Σκληρή απάντηση στον διευθυντή της «Καθημερινής» Αλέξη Παπαχελά εξέδωσε πριν από λίγη ώρα ο πρώην υπουργός Γιώργος Αλογοσκούφης.
Αφορμή το σημερινό σχόλιο που φιλοξενήθηκε στην πρώτη σελίδα της ναυαρχίδας του Νέου Φαλήρου. Το parapolitika.gr δημοσιεύει το πλήρες κείμενο της απάντησης Αλογοσκούφη.
«Με δυσάρεστη έκπληξη διάβασα στο σημερινό πρωτοσέλιδο σχόλιο σας στην Καθημερινή ανακριβείς, αστήρικτους, διαστρεβλωμένους και τελικά πολιτικά συκοφαντικούς ισχυρισμούς και χαρακτηρισμούς αναφορικά με την προσέγγιση μου στην πολιτική και την πολιτική μου πορεία. Αποτελεί διαστρέβλωση των απόψεων μου η παρατιθέμενη, και μάλιστα σε εισαγωγικά, δήθεν δήλωσή μου ότι «τώρα πια δεν είμαι οικονομολόγος εδώ που βρίσκομαι αλλά πολιτικός».
Βεβαίως εδώ και δώδεκα χρόνια είμαι πολιτικός, έχοντας τιμηθεί στην πρώτη μου εκλογή με εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, αλλά και από τους ψηφοφόρους της Αʼ Αθηνών σε τρείς διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις. Ποτέ όμως δεν απαρνήθηκα, και δεν θα μπορούσα να απαρνηθώ, την ιδιότητά μου ως οικονομολόγου, ή τα διδάγματα της επιστήμης μου για την άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Λειτούργησα και λειτουργώ ως πολιτικός και όχι ως πολιτευτής με βάση αρχές και αξίες, όπως άλλωστε λειτούργησα και ως ακαδημαϊκός.
Αποκρούω βεβαίως ως ανακριβείς και πολιτικά συκοφαντικούς και τους λοιπούς ισχυρισμούς σας. Ο ισχυρισμός ότι «άρχιζε να αντιμετωπίζει την οικονομική πολιτική, τους εισπρακτικούς μηχανισμούς και τελικά τον κρατικό κορβανά σαν προσωπικά εργαλεία για την πολιτική του ανέλιξη» είναι εντελώς αστήρικτος και, ίσως άθελά σας, συκοφαντικός. Ο δε χαρακτηρισμός «κοσμοπολίτικη εκδοχή παραδοσιακού πολιτευτή» σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και προδίδει προσωπική εμπάθεια που για μένα είναι ανεξήγητη.
Στα σχεδόν πέντε χρόνια που λειτούργησα ως Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών πρόωθησα πρωτοβουλίες και μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής και του προγράμματος του κόμματος μου, χωρίς υπολογισμό του πολιτικού κόστους, αλλά με βάση τις αρχές και τις αξίες μου. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής ήταν η επί μία πενταετία υψηλή ανάπτυξη του ΑΕΠ και των εισοδημάτων, ακόμη και το 2008 που η υπόλοιπη Ευρωζώνη βυθίστηκε στην ύφεση. Λόγω της πολιτικής που ακολουθήσαμε η ανεργία μειώθηκε το 2008 στο 7,7%, από 10,5% το 2004. Το 2006 το δημοσιονομικό έλλειμμα βρέθηκε για πρώτη φορά από την ένταξή μας στην Ευρωζώνη, κάτω από το όριο του 3% του ΑΕΠ, από το 7,5% το 2004. Η δημοσιονομική προσαρμογή συνδυάστηκε με ανάπτυξη και αύξηση της απασχόλησης.
Ως Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών προώθησα αποκρατικοποιήσεις όπως την πλήρη αποκρατικοποίηση της Εθνικής και της Εμπορικής Τράπεζας, την εισαγωγή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στο Χρηματιστήριο αλλά και την στρατηγική συμφωνία με την Deutsche Telecom για τον ΟΤΕ. Προώθησα τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, την ψηφιακή στρατηγική, την αναμόρφωση του καθεστώτος για τις ΔΕΚΟ, την ενίσχυση της διαφάνειας στην κεφαλαιαγορά, τη μείωση των φορολογικών συντελεστών για το εισόδημα και την περιουσία, αλλά και την ενίσχυση των χαμηλών συντάξεων για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι πρωτοβουλίες αυτές, πολλές από τις οποίες συνεπάγονταν σημαντικό πολιτικό κόστος, είχαν σημαντικές επιπτώσεις στις θετικές επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας στην περίοδο 2004-2008 και είμαι υπερήφανος για το δικό μου ρόλο στην προώθηση αυτών των πρωτοβουλιών.
Τα προβλήματα του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, ή των μηχανισμών διαιώνισης της σπατάλης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα αποτελούν μεγάλες διαρθρωτικές προκλήσεις που απαιτούν ακόμη πολλές κυβερνητικές προσπάθειες. Ωστόσο δεν πρέπει να μηδενίζονται οι ως τώρα προσπάθειες. Τα συνολικά έσοδα του δημοσίου ανέβηκαν από το 36,3% του ΑΕΠ το 2004, στο 37,9% του ΑΕΠ το 2008. Τα δε φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν από το 19,6% του ΑΕΠ στο 20% του ΑΕΠ το 2008. Αυτό υποδεικνύει βελτίωση στην αποτελεσματικότητα των φοροεισπρακτικών μηχανισμών, διότι συνέπεσε με μεγάλη μείωση των φορολογικών συντελεστών για αναπτυξιακούς και κοινωνικούς λόγους.
Ασφαλώς υπήρξαν και λάθη και παραλείψεις στην κυβερνητική πολιτική της τελευταίας πενταετίας. Ασφαλώς και η πρωτοφανής παγκόσμια κρίση έπληξε τελικά και την ελληνική οικονομία στην αχίλλειο πτέρνα της που είναι τα δημόσια οικονομικά και η χαμηλή ανταγωνιστικότητα. Αυτά όμως δεν είναι ζήτημα ενός προσώπου. Η δημοσιογραφική κριτική είναι θεμιτή και για έναν πολιτικό πολλές φορές χρήσιμη. Άλλο ζήτημα είναι όμως η πολιτική κριτική και άλλο η δίκη προθέσεων, οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί και οι προσωπικές επιθέσεις. Για την αποκατάσταση της αλήθειας, θα σας παρακαλούσα για τη δημοσίευση της απάντησής μου σε ανάλογη θέση με τα σχόλιά σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου