«Θέμα χρόνου η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα»

Συνέντευξη του προέδρου της Διεθνούς Oργάνωσης για την Επανένωση των Γλυπτών
Αισιόδοξος ότι το νέο Μουσείο της Ακρόπολης θα στεγάσει όλα τα εναπομείναντα Γλυπτά του Παρεθώνα εμφανίστηκε, μιλώντας στο naftemporiki.gr, ο Ντέιβιντ Χιλ, πρόεδρος της Διεθνούς Οργάνωσης για την Επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα (International Association for the Reunification of the Parthenon Sculptures), που περιλαμβάνει επιτροπές από 17 χώρες.
Όπως μας είπε, θεωρεί το μουσείο «από τα πιο αξιόλογα κτίρια που έχουν χτιστεί στην Ελλάδα τα τελευταία 2.000 χρόνια». Χαρακτήρισε «ανοησίες» το βασικό επιχείρημα του Βρετανικού Μουσείου για τη μη επιστροφή των Γλυπτών, τονίζοντας ότι το νέο μουσείο της Ακρόπολης ουσιαστικά ακυρώνει κάθε δικαιολογία που έχει χρησιμοποιηθεί για να την παραμονή τους στο Λονδίνο.

Συνέντευξη στην Αλίνα Σαράντη

Ερώτηση: Πώς αλλάζει τα επιχειρήματα υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα η ολοκλήρωση του νέου Μουσείου της Ακρόπολης;

Απάντηση: «Αλλάζει τελείως το σκηνικό, γιατί τώρα δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος για να μην επιστρέψει το Βρετανικό Μουσείο τα Γλυπτά, ώστε να επανενωθούν με τα υπόλοιπα Γλυπτά που είναι ήδη στην Αθήνα. Μόλις είχαμε μία συνάντηση όλων των διεθνών οργανισμών που έχουν συγκροτηθεί για να διενεργήσουν την εκστρατεία για την επιστροφή των μαρμάρων και καταλήξαμε στο εξής νέο σύνθημα για τη μελλοντική μας καμπάνια: “Γιατί όχι;” και νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα. Γιατί όχι; Δεν υπάρχουν πλέον λόγοι».

Ερώτηση: Πώς σας φαίνετε εσάς το μουσείο – είχατε την ευκαιρία να το επισκεφθείτε;
Απάντηση: «Ναι, ασχολούμαι με την καμπάνια για τα Γλυπτά εδώ και πολλά χρόνια και είδα για πρώτη φορά τα σχέδια του μουσείου όταν ο αρχιτέκτονας Μπερνάρ Τσουμί κέρδισε το διαγωνισμό για την κατασκευή του. Αυτό που με εντυπωσίασε από την αρχή ήταν ότι ο Τσουμί έλεγε πως αυτό το κτίριο δεν είναι μνημείο, μνημείο είναι αυτό που στεγάζει. Το μεγαλύτερό του προτέρημα λοιπόν, είναι ότι δεν είναι ένα κτίριο που επιχειρεί να κλέψει την παράσταση. Αν πάρουμε για παράδειγμα εκείνο το υπέροχο μουσείο στο Μπιλμπάο στην Ισπανία, οι περισσότεροι πηγαίνουν για να δούνε το κτίριο, κανείς δεν ξέρει τι είναι μέσα στο μουσείο! Αυτό είναι το ακριβώς αντίθετο. Στο μουσείο της Ακρόπολης, που είναι πανέμορφα και λειτουργικά σχεδιασμένο, αυτό που μετράει είναι τα όσα στεγάζονται στο εσωτερικό του, ο πολιτισμός και τα γλυπτά της Ακρόπολης. Νομίζω ότι το μουσείο είναι από τα πιο αξιόλογα κτίρια που έχουν χτιστεί στην Ελλάδα τα τελευταία 2.000 χρόνια, έχει τόσο μεγάλο συμβολισμό και σημασία».

Ερώτηση: Τεράστια δημοσιότητα έχει δοθεί στο νέο μουσείο, αλλά, τουλάχιστον από επίσημης πλευράς, το Βρετανικό Μουσείο δεν έχει αλλάξει τη θέση του. Γνωρίζετε για κάποια ανεπίσημη αλλαγή στην πολιτική του – ποια είναι τα μηνύματα που λαμβάνετε από το Λονδίνο;
Απάντηση: «Δεν έχω εντοπίσει κάτι διαφορετικό στη στάση του Βρετανικού Μουσείου πέρα από αυτά που έχουν λεχθεί επισήμως, αλλά το Βρετανικό Μουσείο απλώς απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον παλμό όχι μόνο της παγκόσμιας κοινής γνώμης, που είναι συντριπτικά υπέρ της επιστροφής, αλλά και της κοινής γνώμης εντός της Βρετανίας, που τάσσεται επίσης υπέρ της επιστροφής. Νομίζω ότι τελικά δεν μπορείς να διατηρείς για πάντα μία τελείως παράλογη θέση και γι’ αυτό ήμουν πάντα σίγουρος ότι τα μάρμαρα θα επιστρέψουν κάποια στιγμή, είναι απλώς θέμα χρόνου».

Ερώτηση: Ποια είναι η στάση σας απέναντι στο βασικό επιχείρημα του Βρετανικού Μουσείου ότι το Γλυπτά είναι μέρος της συλλογής του από αντικείμενα από όλο τον κόσμο που διηγούνται την ιστορία του παγκόσμιου πολιτισμού;
Απάντηση: «Αυτά είναι ανοησίες. Το Βρετανικό Μουσείο άρχισε να χρησιμοποιεί αυτό το επιχείρημα όταν εξάντλησε όλα τα υπόλοιπα επιχειρήματα – τότε είπε ότι εμείς συγκρίνουμε διαφορετικούς πολιτισμούς από όλο τον κόσμο. Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης συγκρίνει διαφορετικούς πολιτισμούς της Ελλάδας. Σε αυτό περιλαμβάνονται εκθέματα από τη μυκηναϊκή μέχρι τη νεότερη αρχαιότητα. Είναι ένα ανόητο και ρηχό επιχείρημα για να διατηρούν τα γλυπτά εκεί. Ένα από τα μεγάλα προτερήματα του νέου μουσείου είναι ότι θα επιτρέψει την έκθεση των Γλυπτών στην αρχική τους διάταξη. Το τραγικό τώρα είναι ότι έχουμε μισό άγαλμα εδώ και το άλλο μισό του ίδιου αγάλματος στο Βρετανικό Μουσείο. Αυτό είναι βανδαλισμός. Και το Βρετανικό Μουσείο στεγάζει τα γλυπτά στη μικροσκοπική αίθουσα Duveen, που δεν είναι καν αρκετά μεγάλη ώστε να επιτρέπει τη σωστή τοποθέτηση των γλυπτών που πήρε ο Έλγιν».

Ερώτηση: Από την άλλη, το βασικό επιχείρημα της ελληνικής πλευράς λέει ότι η επιστροφή των μαρμάρων θα επιτρέψει την επανένωση ενός έργου τέχνης που είναι τώρα ακρωτηριασμένο. Δεν νομίζετε ότι αυτό το επιχείρημα αποδυναμώνεται από το γεγονός ότι, ακόμα και αν επιστρέψουν τα γλυπτά στην Ελλάδα, δεν θα επανενωθούν με τον Παρθενώνα, αλλά θα βρίσκονται πάλι μέσα σε ένα μουσείο;
Απάντηση: «Κανείς δεν λέει ότι αυτά τα γλυπτά 2.500 ετών πρέπει να βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο, εκτεθειμένα στη μόλυνση της ατμόσφαιρας και τα στοιχεία της φύσης, είτε πρόκειται για το Λονδίνο, είτε για την Αθήνα, είτε οποιοδήποτε άλλο μέρος. Πρέπει να βρίσκονται εντός ενός μουσείου. Επίσης, το μεγαλύτερο μέρος των γλυπτών που επιβιώνουν αποτελούν μέρος της ζωφόρου του Παρθενώνα – αν τοποθετούνταν στο μνημείο, θα βρίσκονταν 12 μέτρα από το έδαφος. Στο νέο μουσείο τοποθετούνται στο ύψος των ματιών μας. Η αυθεντική ζωφόρος αναπαρίσταται με ακρίβεια χιλιοστού και η ιστορία που διηγείται θα ξαναειπωθεί με έναν προσιτό τρόπο, κάτι που δεν θα μπορούσε να γίνει εάν ήταν στην κορυφή του Παρθενώνα».
Ναυτεμπορική