Στις Αμερικανικές εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου ο σύντροφός Τράμπ δαπάνησε περίπου το 30% των δαπανών της συντρόφισσας Χίλαρυ, που λέγεται ότι ανήλθαν στα 1.7 δις. Δολάρια (χίλια επτακόσια εκατομμύρια).
Σ αυτές τις εκλογές ο πρόεδρος Τράμπ, είχε απέναντι του όλον τον συστημικό Αμερικανικό τύπο και με εξαίρεση το Fox όλα τα εθνικά κανάλια καθώς και τα κανάλια της καλωδιακής (ΗΒΟ κλπ)...
Παρ όλα αυτά κέρδισε (έχει βέβαια η νίκη του να κάνει και με την εστίαση, που έκανε σε οριακές πολιτείες τα λεγόμενα swing states), κέρδισε όμως κυρίως γιατί ο δείκτης εμπιστοσύνης στα συστημικά μέσα, έχει κατρακυλήσει στο 7-15% (ανάλογα με τις μετρήσεις) αποτέλεσμα αυτής του χαμηλού δείκτη εμπιστοσύνης είναι, ότι αυτό που στην Αμερική αποκαλείται legacy media και στην πατρίδα μας διαπλοκή έχει στην κυριολεξία ξεδοντιαστεί.
Κατ αρχήν αυτά τα μέσα είναι πανάκριβα και ως εκ τούτου είναι αναγκασμένα να συμβιβάζονται συνεχώς και να περνάνε τις απόψεις των διαφημιζομένων, κατά δεύτερον λόγο έχουν στο απώτερο αλλά και στο πρόσφατο παρελθόν συμβιβαστεί απολύτως με τις κρατικές εξουσίες παράγοντας Νέα τα οποία τις βολεύουν απόλυτα, με άλλα λόγια μπορεί η Αμερική να μην έχει ΕΡΤ , έχει όμως το CNN και το MSNBC τα οποία περνάνε απολύτως την κυβερνητική γραμμή.
Ο Μεγάλος Walter Cronkite (εμβληματική φυσιογνωμία για την Αμερικανική τηλεόραση), είχε πει ότι τα ΜΜΕ και οι άνθρωποί, που τα υπηρετούν πρέπει να είναι liberal (στα Ελληνικά αυτό προς άρση παρεξηγήσεων δεν μεταφράζεται φιλελεύθερα, αλλά αυτό που στην Ευρώπη αποκαλούμε σοσιαλδημοκρατία), δεν είπε όμως σε ποιο βαθμό πρέπει να είναι κεντροαριστερά, γιατί αυτοί οι τύποι οι ομιλούσες δηλαδή κεφαλές των 30.000 δολαρίων μεροκάματου, το πήγαν πολύ αριστερά σε αγαστή συνεργασία με τους αιμοδότες τους (donors).
Αν η προεκλογική εκστρατεία είχε πραγματοποιηθεί ακόμη και το 1980, ο Τράμπ μετά βίας θα είχε κερδίσει μια δύο πολιτείες των 3 εκλεκτόρων, έγινε όμως το 2016 με Internet social media, αλλά και με ραδιοφωνικούς παραγωγούς και μάλιστα στην μπάντα των ΑΜ και εκεί επικράτησαν κατά κράτος οι συντηρητικές «φωνές».
Τι είχε γίνει λοιπόν?
Για χρόνια, ότι συντηρητικό αποκλειόταν από τα legacy media, αναγκάστηκαν λοιπόν συντηρητικές φωνές να αναπτύξουν τεχνικές ανταρτοπόλεμου, γίνανε δηλαδή ευέλικτοι και ευπροσάρμοστοι στις συνθήκες διεισδύοντας και εκμεταλλευόμενοι τις νέες ψηφιακές πλατφόρμες, κι ενώ ας πούμε το Youtube μέχρι και το 2008 ήταν μια πλατφόρμα για αστεία και τραγουδάκια, έγινε ένα πολύ επίπεδο μέσο επικοινωνίας με ακροατήρια της τάξεως των 5 η και σε πολλές περιπτώσεις δέκα εκατομμυρίων προβολών, τη στιγμή που οι πανάκριβες ομιλούσες κεφαλές μετά βίας προσέλκυαν κοινό 500 η 700 χιλιάδων τηλεθεατών.
Την περιώνυμη διαπλοκή δηλαδή την συνέτριψε αφενός μεν το απαρχαιωμένο ραδιόφωνο των ΑΜ, αφετέρου δε η ψηφιακή τεχνολογία.
Αυτή η κουβέντα, που κάποιοι ακούτε πλέον για “fake news” δεν είναι τίποτα περισσότερο από την προσπάθεια των legacy media να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος, εκτίμηση μου είναι ότι δεν θα τα καταφέρουν διότι η ζωή μισεί τους δεινόσαυρούς.
Παρακολούθησα με πάθος την εκλογή του 2004, όπου ο Κώστας Καραμανλής είχε επιτεθεί στα «διαπλεκόμενα» ΜΜΕ, τη νομοθετική του πρωτοβουλία να τα ξεδοντιάσει και την ήττα, που υπέστη , ανάλογη αν όχι μεγαλύτερη από την ήττα Τσίπρα με το ΣΤΕ το 2016 , παρακολουθώ με σκωπτικό ενδιαφέρον την προσπάθεια αλώσεως του ΔΟΛ από τους νέο -εαμικούς , είναι φανερό πλέον, ότι κυνηγάνε ανεμόμυλούς προσπαθούν να σκοτώσουν έναν εξουθενωμένο ξεδοντιασμένο πτώμα, που βρωμάει απ όλες τις μεριές και χαίρει λιγότερης εκτίμησης στην κοινή γνώμη απ ότι γραφικές φιγούρες όπως ο Καζάκης, ή ο Βεργής …. ο Ψυχάρης είναι τελειωμένος, τελειωμένα όμως είναι και το «ελεύθερο Βήμα», όπως και τα «αθηναϊκά νέα», μαζί με όλες τις ομιλούσες κεφαλές τους Παπαχρήστους και τους Πρετεντέρηδες,,,,,
Λάθος η απ τη πλευρά της ΝΔ προσπάθεια να τους υπερασπιστεί, οι πεθαμένοι δεν χρειάζονται προστασία.
Δεν ισχυρίζομαι σε καμία περίπτωση, ότι με τον θάνατο των legacy media, κατατροπώνεται η διαπλοκή απλά έχουμε πλέον δυνατότητα πολυεπίπεδης ενημέρωσης, η διαπλοκή περιορίζεται μόνο σε καθεστώς ελεύθερης οικονομίας, σε καθεστώς υγιούς ανταγωνισμού και όχι στο καθεστώς του κορπορατικού συστήματος, που διέπει τις δυτικές δημοκρατίες.
Η καλύτερη ενημέρωση εξασφαλίζεται σε κοινωνίες με ελάχιστο κράτος.
Είναι αργά για δάκρυα Σταύρο, ο θεός ας σε συγχωρέσει γιατί εγώ είμαι άνθρωπός.
** Ο Δημήτριος Μαλαμούλης είναι Μηχανολόγος Μηχανικός, κι έχει καθίσει κι από τις δύο άκρες του ΑΤΜ αυτής που το τροφοδοτούσε χρήματα κι αυτής που έκανε αναλήψεις κάθε 1 και 15 του μηνός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου