«Απροστάτευτος ο πολίτης από την αθρόα εισαγωγή γενόσημων»

Γιάννης Β. Κοραχάης

Η πρωτοβουλία του Υπουργού Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης να εισαγάγει, στο πλαίσιο του αλυσιτελώς επιχειρούμενου εξορθολογισμού των οικονομικών, με τις διατάξεις του υπό ψήφιση πολυνομοσχεδίου για θέματα υγείας και περίθαλψης, την εφεξής υποχρέωση συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία, προκαλεί τουλάχιστον ερωτηματικά, τόσο για την εμμονή, όσο και για τις πραγματικές του προθέσεις.

Τα ερωτηματικά δε αυτά μεγεθύνονται ακόμα περισσότερο όταν ιατρικοί σύλλογοι, πολίτες και Ελλήνες βιομήχανοι, που δραστηριοποιούνται στο χώρο του φαρμάκου αντιδρούν και εγείρουν σειρά αιτιάσεων, που κοινό τόπο έχουν την προστασία της δημόσιας υγείας.
Η αδήριτη ανάγκη για τη λεγόμενη «επανίδρυση» του κράτους, ωθεί τους αρμοδίους, όλο και...

πιό συχνά, σε επιφανειακές, θεωρητικού επιπέδου και μηδενικού οφέλους αξιολογήσεις των υφιστάμενων δομών.
Οι αξιολογήσεις αυτές επιτείνουν την κοινωνική αβεβαιότητα και αναστάτωση και οδηγούν, με τις ευλογίες της Τρόικα και της Task Force, σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση και αποσύνθεση του κοινωνικού και του εγχώριου παραγωγικού ιστού.
Τα ανωτέρω έχουν απόλυτη εφαρμογή στην περίπτωση του υπό συζήτηση νομοσχεδίου, αφού η διάταξη για την συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία, αφενός είναι ισχνού οικονομικού αποτελέσματος για το Κράτος, που ως στόχο έχει τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης. 

Αφετέρου, ο στόχος αυτός είναι καταλυτικά δυσανάλογος με τον ελοχεύοντα για την υγεία όλων μας κίνδυνο από τη λήψη φαρμάκων αμφιβόλου ποιότητας.
Η ψήφιση του νομοσχεδίου αυτού, ως εφαρμοστικός νόμος του 2ου μνημονίου, ουσιαστικά θα αφαιρέσει από τα φαρμακεία και τα νοσοκομεία πολλά ποιοτικά και αποτελεσματικά, για τον ασθενή, ελληνικά φάρμακα και θα τα αντικαταστήσει με φθηνά εισαγόμενα που έχουν βάσιμως στοχοποιηθεί για ανεπαρκή δράση και παρενέργειες στον ανθρώπινο οργανισμό, προερχόμενα από χώρες όπως η Ινδία και το Πακιστάν!
Στην πραγματικότητα όμως ο επιγενόμενος κίνδυνος είναι ακόμα μεγαλύτερος, αφού η αθρόα εισαγωγή και διάθεση των γενόσημων, όπως λέγονται τα σκευάσματα αυτά, που προωθούνται συστηματικά απο τις ξένες πολυεθνικές, θα καταστήσουν τον πολίτη κυριολεκτικώς απροστάτευτο απέναντι στις ασθένειες, ιδιαίτερα σε μια εποχή, που οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι, υπάρχουσες ασθένειες γίνονται ανθεκτικότερες και πιο επίμονες και παλαιές ή «ξεχασμένες» επανεμφανίζονται στην ευρωπαική ήπειρο.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Η θεσμοθέτηση της αρχής ότι μοναδικό κριτήριο για τη χορήγηση ενός φαρμάκου στον ασθενή, θα είναι η πιό φθηνή τιμή και η ύπαρξη της δραστικής ουσίας, χωρίς να εξετάζονται τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του, θα οδηγήσει σε βέβαιο θάνατο τις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες, που αποτελούν πυλώνα της εναπομείνασας βιομηχανίκης παραγωγής της χώρας μας και θα στείλει στο ταμείο ανεργίας χιλιάδες εργαζομένων στον τομέα του ελληνικού φαρμάκου.

Επειδή δε, ο αρμόδιος Υπουργός, ορθώς προτάσσει ως συνταγματολόγος, το θέμα της νομιμότητας και της συνταγματικής κατοχύρωσης των εκάστοτε προς ψήφιση από τη Βουλή των Ελλήνων νομοθετημάτων, ας προβληματιστεί σοβαρά με τη δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης των γενόσημων φαρμάκων στην Ιταλία.

Στη γειτονική μας χώρα θεσπίστηκε μία παρόμοιου περιεχομένου νομοθετική ρύθμιση περί δραστικής ουσίας, η οποία κατέπεσε ενώπιον της ιταλικής δικαιοσύνης. Το σκεπτικό της εκδοθείσας σχετικής απόφασης συμπυκνώνεται στο ότι υπάρχει σαφής διαφορά μεταξύ της δραστικής ουσίας και αυτού καθεαυτού του φαρμάκου και ότι η διαφορά αυτή γίνεται ακόμα περισσότερο διακριτή απο τον διαφορετικό ορισμό που έχει δοθεί για καθένα από αυτά. Επιπροσθέτως το ιταλικό δικαστήριο για την έκδοση της αποφάσεως αυτής βασίστηκε στη σχετική κοινοτική Οδηγία (Οδηγία 2011/62/ΕΕ της 08.06.2011 «για την τροποποίηση της Οδηγίας 2001/83/ΕΚ περί κοινοτικού κώδικος για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση, όσον αφορά την πρόληψη της εισόδου ψευδεπίγραφων φαρμάκων στη νόμιμη αλυσίδα εφοδιασμού».

Το κοινωνικό αγαθό της υγείας δεν μπορεί κατ’ εφαρμογή οποιασδήποτε πολιτικής πρακτικής ή οικονομικού δόγματος να υποβιβαστεί σε δεύτερη μοίρα. Αποτελεί, κατά την άποψή μου σοβαρή πολιτισμική καταρράκωση για μία χώρα, με ήδη πληγωμένο τον εθνικό εγωισμό, έστω και σε αυτή την οριακή οικονομική κατάσταση, να οδηγείται, έρμαιο στα χέρια άβουλων κυβερνώντων, σε περιβάλλον όπου κυριαρχούν συνθήκες που μας φέρνουν αβίαστα στο νου τριτοκοσμικές χώρες.  

Εκεί που οι ξένες πολυεθνικές, με νοοτροπία επικυρίαρχου, δίνουν παραγγέλματα και εφαρμόζουν πειραματικές πρακτικές επί του πληθυσμού. Η επιχειρούμενη επιβολή στη χώρα μας των γενόσημων ή φαρμάκων-μαϊμούδες πάσχει σε ιατρικό και νομικό επίπεδο, αλλά το σημαντικότερο, στερείται παντελώς ηθικής νομιμοποίησης και δεν πρέπει να περάσει!

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Γιάννης Β. Κοραχάης γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα και κατάγεται από την Ανδρο.

Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και νομικά στη Μεγάλη Βρετανία και την Ελλάδα.

Είναι δικηγόρος και μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.