλά” που “βλέπουν” την ανάταξη της οικονοµίας και την έξοδο από την κρίση µέσω της συνεχούς επιβολής φοροεισπρακτικών µέτρων; Είναι λύση η κάθε τρίµηνο αύξηση του ΦΠΑ; Ή µήπως πιστεύουν ότι θα “ξεχειλίσει” η ανάπτυξη αν οι µισθοί πέσουν σε επίπεδα Βουλγαρίας;

Οι υπάλληλοι µε τα καλοσιδερωµένα κοστούµια και τις “βαθιές” χωρίστρες που µας επισκέπτονται κάθε 2-3 µήνες για να διαπιστώσουν αν ήµασταν “καλά παιδιά” πιστεύουν ότι αντέχουµε κι άλλα βάρη επειδή µέχρι στιγµής “σφίγγουµε τα δόντια” και δεν ξεσπάµε; Εκτός από το να µπαινοβγαίνουν στα υπουργικά γραφεία και να ελέγχουν την πορεία υλοποίησης του Μνηµονίου, πρέπει να τους δείξει κάποιος και τις επιπτώσεις της ακολουθούµενης πολιτικής στην πραγµατική οικονοµία. Τις επιχειρήσεις που καθηµερινά βάζουν λουκέτο, τους χιλιάδες ανέργους που προστίθενται κάθε µήνα στις λίστες του ΟΑΕΔ, την καθίζηση στην οικοδοµική δραστηριότητα, την οριακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα ασφαλιστικά ταµεία λόγω της µείωσης των εσόδων τους. 

Αυτοί µπορεί να ζητάνε να “πατήσουµε” περισσότερο το γκάζι αλλά πρέπει να καταλάβουν ότι η πορεία που απαιτούν να ακολουθήσουµε “βγάζει” σε γκρεµό. Κι αυτούς µπορεί να µην τους νοιάζει γιατί δεν επιβαίνουν στο “όχηµα” της Ελλάδας, εµάς όµως µας νοιάζει γιατί θέλουµε να επιζήσουµε.

Απαραίτητη προϋπόθεση, λοιπόν, για να επιτευχθεί ο στόχος για έξοδο της χώρας από την οικονοµική κρίση είναι να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή και αυτό θα συµβεί µόνο αν ληφθούν, επιτέλους, µέτρα µε πραγµατικό αναπτυξιακό χαρακτήρα.  
Η ανοχή και η αυτοσυγκράτηση των πολιτών σε καµία περίπτωση δεν πρέπει να θεωρείται συγκατάθεση σε κάθε µέτρο. 
Αυτά που συµβαίνουν ήδη σε κάποιες χώρες, όχι πολύ µακριά από εµάς, πρέπει να προβληµατίσουν και να αφυπνίσουν όσους πιστεύουν ότι η πείνα και η ανεργία αντέχονται στο όνοµα κάποιας αδιόρατης ευηµερίας οικονοµικών δεικτών και στο βωµό της ανάπτυξης που ταυτίζεται µόνο µε το δηµοσιονοµικό έλλειµµα αλλά αγνοεί το κοινωνικό έλλειµµα. 
Καλό είναι, λοιπόν, να έχει υπ’ όψιν της η ελληνική κυβέρνηση ότι το σκοινί έχει “τεντώσει” επικίνδυνα µε όσα µέτρα έχουν ήδη τεθεί σε εφαρµογή και δεν θέλει πολύ για να σπάσει.

Ηχώ της Δράμας