Κριτική

Πρέπει επιτέλους να μάθουμε να κάνουμε αλλά και να δεχόμαστε κριτική σε όλους τους τομείς και για όλα τα θέματα!

Πρώτα όμως πρέπει να μάθουμε που πρέπει να γίνεται και πότε πρέπει να γίνεται η κριτική. Δηλαδή ο «χώρος και το timing» της κριτικής

Σήμερα όλοι γινόμαστε δέκτες της κριτικής συμπεριφοράς που επικρατεί στην πολιτική σκηνή του τόπου μας, κυρίως από βουλευτές που υποτίθεται ότι ανήκουν στην «πλειοψηφία» και στηρίζουν την κυβέρνηση.

Ένας παραλληλισμός των κομμάτων με τις οικογένειες ή τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα θα μας έδινε την σωστή απάντηση στα δύο ανωτέρω ερωτημάτων ( που, πότε) πρέπει να γίνεται η «εποικοδομητική κριτική», η οποία είναι απαραίτητη σε όλους τους οργανισμούς είτε αυτή είναι θετική είτε είναι αρνητική.

Τα κόμματα, οι οικογένειες και οι επιχειρήσεις είναι οργανισμοί που είτε αναπτύσσονται, είτε συρρικνώνονται, είτε εξαφανίζονται.

Έχουν σχεδόν τις ίδιες αρχές λειτουργίας και ουσιαστικά τους ίδιους στόχους.

Την ανάπτυξη τους, την ωφέλεια τους στο κοινωνικό σύνολο και την διαιώνιση τους στον χρόνο!

Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα στα κόμματα αλλά και στις επιχειρήσεις που εξαφανίσθηκαν, για τους λόγους ότι ασκήθηκε έντονη κριτική σε λάθος χρόνο και σε λάθος χώρο!

Επίσης οικογένειες εξαφανίσθηκαν, όχι επειδή δεν υπήρχε διάδοχη κατάσταση, αλλά γιατί δεν υπήρχε σύμπνοια μεταξύ των μελλών της!

Ας αναλογισθεί κανείς ότι σε μία επιχείρηση ασκείται κριτική για τα προϊόντα που παράγει, την ποιότητα τους, την τιμή τους, τους ανθρώπους της διοίκησης κλπ, Η δημόσια κριτική δεν ασκείται από τους πελάτες της ή τους ανταγωνιστές της, αλλά από τους δικούς της εργαζόμενους ή από τα μέλη της Διοίκησης της. Η κριτική αυτή ασκείται δημόσια στις εφημερίδες, τις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα, επηρεάζοντας το καταναλωτικό κοινό με τα γνωστά και προδιαγεγραμμένα αποτελέσματα σε όλους μας..

Η επιχείρηση, με μαθηματική ακρίβεια πρώτα θα συρρικνωθεί και μετά θα κλείσει, θα εξαφανισθεί από τον χάρτη των επιχειρήσεων!

Το σωστό θα ήταν αυτοί που ασκούσανε κριτική στην επιχείρηση, εργαζόμενοι ή μέλη της Διοίκησης να ασκούσανε την κριτική, εντός της επιχείρησης και στα αρμόδια όργανα της ( Δ.Σ. ή Γ.Σ.) προτείνοντας και τις, κατά την άποψη τους, θετικές λύσεις.

Με αυτό τον τρόπο θα την προστάτευαν, θα την θωράκιζαν και θα την βοηθούσαν σημαντικά στην εκπλήρωση των στόχων της!

Αν και για να ασκείς κριτική, βασική προϋπόθεση είναι, να γνωρίζεις όλα τα δεδομένα τα οποία σίγουρα δεν γνωρίζουν αυτοί που είναι λίγο μακριά από τον στενό πυρήνα της Διοίκησης! Οπότε η κριτική τους πάντα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική!

Η κριτική ποτέ δεν γίνεται εν θερμό! Πάντα όταν ηρεμήσουν τα πράγματα, ώστε να υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος, για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων!

Αυτό που ισχύει για την κριτική στις επιχειρήσεις το ίδιο ισχύει για τις οικογένειες και τα κόμματα.

Τους τελευταίους μήνες γινόμαστε μάρτυρες μιας δημόσιας κριτικής από Κυβερνητικούς Βουλευτές, δηλαδή από βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση, σε πρόσωπα του στενού πυρήνα της και τις ακολουθούμενες πολιτικές της κυβέρνησης.

Σε ορισμένα θέματα μπορεί να έχουν δίκιο, δεν είναι όμως το ζητούμενο αυτή την στιγμή. Υπάρχουν όργανα που λειτουργούν, όπως η Κεντρική Επιτροπή, η Κοινοβουλευτική Ομάδα, αλλά και οι προσωπική επικοινωνία, του κάθε βουλευτή, είτε δια ζώσης, είτε δια επιστολής προς την ηγεσία του κόμματος και της κυβέρνησης.

Αντί να ακολουθηθεί αυτός ο δρόμος, ακολουθείται ο δρόμος της δημόσιας προκλητικής τοποθέτησης, που πολλές φορές ξεπερνά σε ακρότητες και τα κόμματα της αντιπολίτευσης!

Ακολουθώντας αυτή την τακτική δινουν τροφή στα «παπαγαλάκια της ενημέρωσης», τα οποία συναγωνίζονται μεταξύ τους ποιο θα εκμαιεύσει την πλέον καυστική δήλωση εναντίον της κυβέρνησης. Η «εχθρότητα» τους απέναντι στην κυβέρνηση είναι γνωστή σε όλους και στους πλέον δύσπιστους Έλληνες πολίτες!

Αυτήν την κατάσταση ζήσαμε, ζούμε σήμερα, στην οποία γίναμε κοινωνοί και αποδέκτες όλοι μας, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο!

Η τακτική αυτή, που ακολουθούν μερικοί βουλευτές που εκλέχθηκαν με την Νέα Δημοκρατία, τους προσδίδει μία προσωπική διέξοδο «πολιτικής επιβίωσης».

Στόχος τους είναι η επανεκλογή τους με κάθε τρόπο!

Η κατά καιρούς δημόσια κριτική από ορισμένους βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση, αγνοώντας όλα τα ανωτέρω και εκμεταλλευόμενοι την οριακή πλειοψηφία της μίας έδρας προκαλούν ζημιά στον πρώτα στον τόπο και μετά στην Νέα Δημοκρατία!

Τώρα, όμως, θα έχουν το επιχείρημα, ότι εγώ τα έλεγα δημόσια και δεν με ακούγανε;

Έτσι αποκτούν άλλοθι στο σύστημα της ψηφοθηρίας που ακολουθούν πιστά, αφού έχουν να ικανοποιήσουν προσωπικές ανειλημμένες και ανικανοποίητες προεκλογικές υποσχέσεις προς τους ψηφοφόρους τους.

Δεν έχουν καταλάβει ότι χρήσιμος πολιτικός είναι αυτός που σκέπτεται τις επόμενες γενιές και όχι τις επόμενες εκλογές!

Αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό της ιδεολογίας της Νέας Δημοκρατίας και του ιδρυτού της και έτσι πορεύτηκε από το 1974 μέχρι σήμερα και ελπίζουμε να συνεχίσει έτσι.

Η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, έχει να επιλέξει ανάμεσα στην διαγραφή τους με την ταυτόχρονη πτώση της και στην υπομονή και την πιθανή «ισορρόπηση της κατάστασης» πραγματοποιώντας τις κατάλληλες κινήσεις και αναλαμβάνοντας τις απαραίτητες πρωτοβουλίες!

Δυστυχώς ορισμένοι εκμεταλλεύονται το εκλογικό σύστημα για να επιβιώσουν πολιτικά, αγνοώντας την ζημία που προκαλούν στην πατρίδα και στο συμφέρον του τόπου μας.

Αξίζει να τονίσουμε ότι ανέκαθεν το συμφέρον της πατρίδας μας ήταν ταυτόσημο με το συμφέρον της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας!

Όλοι γνωρίζουν ότι σε μια πρωτόγνωρη Παγκόσμια Οικονομική Κρίση, που βιώνει όλη η υφήλιος, το συμφέρον της Ελλάδος δεν είναι οι εκλογές αλλά η συστράτευση όλων ώστε να ξεπερασθεί αυτή η κρίση, με τις λιγότερες απώλειες, αξιοποιώντας τις ευκαιρίες που γεννά αυτή η κρίση!

Στάθης Σαραφόπουλος

Πρ. Βουλευτής Δράμας

http://www.emprosdrama.blogspot.com/