Η νίκη του «μονομάχου» Μόντι και η ατάκα... «πού πας;»

Ο τεχνοκράτης πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάριο Μόντι, έχει κατηγορηθεί για πολλά: 

Ότι είναι «υπάλληλος» των τραπεζών, ότι κάνει τα «χατίρια» της Ε.Ε. της οποίας υπήρξε Επίτροπος, ότι ανέβηκε στην εξουσία με τη βοήθεια της Goldman Sachs. 

O ιταλός πρωθυπουργός, πάντως, στη διήμερη Σύνοδο Κορυφής επέδειξε ηγετική στόφα κάνοντας... μαθήματα διαπραγμάτευσης και υποχρεώνοντας τη «σκληρή» Άνγκελα Μέρκελ να κάνει πίσω.

Ο τεχνοκράτης Μόντι πήγε στη Σύνοδο Κορυφής αποφασισμένος: 

Να τραβήξει στο σκοινί όσο χρειαστεί, για να βρεθεί λύση που θα ηρεμήσει τις αγορές. 

Το επιτόκιο δανεισμού της Ιταλίας κάλπαζε προς τα πάνω και σε περίπτωση που σημειωνόταν αδιέξοδο στη Σύνοδο, η Ρώμη θα βρισκόταν ένα βήμα πιο κοντά στην ανάγκη χρηματοδότησης από μηχανισμό στήριξης και μακρύτερα από τις αγορές.

Είναι ενδεικτικές οι δηλώσεις του πριν από τη Σύνοδο, στις οποίες ανέφερε ότι θα ήταν διατεθειμένος να μείνει έως και την... Κυριακή στις Βρυξέλλες, προκειμένου να βρεθεί λύση για τη χώρα του. Παράλληλα, μία μέρα πριν από τη Σύνοδο δήλωνε ότι η Ιταλία «δεν πρόκειται να στηρίξει τον προτεινόμενο φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών» (φόρο Τόμπιν) εάν η ευρωζώνη δεν στηρίξει την Ρώμη ώστε να μειώσει το υπερβολικό κόστος εξωτερικού δανεισμού της

Η κίνηση- ματ του «Σούπερ Μάριο» δεν ήταν άλλη από το περίφημο «πού πας» που απηύθηνε με αγριεμένο ύφος προς τον πρόεδρο της Ε.Ε., Χέρμαν βαν Ρομπάι, όπως αποκάλυψε η ιστοσελίδα του Spiegel. Tην πρώτη μέρα της Συνόδου, την Πέμπτη περίπου στις 19:00, ο Βαν Ρομπάι ετοιμάστηκε να σηκωθεί από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να ανακοινώσει τη συμφωνία των «27» για το πακέτο της ανάπτυξης, με τον Μόντι να του βάζει «φρένο» με την ατάκα του, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν πρόκειται να φύγει από τη Σύνοδο Κορυφής εάν δεν υπάρξουν συγκεκριμένα μέτρα για την αντιμετώπιση των υψηλών επιτοκίων με τα οποία αναγκάζεται να δανείζεται η Ιταλία. Διεμήνυσε επίσης ότι δεν πρόκειται να δώσει τη συναίνεσή του στο πακέτο ανάπτυξης εάν δεν ξεκαθαριστεί αυτό το ζήτημα. Εκείνη την ώρα, ο ισπανός ομόλογός του, Μαριάνο Ραχόι στήριξε το ξέσπασμά του. 

 

Η απόφαση ότι οι χώρες θα είναι σε θέση να λαμβάνουν κεφάλαια από το ESM, χωρίς να χρειάζεται να μπουν στην εποπτεία της Τρόικας αποτελεί τη μεγάλη νίκη του Μόντι απέναντι στη Μέρκελ.

 

Ο ιταλός πρωθυπουργός αποδείχθηκε ότι είχε πυγμή, βάζοντας το πιστόλι στο τραπέζι, αντίθετα με άλλους που προτίμησαν να πουν «ναι σε όλα», εννοώντας φυσικά την ελληνική πλευρά, από τη μέρα που χτυπήθηκε η χώρα μας από την κρίση. Παράλληλα, προετοίμασε ιδανικά το έδαφος πριν από την κομβική Σύνοδο, δείχνοντας τις προθέσεις του, ενώ υπογράμμισε την ζωτική -για το μέλλον της ευρωζώνης- αναγκη λήψης αποφάσεων με ηχηρές δηλώσεις, όπως στη συνέντευξή του στον κυριακάτικο Guardian, στην οποία ανέφερε ότι «έχουμε μία εβδομάδα για να σώσουμε την ευρωζώνη».

 

Ο Μάριο Μόντι θα πάει ήρεμος στο Κίεβο για να παρακολουθήσει τη χώρα του στον τελικό του Euro 2012 κόντρα στην Ισπανία (του Ραχόι). Η μεγάλη νίκη επί των Γερμανών επετεύχθη και στα δύο γήπεδα.  

Μπορεί να μην κέρδισε τον πόλεμο, κέρδισε όμως μία σημαντική μάχη που δίνει πολιτική ανάσα στον ίδιο, στη χώρα του, ενδεχομένως σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο.

 

Βαγγέλης Βιτζηλαίος