Τι είναι καλύτερο;
Να παρακολουθούμε κάθε μήνα τις ακάλυπτες επιταγές να σπάνε το ένα ρεκόρ μετά από το άλλο, καταστρέφοντας τους τελευταίους παραγωγικούς ιστούς που παρέμειναν σε αυτή τη χώρα ή να βάλουμε τέλος μια για πάντα σε αυτή τη βλάσφημη παράσταση;
Σταματήστε τις ακάλυπτες, σταματώντας τις μεταχρονολογημένες επιταγές.
Αν θέλετε να μείνει κάτι όρθιο σε αυτή τη χώρα... Αρκετοί από εσάς θα επαναστατήσετε.
Θα αναρωτηθείτε πώς είναι δυνατόν να εξακολουθήσει να λειτουργεί το εμπόριο αν σταματήσουν οι μεταχρονολογημένες επιταγές. Πως μπορεί να αλλάξει σε μία και μόνο στιγμή μία εμπορική συνήθεια ετών.
Αν αυτή είναι η μία όψη των πραγμάτων, δείτε και την άλλη:
Οι μεταχρονολογημένες επιταγές αποτελούν μία ωρολογιακή βόμβα για τον εμπορικό κόσμο της χώρας και για την ελληνική Οικονομία. Όσοι δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους και μεγεθύνουν το φαινόμενο των ακάλυπτων επιταγών μολύνουν με την αφερεγγυότητά τους και υγιή κομμάτια της Οικονομίας. Είναι μία αληθινή λαίλαπα που μόνο με... επαναστατικό τρόπο μπορεί να ανακοπεί.
Έχουμε ξαναγράψει για τις μεταχρονολογημένες επιταγές και δυστυχώς αναγκαζόμαστε να επανέλθουμε. Τα στοιχεία του Μαΐου το επιβάλλουν: «Υπερτριπλασιάστηκαν τα ποσά των ακάλυπτων επιταγών στο α΄ πεντάμηνο του έτους καθώς έφτασαν στα 1,319 δισ. ευρώ από 424,41 εκατ. ευρώ πέρυσι».
Οι ακάλυπτες επιταγές είναι τα τοξικά απόβλητα της ελληνικής Οικονομίας. Γιατί θα πρέπει να δουλεύει ένας επαγγελματίας, όταν ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει να βρεθεί σημαντικά ζημιωμένος λόγω των ακάλυπτων επιταγών; Θα μας πείτε ότι ο ίδιος θα πρέπει να κάνει επιλογή των πελατών του, έτσι ώστε να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο. Μα, θα ήταν ανόητος όποιος δεν το έχει ήδη κάνει. Το πρόβλημα, όμως δεν προκύπτει συνήθως από εκεί που το περιμένεις, αλλά από εκεί που δεν το περιμένεις. Ο πιο ισχυρός και συνεπής στις υποχρεώσεις του πελάτης μπορεί να βρεθεί σε δυσχερή θέση, επειδή ακριβώς κάποιοι άλλοι ήσαν ασυνεπείς στις δικές τους υποχρεώσεις απέναντί του.
Πιστεύετε ότι το φαινόμενο των ακάλυπτων επιταγών θα οδηγηθεί σε ύφεση; Μάλλον δύσκολο, αν σκεφτεί κανείς ότι η διεθνής οικονομική κρίση δεν έχει φτάσει για τα καλά στην Ελλάδα και ότι κάτι τέτοιο περιμένουμε να συμβεί από το φθινόπωρο και δια μέσου της διαφαινόμενης πτώσης της τουριστικής κίνησης. Το να βλέπουμε, λοιπόν, απλά και μόνο το έργο να εξελίσσεται ξέροντας το τέλος του είναι σκέτη τρέλα.
Θα μας πείτε ότι ένα τέτοιο μέτρο χρειάζεται κάποιον να πάρει τη γενναία απόφαση. Κι εδώ ακριβώς αρχίζει να δημιουργείται το πρόβλημα. Όσο εξακολουθεί η επικίνδυνη αυτή συναλλακτική δραστηριότητα, θα αυξάνεται ολοένα και περισσότερο η καχυποψία στον επιχειρηματικό και εμπορικό κόσμο. Θα είναι όπως γινότανε και με τις τράπεζες τον περασμένο Οκτώβριο: Δεν δάνειζε η μία την άλλη επειδή δεν εμπιστευότανε η μία την άλλη. Και το γεγονός αυτό δημιούργησε μεγαλύτερο πρόβλημα στην αγορά απ’ αυτό που στην πραγματικότητα υπήρχε…
Θανάσης Μαυρίδης |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου