Βαμβάκι: Πώς θα γίνει ο λευκός χρυσός της Ελλάδας

* Το πετρέλαιο της Ελλάδας είναι το... βαμβάκι και η βιομηχανία γύρω από αυτό.

* Με ποιον τρόπο θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε πεντακόσιες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. 

* Οι προϋποθέσεις υπάρχουν. 

Το βαμβάκι είναι το πιο σημαντικό από τα αγροτικά προϊόντα που παράγεται στην Ελλάδα σε ποσότητα και ποιότητα. 

Τριακόσιες χιλιάδες τόνοι ετησίως με υψηλή και αναγνωρισμένη ποιότητα παγκοσμίως. Η μεγαλύτερη παραγόμενη ποσότητα πωλείται...

σε χώρες του εξωτερικού εκκοκκισμένη. 

Πολύ λιγότερο γίνεται νήμα και ακόμα λιγότερο ύφασμα για την παραγωγή έτοιμου ενδύματος για την ελληνική αγορά.

Εάν χρησιμοποιήσουμε το τριάντα τοις εκατό της παραγωγής μας στην κατασκευή ενδυμάτων υψηλής προστιθέμενης αξίας, θα έχουμε μια ισχυρή και εξειδικευμένη βιομηχανία με τις μεγάλες αγορές να ποντάρουν στην ποιότητα και στην καινοτομία μας, όπως παραγωγή βιολογικού και χωρίς νερό βαμβακιού, οικολογικές βαφές και ακόμα βαφή χωρίς νερό ,και όχι στη φθηνή ποσοτική παραγωγή μας. 

Όλα αυτά προϋποθέτουν δική μας βιομηχανία κατασκευής ενδυμάτων, η οποία δεν υπάρχει πια.

Η βιομηχανία της κατασκευής ενδυμάτων στην Ελλάδα εξαφανίστηκε όχι ένεκα της Άπω Ανατολής και του χαμηλού εργατικού κόστους, αλλά από την αδυναμία των βιομηχάνων μας να δημιουργήσουν τα δικά τους προϊόντα (own brands) χρησιμοποιώντας νέους σχεδιαστές από την παγκόσμια αγορά, προσφέροντας ποιοτική και οικολογική πρώτη ύλη, καθώς και την πολυτιμότατη πείρα που είχαν αποκτήσει κατασκευάζοντας τις συλλογές μεγάλων σχεδιαστών και brands της διεθνούς αγοράς για πολλά χρόνια.

Αντί αυτού επέμειναν στη συνέχιση του φασόν με επακόλουθο την εμπλοκή τους σε πολέμους τιμών ,με αποτέλεσμα το κλείσιμο των περισσότερων σε λιγότερο από δέκα χρόνια.

Το κλειδί της επιτυχίας

Η επιχειρηματικότητα στην ένδυση από χώρες όπως η Ελλάδα με άριστη πρώτη ύλη και υψηλό επίπεδο εξειδικευμένου δυναμικού με πείρα πολλών ετών απαιτεί δημιουργικότητα με υψηλή αισθητική και τόλμη διείσδυσης σε niche αγορές.

Υψηλή αισθητική με ποιότητα και σενάριο προσελκύουν τον σημερινό καταναλωτή. Οι συλλογές πρέπει να αντιπροσωπεύουν ένα συγκεκριμένο lifestyle και όχι μόνο την «καλή ποιότητα».

Με άλλα λόγια, να έχουν μια ιστορία, ένα θέμα, με το οποίο ο καταναλωτής να ταυτίζεται, όπως τη θάλασσα, το βουνό και το δάσος ή τη ζωή στην πόλη κ.α. Μόνο η καλή ποιότητα δεν είναι αρκετή για να προσελκύσουμε τον καταναλωτή του σήμερα. Δεν αγοράζει από ανάγκη. Αγοράζει όταν κάτι στη συλλογή τον κάνει να αισθανθεί κάτι ιδιαίτερο. Αλλάζει η διάθεσή του αν αισθανθεί μέρος του θέματος της συλλογής. Είναι όπως οι κινηματογραφικές ταινίες που μας αρέσει να ταυτιζόμαστε με τον ήρωα. Σήμερα αγοράζουμε ένδυση περισσότερο για τη διάθεσή μας και λιγότερο από ανάγκη.

Η βιομηχανία της ένδυσης συνεχώς εξελίσσεται τεχνολογικά και οι σχεδιαστές τη χρησιμοποιούν. Νέα υφάσματα και αξεσουάρ ενισχύουν τον σχεδιασμό προσθετικά χωρίς να αφαιρούν το παραμικρό από το τελικό αποτέλεσμα. Η συσκευασία αλλάζει και προσαρμόζεται στις σημερινές συνήθειες και στον τρόπο ζωής. Δεν πρέπει να πετιέται σχεδόν τίποτα. Οι περισσότεροι καταναλωτές έλκονται από μια έξυπνη και λειτουργική συσκευασία και συχνά αποτελεί ένα επιπλέον εργαλείο πώλησης, χωρίς φυσικά να είναι και το μοναδικό κριτήριο για την αγορά.

Η βιομηχανία της παραγωγής ένδυσης είναι μια πολυσύνθετη διαδικασία και πλαισιώνεται από μια σειρά ειδικότητες που μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό κομμάτι σε οικονομίες κρατών όπως η Ελλάδα. Η Ελλάδα μπορεί να διαχειριστεί βιομηχανίες όπως η κλωστοϋφαντουργία με την προϋπόθεση να αλλάξει τον επιχειρηματικό σχεδιασμό και τον τρόπο σκέψης. Να προχωρήσει στην παραγωγική διαδικασία με περισσότερη γνώση και αυτοπεποίθηση καθώς και όραμα για τη μάχη εκτός των τειχών.

Χρειάζεται ριζική αλλαγή στον τρόπο σκέψης και συγκροτημένη εφαρμογή. Η αγορά της ένδυσης είναι απαιτητική και με μεγάλο ανταγωνισμό. Όταν όμως έχεις να προσφέρεις το διαφορετικό, τότε δημιουργείς ενδιαφέρον και ζήτηση από την αγορά. Έχοντας λοιπόν την πρώτη ύλη, το βαμβάκι, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες από τηνσπορά ειδικών νέων ποικιλιών μέχρι τη βαφή του νήματος και του υφάσματος με ειδικά βότανα. Οι αγοραστές (Buyers) των μεγάλων πολυκαταστημάτων βασίζουν την επαγγελματική τους επιτυχία στην εύρεση νέων προϊόντων με ιδιαιτερότητες.

Καινοτομία είναι και το υπάρχον με προσαρμογές - αλλαγές στις σημερινές ανάγκες. Όλοι γνωρίζουμε την κουκούλα στα φούτερ. Η χρήση της είναι σπάνια, παρ' όλα αυτά καθιερώθηκε, με αποτέλεσμα επτά στα δέκα φούτερ να είναι με κουκούλα χωρίς ποτέ να τη χρησιμοποιούν οι περισσότεροι. Ένα καθαρά αθλητικό ρούχο έγινε καθημερινά απαραίτητο. Δεν ανακαλύπτουμε, αλλά προσαρμόζουμε διά της εποικοδομητικής αντιγραφής. Παντελόνια και πουκάμισα θα συνεχίσουν να παράγονται και στα επόμενα πολλά χρόνια με κάποιες κατά καιρούς αισθητικές παρεμβάσεις.

Το ζητούμενο λοιπόν είναι να αναγνωρίσουμε τα μηνύματα των μεγάλων αγορών και να τα αποτυπώσουμε σε προϊόντα. Προς το παρόν, το πετρέλαιο της Ελλάδας είναι το βαμβάκι.

Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να καλύψουμε τα κενά πολλών ετών απραξίας, αλλά τίποτα δεν είναι εύκολο και γρήγορο στις επιχειρήσεις. Είναι ζήτημα αλλαγής της πορείας. Αν θέλουμε, τότε μπορούμε!

Μεγάλα πολυκαταστήματα του εξωτερικού ξοδεύουν μεγάλα κονδύλια κάθε χρόνο για την εύρεση νέων προϊόντων και στον τομέα της ένδυσης. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να τους δείξουμε και εμείς τα δικά μας προϊόντα. Έχουμε; Θέλουμε να έχουμε;

Η παραγωγική αλυσίδα της βιομηχανίας του έτοιμου ρούχου περιλαμβάνει τους εξής κλάδους:

-Γεωργικούς παραγωγούς
-Εκκοκκιστήρια
-Κλωστήρια
-Νηματουργεία
-Βαφεία
-Υλικά συσκευασίας
-Κουμπιά
-Φερμουάρ
-Υφαντά και χάρτινα καρτελάκια
-Δημιουργία ιστοσελίδων και προγραμμάτων ιντερνέτ
-Φωτογραφία
-Βίντεο
-Διαφήμιση
-Μεταφορά
-Εκθέσεις
-Πωλητές, αντιπροσώπους
-Κατασκευαστές, αρχιτέκτονες, διακοσμητές χώρου merchandisers

Πριν από αρκετά χρόνια ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας απασχολούσε περίπου τριακόσιες χιλιάδες εργαζόμενους. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τους υπόλοιπους υποστηρικτικούς κλάδους της παραγωγικής αλυσίδας τότε μπορούμε να υπολογίζουμε τους πεντακόσιους χιλιάδες εργαζόμενους. Και με εργοστάσια που δεν χρειαζόμαστε να κτίσουμε, αλλά που έχουμε κλειστά και σκουριάζουν.

Για όλα αυτά χρειάζεται το όραμα, η ιστορία και η θέληση. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια κόπος και πολλά χρήματα για να τα φτιάξουμε και τώρα τα αφήνουμε να σκουριάζουν. Η υψηλή τεχνολογία είναι για τη Silikon Valley, εμείς ας αξιοποιήσουμε το cotton valley όπου έχουμε πολύ και αρκετή πείρα.

Έγραψε ο Στάθης Ψαρρέας.

* Ο κ. Στάθης Ψαρέας είναι σύμβουλος δημιουργίας νέων εμπορικών σημάτων.

Euro2day