Γιάννης Λούλης: « η ήττα της ΝΔ στις εκλογές του 2009 ήταν αναπόφευκτη »

Κομμάτι της βαθιάς κρίσης που μαστίζει την Κεντροδεξιά χαρακτήρισε ο Γιάννης Λούλης τον Κώστα Καραμανλή, μιλώντας στον Real FM. 

Μάλιστα, ο άλλοτε στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού τόνισε πως κανείς δεν ξέρει πότε και πώς θα καταλήξει η κρίση αυτή, ενώ ξεκαθάρισε πως η ήττα της ΝΔ στις εκλογές του 2009 ήταν αναπόφευκτη. 

Σχολιάζοντας την κόντρα Σαμαρά-Μητσοτάκη, ο έμπειρος επικοινωνιολόγος υποστήριξε πως δεν έχει καμία επίδραση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Συγκεκριμένα, ο Γιάννης Λούλης ανέφερε:

Για την απόφαση του Κώστα Καραμανλή να κηρύξει πρόωρες εκλογές τον Οκτώβριο του 2009 :

Εκείνη την εποχή, άνθρωποι σαν κι εμένα του χώρου της επικοινωνίας ήταν φυσικό να μην έχουμε άποψη, καθοριστική εν πάση περιπτώσει άποψη, για το πότε θα γίνουν οι εκλογές.  

Υπάρχουν δύο δεδομένα. ...  Το πρώτο δεδομένο ήταν ότι εκείνες οι εκλογές ήταν χαμένες, δεν κερδιζόντουσαν με τίποτα. Το ζήτημα είναι μπορούσε μία κυβέρνηση η οποία στηριζόταν σε ένα βουλευτή, τον οποίο στην ουσία δεν θα τον ήθελε κιόλας στους κόλπους της, μία κυβέρνηση αποδυναμωμένη στην κοινή γνώμη, να πάρει τα αναγκαία μέτρα, όντας ήδη φθαρμένη;  

Νομίζω ότι το να πάει σε εκλογές ο Καραμανλής όπως το αισθάνθηκε το αμιγώς πολιτικό του επιτελείο ήταν κάτι αναπόφευκτο. Για τον τόπο όσο πιο γρήγορα είχαν γίνει τότε οι εκλογές θα ήταν καλύτερο. Υπάρχουν κάποια εμπόδια τα οποία δεν ξεπερνιούνται ό,τι και να κάνεις. Υπάρχουν συγκυρίες στις οποίες διαμορφώνεται ένα τέτοιο κλίμα το οποίο δεν ανατρέπονται με τίποτα. 

Πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ θα τις κέρδιζε τις εκλογές, πιθανώς αν γινόντουσαν πιο νωρίς θα τις κέρδιζε με μικρότερη διαφορά και υπήρχε ένας βασικός λόγος γι’αυτό που δεν έχει επαρκώς συζητηθεί. 

Το ΠΑΣΟΚ υπερείχε πλέον στην αίσθηση ομάδας. Εκεί ήταν το πρόβλημα. Ο Καραμανλής με τον Παπανδρέου είχαν περίπου φτάσει στα ίσα συγκρινόμενοι μεταξύ τους. Όμως, η διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων ήταν πλέον συντριπτική.

Για τη στάση του τέως πρωθυπουργού στη ΔΕΘ το 2009 :

Πράγματι, εκείνη την περίοδο η εμφάνιση στη ΔΕΘ σε συνάρτηση με όλους αυτούς τους παράγοντες ήταν εξαιρετικά ζημιογόνος. Αλλά γενικότερα, και δεν ήταν πρόβλημα μόνο πλέον της δεύτερης θητείας,.., έπρεπε να είναι πιο αποφασιστικός ο πρωθυπουργός απέναντι σε υπουργούς οι οποίοι του δημιουργούσαν φορτία. Δυστυχώς, εκεί υπήρξε μία υπέρμετρη ευαισθησία ή συναισθηματική πρόσδεση και αυτό είχε μεγάλη ζημιά στην εικόνα της ΝΔ. 

Αλλά στρατηγικά θα σας έλεγα ότι η ΝΔ δυστυχώς δεν μπόρεσε να ανανεωθεί σε βάθος σε στελεχιακό δυναμικό. Δεν προσέλκυσε τεχνοκράτες, δεν προσέλκυσε ικανά στελέχη, είχε μια ρηχή ομάδα η οποία, όταν άρχισε να φθείρετε πλέον, δεν ήταν εύκολο να αντικατασταθεί με πρόσωπα που δημιουργούσαν εμπιστοσύνη.  

Αντίθετα, ο Γιώργος Παπανδρέου, παρά κάποια λάθη που έκανε προσπαθώντας να ανανεώσει το κόμμα του, στην ουσία έκανε προσπάθειες στο να το ανανεώσει και ανέδειξε καινούργια στελέχη. Όλα αυτά του έδωσαν μία αίσθηση ομάδας.

Για την αργοπορία στη λήψη αποφάσεων σχετικά με την οικονομία :

Όταν αισθάνονται την πίεση, την όποια πίεση (οι πολιτικοί), συχνά ισορροπούν και αυτές οι ισορροπίες δεν τους κάνουν τελικά καλό. Σε εκλογικές αναμετρήσεις δεν λένε την αλήθεια, την ωμή αλήθεια, ενώ η κοινή γνώμη είναι έτοιμη γι’αυτό. Δυστυχώς, η ισορροπία σε αυτές που επιλέγουν οι πολιτικοί έχουν κόστος και υπήρξε κόστος. Πάρα πολλά πράγματα κρίθηκαν την πρώτη 4ετία, όπου έπρεπε να γίνουν τολμηρές τομές στο δημόσιο τομέα. Και πάντα οι πολιτικοί λένε ότι η κοινή γνώμη δεν ήταν ώριμη. Κάνουν λάθος. Ήταν ώριμη. Ξέρανε ότι οι πολίτες είχαν φτάσει στο σημείο να ζητούν και την άρση της μονιμότητας στο δημόσιο. Για μένα το μεγάλο στοίχημα ήταν την πρώτη 4ετία όπου δεν άνοιξε ένα μέτωπο με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με τις ΔΕΚΟ, με τις αυξήσεις που δινόντουσαν πάνω από τον πληθωρισμό μαζί με τα επιδόματα.

Για το λόγο που κατέληξαν άσχημα τα πράγματα για την κυβέρνηση Καραμανλή:

Η δεξιά δεν μπόρεσε σε όλες αυτές τις προκλήσεις να αλλάξει πραγματικά τον εαυτό της. Δυστυχώς, οι αλλαγές που έγιναν στη ΝΔ, που στρατηγικά ήταν σωστές, πάντα να θυμόμαστε ότι η κεντροαριστερά πλειοψηφεί στην κοινή γνώμη. Στη ΝΔ γίνανε μπαλώματα. Αυτό το κόμμα σε κάποια φάση μετά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή έπρεπε να αντιληφθεί ότι έχει απέναντί του μια ισχυρότατη κεντροαριστερά με πλειοψηφία στην κοινή γνώμη και ότι χρειαζόταν ένα νέο πρόσωπο...Τα άλλα όλα είναι συνέπειες του γεγονότος ότι αυτό το κόμμα δεν άλλαξε.

Για το ενδεχόμενο ο Κώστας Καραμανλής να παίξει κάποιο ρόλο στο μέλλον :

Αυτή τη στιγμή η ΝΔ και κυρίως η δεξιά περνάει πολύ σοβαρή κρίση. Αυτή η κρίση πρέπει να τρέξει το δρόμο της.  

Κομμάτι μέσα σε αυτή την κρίση είναι και ο πρώην αρχηγός της ΝΔ. 

Είναι αδύνατον να ξέρουμε αυτή τη στιγμή πώς θα καταλαγιάσει αυτή η κρίση. 

Η κρίση θα είναι βαθιά.

Για την κόντρα Κωνσταντίνου Μητσοτάκη – Αντώνη Σαμαρά :

Η αντιδικία του κ. Μητσοτάκη με τον κ. Σαμαρά αφορά τα εσωτερικά της ΝΔ...Η σύγκρουση Μητσοτάκη – Σαμαρά πιστεύω ότι δεν έχει καμία επίδραση πάνω στη ΝΔ επί της ουσίας. Το πρόβλημα της ΝΔ δεν είναι αυτό. Ούτε έχει εσωστρέφεια η ΝΔ. Ο Σαμαράς είναι κυρίαρχος και θα μείνει κυρίαρχος μέχρι τις εκλογές. Εκείνο που έχει σημασία είναι η στρατηγική της ΝΔ. Η δεξιά στροφή της ΝΔ συνδυαζόμενη με στοιχεία λαϊκισμού δεν την έχουν βοηθήσει κι αυτό αποδεικνύεται από τις δημοσκοπήσεις...Αυτή τη στιγμή δεν έχει εσωτερικές αναταράξεις πραγματικές η ΝΔ. Το πρόβλημά της είναι στρατηγικό.

Για το αν έχει ελπίδες η Ντόρα Μπακογιάννη :

Θα εξαρτηθεί από τους ανθρώπους που θα μαζέψει γύρω της. Η ίδια έχει δείξει μια αξιοπρέπεια στη στάση της. 

Είναι πάντα μια καλή παρουσία, αλλά θα εξαρτηθεί από την ομάδα που θα έχει γύρω της. 

Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι πλέον λίγοι άνθρωποι πετυχημένοι από τον χώρο της αγοράς εμπλέκονται με την πολιτική. 

Δεν θα είναι εύκολο το εγχείρημα και καλό είναι η ίδια να το ξέρει ότι δεν είναι εύκολο.

Για τον Γιώργο Καρατζαφέρη:

Ο Καρατζαφέρης είναι ένα εντυπωσιακό φαινόμενο. Αν δείτε την εκλογική του σύνθεση στις τελευταίες εκλογές από μεγάλες δημοσκοπήσεις που είχαν γίνει, οι μισοί του ψηφοφόροι αυτή τη στιγμή προέρχονται από το κέντρο ή την κεντροδεξιά. Είναι ψηφοφόροι διαμαρτυρίας, δεν θέλουν να πάνε στο ΠΑΣΟΚ, έχουν εγκαταλείψει τη ΝΔ και είναι του ευρύτερου κεντρώου χώρου. 

Και κινείται με μεγάλη ευελιξία σε αυτό το χώρο.