Κίνηση «ματ»!

Εκείνο που μάλλον δεν προσέχθηκε, ακόμα, στα «σκληρά» μέτρα που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός από τη Θεσσαλονίκη, είναι η ότι εμπεριέχουν μια δημοφιλή δέσμευση:
Ότι δεν θα επιβληθούν νέοι φόροι.


Κι η υπόμνηση αυτή έχει τη σημασία της, διότι το ΠΑΣΟΚ ετοιμάζει, όπως φαίνεται, αληθινή φορο-επιδρομή…
Από κει και ύστερα, η μετρία σύγχυση των εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ στις εξαγγελίες τους για την οικονομία μάλλον βοηθά την προεκλογική εκστρατεία της Νέας Δημοκρατίας:


* Αρχικά πρότειναν ενιαίο φορολογικό συντελεστή, πρόταση εξαιρετικά Νεοφιλελεύθερη, γιατί καταργεί την προοδευτικότητα της φορολογίας.


* Ύστερα μίλησαν για «ενιαία κλίμακα» (με διαφορετικούς συντελεστές). Δηλαδή θα φορολογούνται όλες οι πηγές εισοδήματος το ίδιο. Όμως αυτό είναι αντιαναπτυξιακό, γιατί ο αυτεπάγγελτος και ο επιχειρηματίας παίρνουν ρίσκα που δεν τα παίρνει ο μεγαλομισθωτός. Και δεν μπορούν να έχουν την ίδια αντιμετώπιση για ίδια εισοδήματα…


* Χώρια που η αύξηση φορολόγησης των μετοχικών μερισμάτων θα οδηγήσει σε κολοσσιαία από-επένδυση και φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό. Πράγμα που είναι το χειρότερο απʼ όσα μπορούσαν να συμβούν…



Ωστόσο, την πιο θετική απήχηση στο εκλογικό σώμα την είχε η δέσμευση του Πρωθυπουργού ότι θα «αναμορφώσει πλήρως» το λεγόμενο «πανεπιστημιακό άσυλο», γιατί δεν προστατεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, απλώς δημιουργεί εστίες βίας και νησίδες ανομίας μέσα στις πόλεις.
Όσο επαναλαμβάνει αυτή τη δέσμευση κι όσο την «ανεβάζει», τόσο κερδίζει στην κοινωνία. Και τόσο υποχρεώνει το ΠΑΣΟΚ να απαντήσει.


Και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να απαντήσει, διότι στελέχη του έχουν ήδη ζητήσει την κατάργηση του ασύλου. Το οποίο επιθυμεί και η κοινωνία κατά 70% και πλέον…


Ίσως λοιπόν, ο Καραμανλής κέρδισε τη μάχη της υπευθυνότητας, του ξεκάθαρου προτάγματος, της ευθύτητας και της ειλικρίνειας…


Αλλά όλα αυτά δεν αρκούν για να κάνουν τη «μεγάλη ανατροπή».


Χρειάζεται και μια ελκυστική προοπτική:


Να υποσχεθεί ότι θα ασκήσει τις απαραίτητες «πιέσεις» στις τράπεζες, ώστε να μειώσουν τις μηνιαίες δόσεις των δανειοληπτών αντίστοιχα με τη μείωση των κεντρικών επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.


Είναι απολύτως συμβατό με την πολιτική των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, που προσπαθούν να μειώσουν το βάρος του ιδιωτικού χρέους επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Και το έχουν καταφέρει σε ένα βαθμό. Κι έτσι η μείωση των βασικών επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα «πέρασε» στον απλό δανειολήπτη.

Πράγμα που δεν έχει γίνει στην Ελλάδα…


* Η μείωση των μηνιαίων δανειακών δόσεων έχει ακόμα ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Ανακουφίζει πολύ τους πάντες (εκατομμύρια δανειολήπτες – νοικοκυριά και επιχειρήσεις) χωρίς να επιβαρύνει το δημόσιο.

* Ακόμα είναι άμεσα εφαρμόσιμη και με άμεση απόδοση. Από την ώρα που θα γίνει, η κοινωνία θα νιώσει τη διαφορά μέσα σε ένα-δύο μήνες. Κι η διαφορά θα είναι μεγάλη. Αρκετές εκατοντάδες ευρώ ανά οικογένεια κάθε μήνα…

* Έχει ακόμα ένα πλεονέκτημα: εξυγιαίνει τις ίδιες τις τράπεζες, διότι όσο διευκολύνονται οι δανειολήπτες να πληρώσουν τις (μειωμένες) δόσεις τους, τόσο μειώνονται οι επισφάλειες των τραπεζών και τόσο μεγαλώνουν τα ρευστά διαθέσιμά τους.


Έτσι, οι δανειολήπτες που θα μείνουν με κάποιο σημαντικό «περίσσευμα», είτε θα το ξοδέψουν (οπότε θα κινηθεί η αγορά, πράγμα καλό για την οικονομία - και για τις τράπεζες), είτε θα τα καταθέσουν στο λογαριασμό τους (πράγμα ιδιαίτερα καλό για τις τράπεζες). Η μείωση των μηνιαίων δανειακών δόσεων μπορεί να περιορίζει προσωρινά τα (υπέρ)κέρδη των τραπεζών, αλλά τις εξυγιαίνει μεσοπρόθεσμα κι αναζωογονεί την οικονομία άμεσα.


Η μείωση των μηνιαίων δανειακών δόσεων, είναι μέτρο ταυτόχρονα φιλελεύθερο (διότι βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα, αφού μειώνει το κόστος των επιχειρήσεων) και κεϋνσιανό (αφού αυξάνει τη ζήτηση και βελτιώνει άμεσα στο διαθέσιμο εισόδημα).

Είναι φιλελεύθερο και ταυτόχρονα φιλολαϊκό.


Σε εποχές κρίσης – διεθνούς και χρηματοπιστωτικής μάλιστα – είναι αδύνατο να υπάρξει πειστική κι αποτελεσματική παρέμβαση αν δεν μπουν και οι τράπεζες στο «λογαριασμό». Ιδιαίτερα όταν φέτος βγάζουν «υπερκέρδη», ενώ η υπόλοιπη οικονομία βουλιάζει…


-- Το ΠΑΣΟΚ βάζει τις τράπεζες στο λογαριασμό προτείνοντας έκτακτη εισφορά στα κέρδη τους. Έτσι τα χρήματα θα βγουν από τα ταμεία τους και θα πάνε στα ταμεία του κράτους. Ο μέσος πολίτης δεν θα ωφεληθεί άμεσα…


-- Αντίθετα, αν οι τράπεζες πιεστούν να μειώσουν τις μηνιαίες δόσεις των δανειοληπτών, εκατομμύρια άνθρωποι θα νιώσουν τη διαφορά αμέσως, η οικονομία θα κινηθεί, οι ίδιες οι τράπεζες θα εξυγιανθούν, ενώ θα δουλέψουν όλοι οι «πολλαπλασιαστές» του συστήματος υπέρ της ευρύτερης αγοράς.
Το μέτρο αυτό μπορεί να δώσει στη Νέα Δημοκρατία την «ελκυστικότητα» που της λείπει ως τώρα…

Κι αυτό θα αποτελούσε κίνηση «μάτ»…


Γιατί για να κερδίσεις εκλογές μέσα σε κρίση, δεν αρκεί να είσαι «ωφέλιμος».
Πρέπει να προσφέρεις κι ελκυστική προοπτική.
Και υπεύθυνος και ελκυστικός.
Και άμεσα εξυγιαντικός για τα δημοσιονομικά και μεσοπρόθεσμα αναπτυξιακός για την οικονομία.
Πολλώ μάλλον όταν ο αντίπαλός σου δεν φαίνεται να είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο…

Ν.Ζ.