Μοιράζοντας κόλλυβα στα βαφτίσια…

Όποτε βρεθείς με την πλευρά της πλειοψηφίας, είναι η στιγμή που πρέπει να σταθείς και να συλλογιστείς.

Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά.

Mark Twain

Η εκτίμηση της στήλης από καιρό ήταν πως το πρόγραμμα που εφάρμοζε η προηγούμενη κυβέρνηση -καθώς και όσες προηγήθηκαν αυτής- ήταν αδιέξοδο και αργά ή γρήγορα θα κατέρρεε, όταν εξαντλούνταν οι καταθέσεις στην καταλήστευση των οποίων μέσω φόρων στηρίχθηκε η δημοσιονομική εξυγίανση.

Καθώς δεν υπάρχει ακόμη σαφές πρόγραμμα, οι προθέσεις της παρούσας κυβέρνησης επιταχύνουν και εντείνουν το μέγεθος αυτής της κατάρρευσης...

Όλος αυτός ο θόρυβος «αριστερίστικων»  εξαγγελιών για κρατικοποιήσεις, έλεγχο τραπεζών, επαναδιαπραγμάτευση συμφωνιών, μπορεί εκ πρώτης ανάγνωσης να φαίνεται πως δεν έχουν κανένα αντίκτυπο στην οικονομία, σε δεύτερη ανάγνωση όμως, όσοι καταλαβαίνουν ή έχουν βιώσει στην πράξη πως λειτουργεί η οικονομία, αντιλαμβάνονται τον αντίκτυπο στις οικονομικές αποφάσεις. Οι συνέπειες θα αρχίσουν να φαίνονται σε 3 με 6 μήνες με γεωμετρική πρόοδο.
 

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μπορεί αυτή τη στιγμή να μοιάζουν με «ογκόλιθους» που πρέπει να μετακινήσει, δεν είναι όμως τίποτα μπροστά στο «τσουνάμι» που σηκώνεται ήδη στην οικονομία.
 

Πόσω μάλλον που στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους βρίσκει μεγάλη συμπαράσταση από την κοινή γνώμη, με το θυμικό της οποίας αρέσκεται να ακκίζεται, μέσω των μεγάλων συγκεντρώσεων συμπαράστασης.
 

Η κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους είναι καταδικασμένη να κερδίσει, είτε πάει σε ρήξη (με απροσδιόριστες συνέπειες) είτε συμβιβαστεί και φέρει πίσω το ίδιο μνημόνιο με άλλο όνομα και την ίδια επιτήρηση, όχι από την τρόικα αλλά από κάποια επιτροπή που θα ονομάσει π.χ. «Μαρίκα».
 

Και μόνο ο διεθνής θόρυβος που έκανε περί τις διαπραγματεύσεις που είχε ευήκοα ώτα στο εσωτερικό, της εξασφαλίζει δημοφιλία μεγαλύτερη ακόμη και εκείνης προ των πρόσφατων εκλογών.

Η πρώτη δοκιμασία της κυβέρνησης, αν καταφέρει να αποφύγει τις επιπλοκές επιβολής περιορισμών στα ΑΤΜ λόγω ΕΚΤ, θα είναι σε λίγους μήνες όταν θα δει την ανεργία να διογκώνεται και να καταγράφει νέα ιστορικά ρεκόρ.
 

Οι πρόωρες εκλογές (μέσα στις γιορτές) και το μετεκλογικό κλίμα ανασφάλειας στην οικονομία οδηγεί σε νέο κύμα από λουκέτα και απολύσεις.
 

Η αύξηση του κατώτατου μισθού σε συνθήκες οικονομικής κρίσης υψηλότερα από το επίπεδο πολλών χωρών που βρίσκονται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από την Ελλάδα, κάνει τις γειτονικές χώρες που μας ανταγωνίζονται στην προσέλκυση επιχειρήσεων να τρίβουν τα χέρια τους.
 

Οι εισαγωγές εδώ και αρκετό καιρό γίνονται ήδη μόνο με μετρητά καθώς οι εγγυητικές ελληνικών τραπεζών δεν γίνονται δεκτές ή γίνονται με μεγάλη ασύμφορη έκπτωση.
 

Η δυσπραγία στην οικονομία πρέπει να έχει αρχίσει να γίνεται ήδη αισθητή στα δημόσια ταμεία, όπου σε συνδυασμό με την αποφυγή λόγω αδυναμίας ή λόγω πεποίθησης (που είχαν καλλιεργήσει τα κόμματα της συγκυβέρνησης όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση και χάιδευαν κινήματα όπως το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ) θα δημιουργήσει σύντομα εκρηκτική κατάσταση. Με μεγάλη αγωνία περιμένω τα στοιχεία για τα έσοδα του δημόσιου ταμείου και των ασφαλιστικών ταμείων τους πρώτους μήνες του 2015.

Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν πως οι συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης θα διευρυνθούν προσεχώς, ακόμη και χωρίς να προκύψει τραπεζικό ατύχημα...
 

Όταν ρώτησα άνθρωπο των επιχειρήσεων πόσος καιρός χρειάστηκε την προηγούμενη φορά που δεν γίνονταν δεκτές οι εγγυητικές ελληνικών τραπεζών για να αρχίσουν πάλι να γίνονται μου απάντησε περί τον 1,5 χρόνο.
 

Η συμφωνία ή η ρήξη με τους εταίρους είναι το εύκολο μέρος του προβλήματος που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση.

Τα δύσκολα είναι η κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην οικονομία και τα δημόσια έσοδα και με δική της υπαιτιότητα πλέον, αλλά και το χρηματοδοτικό κενό των 38 δισ. Ευρώ.
 

Ποιος Ευρωπαίος θα βάλει το χέρι στη τσέπη για ένα νέο πακέτο βοήθειας στην Ελλάδα; Αν δεν το βάλει πως θα το καλύψουμε για να μείνουν οι τράπεζες ανοιχτές και τα προβλήματα που περιγράψαμε παραπάνω να μην μας προκύψουν στο δεκαπλάσιο;
 

Φοβάμαι πως η ρήξη και το δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι στο Ευρώ, με μπόλικο «πατριωτισμό» είναι η μόνη βραχυπρόθεσμη λύση που απομένει στην κυβέρνηση.
 

Η επόμενη μέρα…
 

Είτε στο Ευρώ είτε έξω από αυτό η επόμενη μέρα θα είναι ακόμη πιο δύσκολη για την Ελλάδα. Μέσα στο Ευρώ οι δυσκολίες θα είναι λιγότερες αλλά σημαντικές επίσης.
 

Έχω γράψει εδώ και χρόνια πως η Ελλάδα είναι το τελευταίο σοβιετικό καθεστώς που θα καταρρεύσει στην Ευρώπη, με όσες ιδιαιτερότητες και ομοιότητες μπορεί να έχει ο κλεπτοκρατικός και ολιγαρχικός κρατικοδίαιτος ελληνικός καπιταλισμός με το σοβιετικό και μετασοβιετικό καθεστώς.
 

Όταν κατέρρευσε η «σοβιετία» το νέο καθεστώς αποφάσισε να προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις. Έφτιαξε μια εταιρεία συμμετοχών και εισέφερε σε αυτήν το σύνολο του παραγωγικού ιστού της αυτοκρατορίας. Το 33% αυτής της εταιρείας το μοίρασε στα 150 εκατ. Ρώσους με κουπόνια.
 

Τα κουπόνια αυτά διαπραγματεύονταν στη δευτερογενή αγορά κάποια στιγμή για 20 δολάρια το ένα. Αν το 33% του παραγωγικού ιστού μιας αχανούς οικονομίας που ελέγχει το 10% του πετρελαίου παγκοσμίως, το 24% του φυσικού αερίου κλπ. άξιζε 3 δισ. δολάρια το σύνολο θα κόστιζε 10 δισ. δολάρια.
 

Στην αρχή αυτής της κρίσης είχαν υπολογίσει πως από τις ιδιωτικοποιήσεις η Ελλάδα θα εισέπραττε περί τα 50 δισ. Ευρώ. Πολύ φοβάμαι πως η επόμενη φορά που οι περιστάσεις θα μας αναγκάσουν να προχωρήσουμε σε ιδιωτικοποιήσεις η αξία των «ασημικών» της χώρας δεν θα φτάνει ούτε για τις συντάξεις ενός μηνός με τα σημερινά δεδομένα... Τα τελευταία 20-25 χρόνια κάθε φορά που βγαίνουμε στις αγορές για ιδιωτικοποιήσεις οι προσφορές είναι όλο και μικρότερες.
 

Η κατάσταση ήταν και παραμένει ιδιαίτερα δύσκολη. Δεν βλέπω πώς θα αποφύγουμε να γίνει ακόμη πιο δύσκολη. Χρειάζεται προσγείωση στην πραγματικότητα και προσήλωση στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εθνική ενότητα πολιτικών και πολιτικών δυνάμεων για να κρατήσουμε τη χώρα όρθια.
 

Ξέρω πως το να γράφεις τη δυσάρεστη αλήθεια, σε μια κοινωνία που είναι θύμα ψευδαισθήσεων είναι σαν να μοιράζεις κόλλυβα σε γάμο ή βαφτίσια.
 

Χρόνια τώρα όμως πορεύομαι, όπως και στις καλές εποχές που δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα, με μια αρχή: Το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο ενός δημοσιογράφου είναι οι αναγνώστες του και η κοινή λογική. Ποτέ δεν με συγκίνησε η αποκαλυπτική δημοσιογραφία, γιατί η καλύτερη πληροφορία είναι η σωστή σκέψη.

Οι δυσκολίες που βρίσκονται μπροστά μας είναι ανυπέρβλητες και σύντομα η κυβέρνηση θα χρειαστεί την υποστήριξη του συνόλου της κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου για να κρατήσει τη χώρα στο Ευρώ και όρθια. Θα πρέπει να την βρει...

Κώστας Στούπας
Πηγή:www.capital.gr