Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου µοιάζει έτοιµος να µετατραπεί σε... πρωθυπουργό της δραχµής.
Όλες οι βασικές πολιτικές επιλογές του αποδείχθηκαν λαθεµένες µε βάση τα εθνικά µας συµφέροντα.
Ανευθυνότητα
Διεκδίκησς την πρωθυπουργία προσφέροντας εγγυήσεις ότι «υπήρχαν τα λεφτά» και υποσχέσεις για µισθολογικές αυξήσεις και κάθε...
είδους παροχές. Είχε ήδη γνώση για την άθλια δηµοσιονοµική κατάσταση το καλοκαίρι του 2009 και στήριξε την τελική του έφοδο προς την εξουσία σε µισές οικονοµικές αλήθειες και πολιτικά ψεύδη. Μετά το σχηµατισµό της κυβέρνησής του, ο κ. Παπανδρέου έκανε παροχές από τα άδεια δηµόσια ταµεία και στη συνέχεια µετατράπηκε σε διεθνούς επιπέδου κινδυνολόγο για να προκαλέσει τη στηµένη, όπως αποκαλύφθηκε, παρέµβαση του ∆ΝΤ και της Ουάσινγκτον στις ευρωπαϊκές υποθέσεις.
Από τις υποσχέσεις για παροχές του Οκτωβρίου 2009 περάσαμε στο εξαιρετικά σκληρό μνημόνιο του Μαΐου του 2010.
Ο κ. Παπανδρέου έβαλε την υπογραφή του στο µνηµόνιο µε την ίδια ευκολία που έδινε εξωπραγματικές υποσχέσεις στους ψηφοφόρους πριν από τις βουλευτικές εκλογές του 2009.
Ασυνέπεια
Η οικονοµική πολιτική που συνδέεται µε το µνηµόνιο προκάλεσε επιδείνωση των φαινοµένων ύφεσης, κάτι το οποίο έπρεπε να είχε προβλέψει και φυσικά να αποτρέψει ο πρωθυπουργός.
Από την επιδείνωση περάσαµε στο αδιέξοδο, εξαιτίας της προκλητικής ασυνέπειας του κ. Παπανδρέου και των συνεργατών του έναντι των εκπροσώπων των πιστωτών του ελληνικού ∆ηµοσίου.
Οι δεσµεύσεις που ανέλαβε η κυβέρνηση έναντι της τρόικας για άµεσες και διαρθρωτικές αλλαγές που θα οδηγούσαν σε κάθετη πτώση των δηµοσίων δαπανών ξεχάστηκαν πολύ εύκολα υπό την πίεση του κοµµατικού, συνδικαλιστικού µηχανισµού του ΠΑΣΟΚ και της παραδοσιακής εκλογικής πελατείας του στη δηµόσια διοίκηση και στον ευρύτερο δηµόσιο τοµέα της οικονοµίας.
Η αρχική πρόταση της τρόικας στηριζόταν σε µείωση των δηµοσίων δαπανών και αύξηση των φορολογικών εσόδων µε λόγο 2/1. Κακοποιών τας τη βασική πρόταση της τρόικας, η κυβέρνηση Παπανδρέου κατέληξε σε αύξηση των δηµοσίων δαπανών και σε ισοπεδωτική υπερφορολόγηση του ιδιωτικού τοµέα χωρίς σοβαρές πιθανότητες αύξησης των συνολικών φορολογικών εσόδων. Έτσι φτάσαµε στον πλήρη δηµοσιονοµικό εκτροχιασµό και στην εκτόξευση του δηµοσίου χρέους σε ποσοστά της τάξης του 160% του ΑΕΠ.
Η αρχική πρόταση της τρόικας στηριζόταν σε µείωση των δηµοσίων δαπανών και αύξηση των φορολογικών εσόδων µε λόγο 2/1. Κακοποιών τας τη βασική πρόταση της τρόικας, η κυβέρνηση Παπανδρέου κατέληξε σε αύξηση των δηµοσίων δαπανών και σε ισοπεδωτική υπερφορολόγηση του ιδιωτικού τοµέα χωρίς σοβαρές πιθανότητες αύξησης των συνολικών φορολογικών εσόδων. Έτσι φτάσαµε στον πλήρη δηµοσιονοµικό εκτροχιασµό και στην εκτόξευση του δηµοσίου χρέους σε ποσοστά της τάξης του 160% του ΑΕΠ.
Αναξιοπιστία
Οι ελιγµοί του κ. Παπανδρέου και των συνεργατών του τους κατέστησαν εντελώς αναξιόπιστους στους Ευρωπαίους συνοµιλητές τους.
Οι τελευταίοι δέχονται τεράστιες πιέσεις στις χώρες τους από µια εξαγριωµένη κοινή γνώµη, που αντιλαµβάνεται ότι η οικονοµική στήριξ η που δίνεται στην Ελλάδα δεν πρόκειται να φέρει αποτέλεσµα εφόσον η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν σέβεται τις δεσµεύσεις που έχει αναλάβει.
Ο κ. Παπανδρέου κέρδισε πολιτικό χρόνο εµφανιζόµενος σαν µέρος της λύσης του προβλήµατος, τώρα αποδεικνύεται όµως ότι είναι και ο ίδιος µέρος του προβλήµατος.
Με την αρνητική δυναµική που έχει αναπτυχθεί θα µετατραπεί σε διάστηµα 3 έως 6 µηνών σε... πρωθυπουργό της δραχµής, εκτός εάν προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές για να αφήσει αυτόν τον διόλου επίζηλο τίτλο στον αντικαταστάτη του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου