Γράφει μεταξύ άλλων η βρετανική εφημερίδα The Independent:
Ο ελληνικός λαός θα πρέπει να καταλάβει ότι καμιά λαϊκή εντολή δεν μπορεί να εξαφανίσει το χρέος τη Ελλάδας.
Μόνο οι πιστωτές της μπορούν να το κάνουν, ή τουλάχιστον να το κάνουν νόμιμα.
Βέβαια, η Ελλάδα μπορεί όποτε θέλει να κηρύξει στάση πληρωμών στις διεθνείς της υποχρεώσεις, αλλά με όλες τις συνέπειες που κάτι τέτοιο θα έφερνε.
Αν το κάνει, τότε θα είναι αδύνατο να χρηματοδοτηθεί με κάποιο βιώσιμο επιτόκιο, και η πτώση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων θα είναι πολύ πιο καταστροφική από όσα ήδη υποφέρουν...
Ο κ. Τσίπρας βασίζεται κυρίως στο φόβο της «μεταδοτικότητας» έτσι ώστε να κερδίσει τους Γερμανούς, ένα φαινόμενο που στο παρελθόν είχε παραλύσει περιοδικά την ευρωζώνη, και που σήμερα αποτελεί μια θανάσιμη απειλή με τον αποπληθωρισμό να κυριαρχεί σε ολόκληρη την ήπειρο.
Επίσης, η γερμανική ανάπτυξη έχει κατεβάσει στροφές, και η αντοχή του Βερολίνου απέναντι σε μια νέα σειρά κρίσεων που θα μπορούσαν να εξαπλωθούν ως ντόμινο στη Μεσόγειο, δεν είναι τόσο ισχυρή όσο ήταν πριν μερικά χρόνια. Είναι πολύ πιο εύκολο να ξοδευτούν μερικά δισεκατομμύρια ευρώ προκειμένου να ησυχάσουν τους Έλληνες.
Παρόλα αυτά όμως, όλα δείχνουν πως η Γερμανία, η Ευρώπη, και όλος ο κόσμος γενικότερα είναι έτοιμοι να μην υποχωρήσουν στη μπλόφα της Αθήνας.
Η απόφαση της ΕΚΤ να τυπώσει κι άλλα χρήματα αυτή την εβδομάδα ήταν ιδιαίτερα σημαντική με την έννοια ότι η Γερμανία διασφάλισε πως τα ρίσκα δεν θα μοιραστούν συλλογικά, και πως η κάθε εθνική κεντρική τράπεζα θα είναι υπεύθυνη για τις υποχρεώσεις της κάθε εθνικής κυβέρνησης.
Πρόκειται για μια απόφαση που σηματοδοτεί τον βαθμό της αγανάκτησης του Βερολίνου.
Αν η Ελλάδα όντως έφευγε από την ευρωζώνη, ίσως και να μη βλέπαμε την μεταδοτικότητα που είδαμε στο παρελθόν. Εξάλλου, έχουμε πλέον συνηθίσει στην ιδέα, και έχουν χαραχτεί και εναλλακτικά σχέδια.
Με άλλα λόγια, κανείς μα κανείς δεν θα εκπλαγεί αν μάθει πως η Ελλάδα επαναφέρει τη δραχμή…
Και αν κάνει κάτι τέτοιο η Ελλάδα, τα προβλήματά της κάθε άλλο παρά τελειωμό θα έχουν.
Την αμέσως επόμενη μέρα το χρέος της σε ευρώ θα γίνει χρέος σε ξένο συνάλλαγμα, που θα πρέπει να εξυπηρετηθεί από μια αδύναμη και υποτιμημένη δραχμή. Η αμέσως επόμενη εξέλιξη θα είναι η πτώχευση.
Σε μακροπρόθεσμο επίπεδο μια τέτοια ριζοσπαστική κίνηση ίσως και να συνέφερε τη χώρα, αν δράττονταν της ευκαιρίας και προχωρούσε σε μεταρρυθμίσεις και αναδιάρθρωση της οικονομίας της.
Το τραγικό όμως είναι ότι τα χρόνια της λιτότητας δεν επέτρεψαν κάτι τέτοιο, και μάλλον καλλιέργησαν τη λανθασμένη ιδέα ότι τα προβλήματα της Ελλάδας οφείλονται σε κακά χρέη και διαλυμένες τράπεζες.
Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει. Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας, όπως και πολλών χωρών της Ευρώπης, είναι η μη ανταγωνιστικότητά της.
Και αν και ο κ. Τσίπρας συνήθως λέει πολλά, επ’ αυτού δεν έχει ακόμη πει τίποτα.
Απόδοση: S.A.
Ο ελληνικός λαός θα πρέπει να καταλάβει ότι καμιά λαϊκή εντολή δεν μπορεί να εξαφανίσει το χρέος τη Ελλάδας.
Μόνο οι πιστωτές της μπορούν να το κάνουν, ή τουλάχιστον να το κάνουν νόμιμα.
Βέβαια, η Ελλάδα μπορεί όποτε θέλει να κηρύξει στάση πληρωμών στις διεθνείς της υποχρεώσεις, αλλά με όλες τις συνέπειες που κάτι τέτοιο θα έφερνε.
Αν το κάνει, τότε θα είναι αδύνατο να χρηματοδοτηθεί με κάποιο βιώσιμο επιτόκιο, και η πτώση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων θα είναι πολύ πιο καταστροφική από όσα ήδη υποφέρουν...
Ο κ. Τσίπρας βασίζεται κυρίως στο φόβο της «μεταδοτικότητας» έτσι ώστε να κερδίσει τους Γερμανούς, ένα φαινόμενο που στο παρελθόν είχε παραλύσει περιοδικά την ευρωζώνη, και που σήμερα αποτελεί μια θανάσιμη απειλή με τον αποπληθωρισμό να κυριαρχεί σε ολόκληρη την ήπειρο.
Επίσης, η γερμανική ανάπτυξη έχει κατεβάσει στροφές, και η αντοχή του Βερολίνου απέναντι σε μια νέα σειρά κρίσεων που θα μπορούσαν να εξαπλωθούν ως ντόμινο στη Μεσόγειο, δεν είναι τόσο ισχυρή όσο ήταν πριν μερικά χρόνια. Είναι πολύ πιο εύκολο να ξοδευτούν μερικά δισεκατομμύρια ευρώ προκειμένου να ησυχάσουν τους Έλληνες.
Παρόλα αυτά όμως, όλα δείχνουν πως η Γερμανία, η Ευρώπη, και όλος ο κόσμος γενικότερα είναι έτοιμοι να μην υποχωρήσουν στη μπλόφα της Αθήνας.
Η απόφαση της ΕΚΤ να τυπώσει κι άλλα χρήματα αυτή την εβδομάδα ήταν ιδιαίτερα σημαντική με την έννοια ότι η Γερμανία διασφάλισε πως τα ρίσκα δεν θα μοιραστούν συλλογικά, και πως η κάθε εθνική κεντρική τράπεζα θα είναι υπεύθυνη για τις υποχρεώσεις της κάθε εθνικής κυβέρνησης.
Πρόκειται για μια απόφαση που σηματοδοτεί τον βαθμό της αγανάκτησης του Βερολίνου.
Αν η Ελλάδα όντως έφευγε από την ευρωζώνη, ίσως και να μη βλέπαμε την μεταδοτικότητα που είδαμε στο παρελθόν. Εξάλλου, έχουμε πλέον συνηθίσει στην ιδέα, και έχουν χαραχτεί και εναλλακτικά σχέδια.
Με άλλα λόγια, κανείς μα κανείς δεν θα εκπλαγεί αν μάθει πως η Ελλάδα επαναφέρει τη δραχμή…
Και αν κάνει κάτι τέτοιο η Ελλάδα, τα προβλήματά της κάθε άλλο παρά τελειωμό θα έχουν.
Την αμέσως επόμενη μέρα το χρέος της σε ευρώ θα γίνει χρέος σε ξένο συνάλλαγμα, που θα πρέπει να εξυπηρετηθεί από μια αδύναμη και υποτιμημένη δραχμή. Η αμέσως επόμενη εξέλιξη θα είναι η πτώχευση.
Σε μακροπρόθεσμο επίπεδο μια τέτοια ριζοσπαστική κίνηση ίσως και να συνέφερε τη χώρα, αν δράττονταν της ευκαιρίας και προχωρούσε σε μεταρρυθμίσεις και αναδιάρθρωση της οικονομίας της.
Το τραγικό όμως είναι ότι τα χρόνια της λιτότητας δεν επέτρεψαν κάτι τέτοιο, και μάλλον καλλιέργησαν τη λανθασμένη ιδέα ότι τα προβλήματα της Ελλάδας οφείλονται σε κακά χρέη και διαλυμένες τράπεζες.
Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει. Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας, όπως και πολλών χωρών της Ευρώπης, είναι η μη ανταγωνιστικότητά της.
Και αν και ο κ. Τσίπρας συνήθως λέει πολλά, επ’ αυτού δεν έχει ακόμη πει τίποτα.
Απόδοση: S.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου