Θα αποφύγει το Σουδάν το κύμα κρούσης της διαμαρτυρίας που ταλαντέυει την Αίγυπτο, η γειτόνισσα με την οποία δεν το χωρίζει κανένα φυσικό σύνορο και με την τύχη της οποίας είναι τόσο στενά συνδεδεμένο;
Ασφαλώς, οι διαμαρτυρίες που παρατηρούνται στο Χαρτούμ και σε άλλες πόλεις στο Βόριο Σουδάν από το τέλος του Ιανουαρίου, απέχουν πολύ από την ένταση των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας στο Κάιρο. Αλλά η εξέλιξη του κινήματος περιεχέι μια μεγάλη αβεβαιότητα σε ένα .. σουδανικό πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον που ανατράπηκε με την εξαγγελθείσα απόσχιση του Νοτίου Σουδάν.
Όπως και στην Τυνησία και στην Αίγυπτο, η σουδανική δυσαρέσκεια είναι μέρος της νεολαίας.
Την 30 Ιανουαρίου, μερικές εκατοντάδες φοιτητές αμφισβήτησαν το καθεστώς του Στρατηγού Omar al-Bashir, στην εξουσία από το 1989, μετά από το ισλαμικό-στρατιωτικό πραξικόπημα του. Κινητοποιημένοι μέσω των κοινωνικών δικτύων "Youth for change", των οποίων η σελίδα Facebook διεκδικεί 15.000 μέλη, ή "Spark", οι διαδηλωτές ζητούσαν την παραίτηση της κυβέρνησης και το πάγωμα των τιμών για ορισμένα καταναλωτικά αγαθά που είχαν πάρει φωτιά μετά την απόφαση της κατάργησης των επιδοτήσεων τους.
«Υπάρχουν ορισμένα κοινά σημεία με τις διεκδικήσεις που ακούστηκαν στη Τυνησία και στη Αίγυπτο, αλλά είναι δύσκολο να μετρηθεί ο αντίκτυπος των διαμαρτυριών σε αυτές τις δύο χώρες στο Σουδάν,» σχολιάζει ο Zach Vertin, ειδικός για το Σουδάν στο Διεθνές κύκλο σκέψης, ομάδα για τις κρίσεις (ICG).
Το καθεστώς δεν περίμενε το κίνημα να πάρει έκταση για να αντιδράσει βίαια, και ανάπτυξε μαζικά τις δυνάμεις ασφαλείας του εναντίον των ισχνών ταγμάτων των διαδηλωτών. Σε ανακοίνωση που κυκλοφόρησε την Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου, το Παρατηρητήριο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (HRW) κατήγγειλε την "υπερβολική χρήση βίας από τις σουδανικές αρχές". Σύμφωνα με το HRW, "περισσότερα από 100 άτομα συνελήφθησαν, μεταξύ άλλων και εννέα τοπικοί δημοσιογράφοι", στις 30 και 31 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με πληροφορίες, ένας φοιτητής, ο Mohammed Abderahman, πέθανε από τραύματα που του προκάλεσε η αστυνομία.
Ριζοσπαστικοποίηση της εξουσίας
Την Τετάρτη, η καταστολή επεκτάθηκε στην αντιπολίτευση του Κόμματος του Εθνικού Κογκρέσου (NCP) του Omar al-Bashir. Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, "16 υπάλληλοι της εφημερίδας συνδεδεμένης με το κομμουνιστικό κόμμα, η Al-Midan, συνελήφθησαν από πράκτορες της εθνικής ασφαλείας και πληροφοριών (NISS)".
Την Πέμπτη, "ένας απροσδιόριστος αριθμός διαδηλωτών συνελήφθησαν πάλι ", λέει η Δ. Αμνηστία. Ο El Turabi Hassan, ο ισλαμιστής αντίπαλος και πρώην μέντορας του Omar al-Bashir, και δέκα μέλη του κόμματός του είχαν συνελήφθη τον Ιανουάριο. Από τότε κρατούνται, χωρίς να τους έχουν απαγγείλει κατηγορητήριο. "Η αντιπολίτευση πιθανά επιχειρεί να επενδύσει στο παράδειγμα προερχόμενο από την Τυνησία και την Αίγυπτο και στις συνέπειες της απόσχισης του Νοτίου Σουδάν", υποθέτει η Jehanne Henry, ερευνήτρια για το HRW.
"Ωστόσο, εδώ και δύο μήνες, αισθάνεται κάνεις την άνοδο μιας ριζοσπαστικοποίησης του καθεστώτος", παρατηρείται η ίδια. Ο Omar al-Bashir επιδιώκει να σφίξει την επιρροή του στην εξουσία ενώ η ανεξαρτησία του Νότου, με την οποία έχει συμφωνήσει ο αρχηγός του Κράτους, διαιρεί το NCP στην εξουσία. Αυτή η ανεξαρτησία θα έχει οικονομικό κόστος στους πληθυσμούς που πλήττονται από τις υψηλότερες τιμές των προϊόντων πετρελαίου που εκχυλίζονται στο Νότο. Ένας πληθωρισμός που είναι ένα πρόσθετο παράγων κοινωνικής αστάθειας σε αυτή τη φτωχή χώρα.
Christophe Châtelot
Le Monde | 04.02.11 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου