Είναι αυτονόητο πως οποιοσδήποτε μπορεί να έχει άποψη για οτιδήποτε.
Αρκεί η άποψη αυτή να μην παροτρύνει σε πράξεις βίας, για παράδειγμα.
Πάντα υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί. Μια αναφορά που λέει «Ε, λοιπόν, αυτούς τους ξεφτυλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως!» προτρέπει σε τέτοιες πράξεις. Ποιος αμφιβάλλει γι' αυτό;
Στη χώρα μας, με μεγάλη καθυστέρηση (2014), ψηφίστηκε ο αντιρατσιστικός νόμος, ο οποίος στο πρώτο άρθρο προβλέπει...
φυλάκιση τριών μηνών έως τριών ετών και χρηματική ποινή για μια συγκεκριμένη περίπτωση την οποία περιγράφει: «Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων».
Νομικός δεν είμαι, αλλά δεν χρειάζεται κιόλας. Το άρθρο του νόμου είναι απόλυτα σαφές και συγκεκριμένο. «Διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας κλπ που προσδιορίζονται με βάσει... το σεξουαλικό προσανατολισμό...». Λογικά, αυτός που έκανε τις προαναφερόμενες παροτρύνσεις για
«τα εκτρώματα της φύσης», θα έπρεπε να διωχθεί αυτεπάγγελτα. Νομίζω πως θα συνέβαινε αυτό, αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος (που ισχυρίζεται ότι μεταφέρει τον λόγο του Χριστού!) δεν ήταν ένας από τους πολλούς πανίσχυρους ιεράρχες αυτής της χώρας. Ο Μητροπολίτης Αιγιαλείας Αμβρόσιος. Οι δηλώσεις του αφορούν τους ομοφυλόφιλους και τον ομοφοβικό αλλά και φιλο-χρυσαυγίτικο λόγο του ο συγκεκριμένος ιεράρχης τον έχει επαναλάβει κατά καιρούς.
Βέβαια, για ν' αντιμετωπίζεται ένας ιεράρχης απέναντι στον νόμο με τον ίδιο τρόπο που συμβαίνει με οποιονδήποτε πολίτη, θα έπρεπε η συγκεκριμένη κατηγορία να θεωρείται από την Πολιτεία ισότιμη με οποιονδήποτε πολίτη. Αλλά, είναι γνωστό πως αυτό δεν συμβαίνει. Η ιεραρχία της εκκλησίας και οι ιερείς είναι κάτι ξεχωριστό γι' αυτήν τη χώρα. Είναι κάποιοι άνθρωποι με ιδιαίτερα προνόμια, τα οποία καμία απολύτως κυβέρνηση δεν τολμάει τουλάχιστον να περιορίσει. Οι αιτίες που συμβαίνει αυτό είναι περίπου αυτονόητες.
Η εκκλησία έχει ιδιαίτερα σημαντική επιρροή στην κοινωνία, άρα ένα ειδικό βάρος το οποίο δεν αγνοούν οι πολιτικές δυνάμεις. Και ιδιαίτερα εκείνες που θεωρούν πως δεν πρέπει να σπάνε αυγά, που κοιτάνε πως θα χαϊδεύουν αυτιά και ενδιαφέρονται ν' αντλήσουν και την τελευταία ψήφο με κάθε τρόπο. Κάνοντας πολλές εκπτώσεις ακόμα και εκεί που δεν θα έπρεπε. Όσοι πολιτικοί επιχείρησαν να περιορίσουν προνόμια της εκκλησίας ή να νομοθετήσουν για τα αυτονόητα σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα (π.χ. αναγραφή θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες) αναγκάστηκαν ή να αποσύρουν τις πρωτοβουλίες τους ή να δεινοπαθήσουν. Έβρισκαν πάντα απέναντί τους ένα κύμα ρασοφόρων και πιστών.
Τα χρόνια των μνημονίων, η εκκλησία διατήρησε τα προνόμια της ανέγγιχτα. Οι ιερείς εξαιρέθηκαν από τις όποιες απολύσεις ή διαθεσιμότητες δημοσίων υπαλλήλων, οι ναοί από τη φορολόγηση, η εκκλησιαστική περιουσία το ίδιο, ενώ έντονη -όπως και στο παρελθόν-παραμένει η διασύνδεση εκκλησίας-κράτους με ο,τι αυτό συνεπάγεται.
Όσοι περίμεναν από τη νέα διακυβέρνηση ότι θα προχωρούσε στον διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους επειδή το είχε υποσχεθεί απογοητεύτηκαν. Και η απογοήτευση μάλλον πολλαπλασιάστηκε όταν ο πρωθυπουργός (που δηλώνει ή δήλωνε, αγνοώ τις σημερινές του πεποιθήσεις, άθεος), έχει αναγάγει τον αρχιεπίσκοπο ως προνομιακό του συνομιλητή και συμπεριφέρεται ως ο απόλυτα πιστός.
Όλα κυλάνε όπως πάντα. Οι φορολογούμενοι (πιστοί, άπιστοι και αλλόθρησκοι) πληρώνουμε τις αμοιβές περίπου 10.000 ιερέων, η εκκλησία διατηρεί ισχύ, προνόμια και ισχυρό λόγο σε ζητήματα για τα οποία δεν τις πέφτει λόγος, στις εκκλησίες και άλλους χώρους επιρροής της διακινείται αφορολόγητο χρήμα πιστών κ.ο.κ. Και φυσικά ο κάθε Αμβρόσιος κηρύσσει λόγους μίσους και τίποτα
Στη χώρα μας, με μεγάλη καθυστέρηση (2014), ψηφίστηκε ο αντιρατσιστικός νόμος, ο οποίος στο πρώτο άρθρο προβλέπει...
φυλάκιση τριών μηνών έως τριών ετών και χρηματική ποινή για μια συγκεκριμένη περίπτωση την οποία περιγράφει: «Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων».
Νομικός δεν είμαι, αλλά δεν χρειάζεται κιόλας. Το άρθρο του νόμου είναι απόλυτα σαφές και συγκεκριμένο. «Διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας κλπ που προσδιορίζονται με βάσει... το σεξουαλικό προσανατολισμό...». Λογικά, αυτός που έκανε τις προαναφερόμενες παροτρύνσεις για
«τα εκτρώματα της φύσης», θα έπρεπε να διωχθεί αυτεπάγγελτα. Νομίζω πως θα συνέβαινε αυτό, αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος (που ισχυρίζεται ότι μεταφέρει τον λόγο του Χριστού!) δεν ήταν ένας από τους πολλούς πανίσχυρους ιεράρχες αυτής της χώρας. Ο Μητροπολίτης Αιγιαλείας Αμβρόσιος. Οι δηλώσεις του αφορούν τους ομοφυλόφιλους και τον ομοφοβικό αλλά και φιλο-χρυσαυγίτικο λόγο του ο συγκεκριμένος ιεράρχης τον έχει επαναλάβει κατά καιρούς.
Βέβαια, για ν' αντιμετωπίζεται ένας ιεράρχης απέναντι στον νόμο με τον ίδιο τρόπο που συμβαίνει με οποιονδήποτε πολίτη, θα έπρεπε η συγκεκριμένη κατηγορία να θεωρείται από την Πολιτεία ισότιμη με οποιονδήποτε πολίτη. Αλλά, είναι γνωστό πως αυτό δεν συμβαίνει. Η ιεραρχία της εκκλησίας και οι ιερείς είναι κάτι ξεχωριστό γι' αυτήν τη χώρα. Είναι κάποιοι άνθρωποι με ιδιαίτερα προνόμια, τα οποία καμία απολύτως κυβέρνηση δεν τολμάει τουλάχιστον να περιορίσει. Οι αιτίες που συμβαίνει αυτό είναι περίπου αυτονόητες.
Η εκκλησία έχει ιδιαίτερα σημαντική επιρροή στην κοινωνία, άρα ένα ειδικό βάρος το οποίο δεν αγνοούν οι πολιτικές δυνάμεις. Και ιδιαίτερα εκείνες που θεωρούν πως δεν πρέπει να σπάνε αυγά, που κοιτάνε πως θα χαϊδεύουν αυτιά και ενδιαφέρονται ν' αντλήσουν και την τελευταία ψήφο με κάθε τρόπο. Κάνοντας πολλές εκπτώσεις ακόμα και εκεί που δεν θα έπρεπε. Όσοι πολιτικοί επιχείρησαν να περιορίσουν προνόμια της εκκλησίας ή να νομοθετήσουν για τα αυτονόητα σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα (π.χ. αναγραφή θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες) αναγκάστηκαν ή να αποσύρουν τις πρωτοβουλίες τους ή να δεινοπαθήσουν. Έβρισκαν πάντα απέναντί τους ένα κύμα ρασοφόρων και πιστών.
Τα χρόνια των μνημονίων, η εκκλησία διατήρησε τα προνόμια της ανέγγιχτα. Οι ιερείς εξαιρέθηκαν από τις όποιες απολύσεις ή διαθεσιμότητες δημοσίων υπαλλήλων, οι ναοί από τη φορολόγηση, η εκκλησιαστική περιουσία το ίδιο, ενώ έντονη -όπως και στο παρελθόν-παραμένει η διασύνδεση εκκλησίας-κράτους με ο,τι αυτό συνεπάγεται.
Όσοι περίμεναν από τη νέα διακυβέρνηση ότι θα προχωρούσε στον διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους επειδή το είχε υποσχεθεί απογοητεύτηκαν. Και η απογοήτευση μάλλον πολλαπλασιάστηκε όταν ο πρωθυπουργός (που δηλώνει ή δήλωνε, αγνοώ τις σημερινές του πεποιθήσεις, άθεος), έχει αναγάγει τον αρχιεπίσκοπο ως προνομιακό του συνομιλητή και συμπεριφέρεται ως ο απόλυτα πιστός.
Όλα κυλάνε όπως πάντα. Οι φορολογούμενοι (πιστοί, άπιστοι και αλλόθρησκοι) πληρώνουμε τις αμοιβές περίπου 10.000 ιερέων, η εκκλησία διατηρεί ισχύ, προνόμια και ισχυρό λόγο σε ζητήματα για τα οποία δεν τις πέφτει λόγος, στις εκκλησίες και άλλους χώρους επιρροής της διακινείται αφορολόγητο χρήμα πιστών κ.ο.κ. Και φυσικά ο κάθε Αμβρόσιος κηρύσσει λόγους μίσους και τίποτα
δεν συμβαίνει. Η εκκλησία υπεράνω όλων...
του Γιάννη Παντελάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου