Οι αγορές είναι άδικες, και οι Τράπεζες αλληθωρίζουν. Ο Γ. Παπανδρέου, ο Έλληνας πρωθυπουργός, δεν φείδεται χαρακτηρισμών, γι' όλους αυτούς, που στα μάτια του, δεν κάνουν τίποτε, παρά να αφήνουν να θεριεύει η κρίση στην οποία έχει εμπλακεί η χώρα του.
Ένα μέρος όλου αυτού, μπορεί να δικαιολογηθεί από την ανάγκη να «περάσει» από την κοινή γνώμη το σχέδιο αυστηρής λιτότητας, που σήμερα τουλάχιστο είναι απολύτως απαραίτητο.
Αυτό, άλλωστε, που δείχνει να είναι μια τυπική αναζήτηση αποδιοπομπαίου τράγου, μπορεί να είναι και ένα τέχνασμα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο κ. Παπανδρέου, πρέπει να προσκολληθεί στην προσπάθεια να πείσει τις Αγορές και τους ευρωπαίους εταίρους του, πως είναι σε θέση να «ξαναστήσει στα πόδια» τους τα δημόσια οικονομικά της χώρας του.
Η Ελλάδα, αυτές τις μέρες, πρέπει υποχρεωτικά να πετύχει ένα δάνειο για κάποια 5 δις ευρώ σε δεκαετή ομόλογα, αν ...
βέβαια πιστέψει κανείς την "WSJ", που ήταν η πρώτη που δημοσίευσε τη σχετική πληροφορία. Μετά τα 8 δις ευρώ, που η χώρα κατάφερε να «σηκώσει» από τις Αγορές τον Γενάρη, πρέπει να καταφέρει να δανειστεί άλλα 45 δις για το υπόλοιπο αυτής της χρονιάς, για να σιγουρέψει τις ανάγκες της σε εξωτερικό δανεισμό, λογαριάζοντας βέβαια και τις σοβαρές λήξεις προηγούμενων υποχρεώσεων που «έρχονται» μέσα στον Απρίλη και τον Μάη.
Ο κ. Παπανδρέου, υπολογίζει, ελπίζει μάλλον, στο τέλος, η χώρα του, να πετύχει να δανείζεται από τις Αγορές, με τα ίδια επιτόκια που πετυχαίνουν και οι άλλοι ευρωπαίοι εταίροι του.
Αυτό βέβαια, δεν είναι παρά ευσεβής πόθος, γιατί δεν είναι εκείνος που παίρνει τις αποφάσεις.
Η διαφορά των αποδόσεων ανάμεσα στο Χρέος Γερμανίας και Ελλάδας το περίφημο πια spread, κυμαίνεται τις μέρες αυτές γύρω στις 320 μονάδες βάσης: για να το πούμε αλλιώς οι αγορές για το ελληνικό χρέος, ζητούν ένα «καπέλο» των 3,2%!
(Στμ: Πρέπει όμως να πούμε πως) Το spread αυτό έχει υποχωρήσει από το τέλος του Γενάρη όταν είχε εγκατασταθεί στις 400 μονάδες . Όπως όμως και έχει «ξανα-σκαρφαλώσει», σε σχέση με τα χαμηλά έτους στις 270 μονάδες, μόλις δύο βδομάδες πριν, όταν φαινόταν πως η ευρωπαϊκή διακήρυξη για στήριξη στην Ελλάδα, θα «σιγούρευε» το ελληνικό Χρέος.
Τελικά, οι αγορές, φαίνεται απλά να περιμένουν και από τις δύο πλευρές, να γίνουν πιο λεπτομερείς: από την Ελλάδα λεπτομέρειες πάνω στον Προϋπολογισμό της, και από την Ευρώπη, λεπτομέρειες πάνω στο πλάνο διάσωσης της Ελλάδας.
Αυτό το πρόσθετο «καπέλο», -κάλυψη για το υπερβολικό πλέον ρίσκο-, για την Ελλάδα, αντιπροσωπεύει ένα πρόσθετο χρέος 180 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο, για ένα ποσό 5 δις ευρώ!
Υπάρχει φυσικά κάποια ειρωνεία στο να βλέπει κανείς τις αγορές να επιδεινώνουν το ελληνικό έλλειμμα, την ίδια ώρα που υπερβάλλουν, απαιτώντας την μείωσή του!
Ο κ. Παπανδρέου, θα προτιμούσε φυσικά, οι Ευρωπαίοι, να το «υποστηλώσουν» (στμ: υποβαστάξουν) με οικονομικές εγγυήσεις, που θα βελτίωναν αυτά τα υπερβολικά κόστη των δανεισμών του. Αλλά οι Ευρωπαίοι, του ζητούν κι' αυτοί, τα ίδια σχεδόν πράγματα μ' αυτά που ζητούν και οι αγορές: με λίγα λόγια, με τα μέτρα του, να τους κάνει να πιστέψουν στην αναστήλωση του ελληνικού προϋπολογισμού!
Οι χώρες της ζώνης ευρώ, σταθεροποίησαν μια προθεσμία στα μέσα του Μάρτη, στην οποία, θα εκτιμήσουν οριστικά την αξιοπιστία του σχεδίου του κ. Παπανδρέου:
Αν από εκείνο το χρονικό σημείο εμφανιστεί ανάγκη για περαιτέρω δανεισμό από την Ελλάδα, θα πρέπει να το πετύχει με τους εξαιρετικά σκληρούς όρους των αγορών.
Και τη στιγμή εκείνη πλέον, ο θρήνος & ο οδυρμός για «τους σκληρούς καιρούς που ζούμε», δεν θα μπορεί να βοηθήσει κανέναν!..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου