Αξιοπιστία = Αναξιοπιστία ;

Επειδή η λέξη και ο όρος αξιόπιστος - αξιοπιστία τείνει να χάσει την πραγματική της έννοια και να μετατραπεί σε «αραξοβόλι» κάθε λογής ασπάλακα , καλό θα ήταν να ανατρέξουμε στα λεξικά μας .

Αξιόπιστος λοιπόν σύμφωνα με την Ελληνική γλώσσα είναι αυτός που αξίζει να τον εμπιστεύεσαι.
Αυτός που δεν αναιρείται από την εξέλιξη των πραγμάτων και πολύ περισσότερο αυτός που δεν ...αυτοαναιρείται.

Καλό θα ήταν λοιπόν να το έχουμε κατά νου όταν παρακολουθούμε την διαδραμάτιση των πολιτικών δρώμενων , των πολιτικών σεναρίων και των πολιτικών απόψεων.

Είναι σημαντικό η λέξη αναξιοπιστία να στιγματιστεί στο εσωτερικό μας κόσμο για να βοηθήσει στην ευταξία της κρίσης μας.Και αυτό γιατί όπως προείπα τείνει να ενσωματωθεί στην λέξη αξιοπιστία και στην ουσία να καταργήσει την ύπαρξή της.

Θέλετε παράδειγμα όπως το έθεσε η κ. Βούλτεψη τις προάλλες στην Απογευματινή; Αν κρίνουμε από τα MME ,έγραφε , η παραίτηση Βερελή αντιμετωπίστηκε ως ...θετική εξέλιξη! Είναι προφανές ότι η αξιοπιστία έχει εντελώς χαθεί. Κανείς δεν θυμάται τίποτε.

Έτσι, είναι δυνατόν ο κ. Βερελής πριν από λιγότερο από ένα χρόνο να λέει («Ελευθεροτυπία», 6 Ιουλίου 2008) πως «απ’ όσα γνωρίζουμε διαχρονικά όλα τα ταμεία όλων των κομμάτων κάπως έτσι γέμιζαν», αλλά τώρα να παραιτείται για τον ...ίδιο λόγο που τότε δεν του είχε δημιουργήσει τέτοια ανάγκη;

Είναι δυνατόν ο κ. Σημίτης να προτείνει σήμερα νέους κανόνες στη λειτουργία των χρηματοπιστωτικών αγορών, κανόνες που να ...κατοχυρώνουν τη διαφάνεια και τον έλεγχο, όταν επί των ημερών του, τον καιρό του σκανδάλου του Χρηματιστηρίου, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς λειτουργούσε ως απλός θεατής, αν και ο ημερήσιος τζίρος στη Σοφοκλέους ξεπερνούσε τα 600 δισ. δρχ;

Είναι δυνατόν πολιτικός, ο κ. Στέφανος Μάνος, που ως υπουργός Οικονομικών αύξησε σε 4% το ποσοστό αναγνώρισης των ακαθαρίστων εσόδων των εφημερίδων ως δαπανών, σήμερα να δίνει μάχη για το αντίθετο;

Είναι δυνατόν πολιτικός που υπήρξε υπουργός Τύπου (ο κ. Χρ. Πρωτόπαπας) να δηλώνει σήμερα (23 Απριλίου 2009, εκπομπή «Ζούγκλα») πως είναι κατά της ύπαρξης υπουργού Τύπου, «που στις προηγμένες χώρες δεν υπάρχει»;

Είναι δυνατόν πολιτικός (ο κ. Τ. Γιαννίτσης) που ως υπουργός εισήγαγε το θεσμό των ενοικιαζομένων εργαζομένων (νόμος 2956/01), προσφέροντάς τους το προνόμιο να χαρακτηρίζεται η δουλειά τους ως προϋπηρεσία στο Δημόσιο, να στηλιτεύει σήμερα («Ημερησία», 30 Απριλίου 2009) την αλόγιστη κρατική επέκταση με τις δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις;

Είναι δυνατόν να ομιλεί σήμερα για διαφάνεια ένα κόμμα που από το 2000 ως το 2004 δαπάνησε σε εξοπλισμούς 6 τρισεκατομμύρια δραχμές -το 31% σε ποσοστό και το 54% σε αξία- με απευθείας αναθέσεις;

Είναι δυνατόν σήμερα να χαρακτηρίζει ο κ. Παπανδρέου τις ευρωεκλογές ως ... δημοψήφισμα , όταν μόλις πριν ένα χρόνο έλεγε(«Ελευθεροτυπία» 26 Ιουλίου 2008) ότι «δεν κρίνεται η κυβερνητική εξουσία με τις ευρωεκλογές», όπως επίσης έλεγε ότι «στις ευρωεκλογές η ψήφος είναι πιο χαλαρή. Οι πολίτες μπορούν να εκφράσουν γενικότερα τη διαμαρτυρία τους, διότι ξέρουν ότι δεν κρίνεται ποιος θα κυβερνήσει. Σε καμιά περίπτωση οι εκλογές αυτές δεν είναι ορόσημο για μένα»;

Έχω άδικο λοιπόν όταν αναζητώ με το φανάρι ,ως άλλος Διογένης,τον ορισμό των λεξικών για το ... αξιόπιστος-αξιοπιστία;