Η επόμενη μέρα για τη Νέα Δημοκρατία, Συμπεράσματα από το αποτέλεσμα των εκλογών και προσέγγιση των αιτίων της ήττας της ΝΔ
(Ανάλυση τριών ερευνών που δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης από τον Γιώργο Φλέσσα για το αποτέλεσμα της 4ης Οκτωβρίου)
Πρόσφατα ο Γιώργος Φλέσσας βρέθηκε σε μία εκδήλωση και παρουσίασε μια σοβαρή εκλογική ανάλυση.
Είναι τόσο ενδιαφέρουσα, και για αυτό τη μοιράζομαι με όσους φίλους τους ενδιαφέρει η πολιτική και (ίσως) η παραπολιτική...
Είναι ενδιαφέρουσα γιατί αναφέρονται πράγματα που κανείς δεν τολμά να πει στη ΝΔ.
Ο συντάκτης αναλύει τα αίτια της ήττας συνδυάζοντας τα ευρήματα τριών ερευνών κοινής γνώμης που δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες και συζητήθηκαν στην Τηλεόραση κατά τον προεκλογική περίοδο (εταιρίες Public issue, RASS, FOCUS).
Και οι τρείς έρευνες με μικρές διαφοροποιήσεις στα νούμερα οδηγούν εύκολα στο ότι τα αίτια της ήττας και της δραματικής αποστροφής του εκλογικού σώματος από τη ΝΔ είναι :
1) απογοήτευση με τα σκάνδαλα που έγιναν,
2) δείγματα αλαζονείας,
3) η συμπεριφορά των στελεχών της,
4) ότι δεν αντιμετώπισε δραστικά και άμεσα τα καθημερινά προβλήματα,
5) δεν πέτυχε στο έργο της,
6) δεν στηρίχθηκε από τα στελέχη της,
7) φόβισε τον κόσμο με τα σκληρά μέτρα και πολύ-πολύ πιο χαμηλά βρίσκονται ως αιτίες ο χρόνος των εκλογών και η οικονομική κρίση ...ως ψευδο-επικλήσεις. 'Αρα, προκύπτει ότι η ΝΔ δεν έπεισε σε σοβαρότερα θέματα, πολύ πριν την προκήρυξη των εκλογών.
Η ανάλυση στα στοιχεία των τριών ερευνών που κάνει ο Γ. Φλέσσας, ανάμεσα σε άλλα, αποδεικνύει ότι βάσει της προέλευσης ψηφοφόρων η ΝΔ έχει μείνει ένα κόμμα μεγάλων ηλικιών, αγροτών και συντηρητικών στρωμάτων της κοινωνίας. Επίσης οι αναλύσεις απλά επιβεβαιώνουν ότι το Πασόκ "πούλησε" ελπίδα σε όλες τις κοινωνικο-οικονομικές και ηλικιακές ομάδες, έπεισε και μαζικά το ψήφισαν, καθώς και ότι οι δυναμικές ηλικίες της ΝΔ αποσκίρτησαν ταχύτατα σε άλλους πολιτικούς χώρους. Η μελέτη του Γ. Φλέσσα είναι όμως σημαντική όχι ως ανάλυση εκλογικών αριθμών, αλλά γιατί με την εμπειρία του υπογραμμίζει τους 6+1 πραγματικούς λόγους της ήττας.
Οι 6+1 λόγοι της ήττας εξηγεί, είναι:
1) η απώλεια του ηθικού προβαδίσματος,
2) η παντελής έλλειψη οράματος,
3) η επανάπαυση στην πολιτική υπεροχή και πλήρης υποτίμηση του αντιπάλου, τόσο του Γιώργου Παπανδρέου, όσο και του Πασόκ,
4) η αποφυγή του πολιτικού κόστους, η ατολμία και οι καθυστερήσεις,
5) η πλήρης αδυναμία της ΝΔ να επιβάλει την πολιτική της ατζέντα,
6) η παταγώδης αποτυχία του πολιτικού της προσωπικού.
Αναλύοντας τους λόγους, διαβάζω/μεταφέρω:
Η απώλεια του ηθικού προβαδίσματος. Ο πρώτος και πιο σημαντικός λόγος είναι η απώλεια του ηθικού προβαδίσματος που πάντοτε είχε η ΝΔ, ιδίως έναντι του Πασόκ. Ας μην κρυβόμαστε. Δεν ήταν λίγοι όσοι έβαλαν το δάχτυλο στο μέλι προδίδοντας την εμπιστοσύνη του Καραμανλή, προδίδοντας την εμπιστοσύνη της παράταξης, Και ο Καραμανλής αντί να πηγαίνει μπροστά, σπαταλήθηκε στο να καλύπτει αυτούς που επέλεξε. Σπαταλήθηκε στο να προσπαθεί να “μαζεύει τα ασυμμάζευτα”.
Η παντελής έλλειψη οράματος. Από τους Ολυμπιακούς αγώνες και μετά δεν υπήρξε κανένα όραμα, καμία πηγή έμπνευσης και καθοδήγησης των πολιτών. Πολιτικοί και στελέχη της ΝΔ αντί να αντιμετωπίσουν με καθαρή ματιά, με γενναίες αποφάσεις και ανυποχώρητη ακεραιότητα τις προκλήσεις της εποχής βυθίστηκαν στην αδράνεια, στην αναποτελεσματικότητα, στη συνωμοσιολογία, στην αμφίσημη στάση απέναντι στην αγορά, στη δυσπιστία απέναντι στα νέα ρεύματα. Έγιναν συμβιβασμένοι διαχειριστές, αναποτελεσματικοί, ανίκανοι και συχνά διεφθαρμένοι.
Η πλήρης υποτίμηση του αντιπάλου. H επανάπαυση, επί πολύ καιρό, στην πολιτική υπεροχή που έδινε το δημοσκοπικό προβάδισμα έναντι του Πασοκ οδήγησε στην αλαζονεία και στην πλήρη υποτίμηση του αντιπάλου, τόσο του Γιώργου Παπανδρέου, όσο και του Πασόκ. Όλοι οι σπουδαίοι πολιτικοί της ΝΔ ζούσαν σε μια εικονική πραγματικότητα. Γι αυτό ο Αντόνιο Γκράμσι έλεγε ότι “H τάση να υποτιμάς και να μειώνεις τον αντίπαλο είναι δείγμα της δικής σου κατωτερότητας”. Οι 10,5 μονάδες διαφοράς είναι εκεί για να τους το θυμίζουν.
Η αποφυγή του πολιτικού κόστους, η ατολμία και οι καθυστερήσεις. H αποφυγή του πολιτικού κόστους και η δήθεν προσέγγιση του “μεσαίου χώρου” κατέληγε διαρκώς στη λαϊκιστική ταύτιση με την κοινή γνώμη και σε όσα υπαγόρευαν τα τηλεπαράθυρα. Ο “μεσαίος χώρος” αποδείχτηκε ότι δεν είναι αποτέλεσμα ρηξικέλευθων αναζητήσεων, αντίθετα είναι τόσο παλιός όσο και η ιδεολογική φτώχεια όσων, ανακήρυξαν σε πανάκεια αυτήν την κατεύθυνση. Έτσι, χάθηκε πολύτιμος χρόνος, και στην πρώτη τετραετία, και μετά τις εκλογές του 2007. 'Ατολμες κινήσεις, παλινωδίες και δραματική καθυστέρηση των μεταρρυθμίσεων.
Η πλήρης αδυναμία της ΝΔ να επιβάλει την πολιτική της ατζέντα. Η πλήρης αδυναμία της κυβέρνησης να διαμορφώσει και να επιβάλει την πολιτική της ατζέντα - ρόλο που πρόθυμα ανέλαβαν τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Αδυναμία που οδήγησε αναπόφευκτα στην παθητικότητα, στις καθυστερημένες πολιτικές αντιδράσεις, στην υπερβολική εξάρτηση από την εικόνα, στη συνεχή διαχείριση κρίσεων, Και φυσικά στη διαρκή διάψευση των προσδοκιών.
Η παταγώδης αποτυχία του πολιτικού της προσωπικού. Η παταγώδης αποτυχία του πολιτικού προσωπικού της ΝΔ. Σχεδόν όλοι αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Αργοί, αναποτελεσματικοί χωρίς έμπνευση και θλιβερά εξαρτημένοι–ιδίως οι υπουργοί και οι βουλευτές– από τα μέσα ενημέρωσης. Είναι αυτοί οι ίδιοι που επί χρόνια σιωπούσαν και ποτέ δεν όρθωσαν το ανάστημα τους, ποτέ δεν έθεσαν τα ζητήματα.
Και σήμερα γυρίζουν περίλυποι στα τηλεπαράθυρα δηλώνοντας ότι εκείνοι έβλεπαν το κακό, “τα λέγανε”, αλλά κανένας δεν τους άκουγε.
Τώρα οι γλώσσες τους λύθηκαν και, προσεκτικά, πετροβολούν τον Καραμανλή, που επί δώδεκα χρόνια έγλειφαν και μέχρι πριν από δύο βδομάδες αποθέωναν, και ζητούν να εκφραστεί η βάση που μέχρι τώρα περιφρονούσαν.
Ο τελευταίος αλλά πολύ σημαντικός λόγος: Η αποϊδεολογικοποίηση.
Η ΝΔ απογύμνωσε από ιδεολογικό περιεχόμενο τις πολιτικές της, παράτησε τα ιδεολογικά της “όπλα” και παραχώρησε τον ιδεολογικό στίβο στους αντιπάλους της. Όταν κρατάς στα χέρια σου την τύχη μιας παράταξης, τις τύχες της χώρας, δεν κάνεις διαχείριση.
Παράγεις ιδεολογία, παράγεις πολιτικές και χαράζεις στρατηγικές.
Ανοίγεις δρόμους, βασισμένους στην ιδεολογία σου, για να κερδίσεις το μυαλό και την ψυχή των ανθρώπων.
Κι αυτό γίνεται μέσα από μια μεγάλη μάχη ιδεών και αξιών, όπως έκανε η κεντροδεξιά τις δύο τελευταίες δεκαετίες στην Ευρώπη –και γι αυτό κυριαρχεί σήμερα παντού– και όπως έκανε στην Ελλάδα η Αριστερά από τον πόλεμο και μετά.
Ο Γιώργος Φλέσσας συνεχίζει με μερικές προσωπικές του σκέψεις για το Συνέδριο και την επόμενη μέρα:
Η κοινωνία και οι πολίτες έχουν φύγει μπροστά.
Προπορεύονται.
Οι ανάγκες της σύγχρονης ζωής και η πολυπλοκότητα των προβλημάτων δεν αντιμετωπίζονται με παραγοντισμούς και ερασιτεχνισμούς.
Η ΝΔ ως μηχανισμός κατέληξε ένα απολίθωμα του παρελθόντος και ξεπεράστηκε. Τα μοντέλα οργάνωσης που ακολούθησε ξεπεράστηκαν.
Όσο κι αν δεν θέλουν να το παραδεχτούν το Πασόκ προηγείται και σε αυτά τα θέματα.
Το ρολόι του πολιτικού χρόνου γυρίζει πολύ πιο γρήγορα από ότι στο παρελθόν.
Τα δεδομένα αλλάζουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες.
Η ΝΔ για να ξανακερδίσει το χαμένο έδαφος, να αποκτήσει την πολιτική πρωτοπορία και να μπορέσει ξανά να κυβερνήσει πρέπει να αλλάξει ριζικά, εκ βάθρων! Χρειάζεται ανανέωση παντού.
Και η ανανέωση δεν είναι μόνο θέμα προσώπων.
Είναι πάνω από όλα θέμα νοοτροπίας, νέων ιδεών, νέου περιεχομένου:
α) στη λειτουργία του κόμματος, με μοντέρνο μηχανισμό και νέους θεσμούς, με αξιοκρατία και επαγγελματισμό.
Να προσελκύσει ξανά τους νέους ανθρώπους και τους άξιους, να γίνει πιο ανοικτό, πιο συμμετοχικό, πιο δημοκρατικό και πιο σύγχρονο,
β) στην αντίληψη για την πολιτική ...δεν υπάρχει εξέλιξη χωρίς ιδεολογία, χωρίς όραμα, χωρίς έμπνευση, χωρίς πολιτικές επιλογές που να τη στηρίζουν. Η πολιτική επιστρέφει δυναμικά και στη ΝΔ πρέπει να το καταλάβουν όλοι. Να αντλήσει δύναμη από τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες της, να ανοίξει τις πόρτες της στην κοινωνία, να ακούσει τον Έλληνα και τις ανάγκες του, να αφαιρέσει επιχειρήματα από την κεντροαριστερά, να μπολιαστεί με τις σύγχρονες τάσεις και τα νέα ρεύματα ιδεών από την κυρίαρχη ευρωπαϊκή κεντροδεξιά.
γ) στην ηγεσία και την ηγετική ομάδα όπου χρειάζεται νέος τρόπος ανάδειξης του πολιτικού προσωπικού.
Σήμερα όλοι οι επιτυχημένοι απέχουν.
Πρέπει να ανοίξουν οι πόρτες σε νέα πρόσωπα δοκιμασμένα επαγγελματικά, με γνώσεις με εμπειρία και όρεξη για δουλειά.
Η νέα διαδικασία ανάδειξης αρχηγού δίνει την ευκαιρία σε όλους να παίξουν ρόλο, να έχουν θέση στη νέα εποχή.
Γιατί εκείνο που μετράει, δεν είναι εκλογή νέου αρχηγού, είναι η επόμενη μέρα.
Γιώργος Φλέσσας, 18 Οκτωβρίου 2009
(Ανάλυση τριών ερευνών που δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης από τον Γιώργο Φλέσσα για το αποτέλεσμα της 4ης Οκτωβρίου)
Πρόσφατα ο Γιώργος Φλέσσας βρέθηκε σε μία εκδήλωση και παρουσίασε μια σοβαρή εκλογική ανάλυση.
Είναι τόσο ενδιαφέρουσα, και για αυτό τη μοιράζομαι με όσους φίλους τους ενδιαφέρει η πολιτική και (ίσως) η παραπολιτική...
Είναι ενδιαφέρουσα γιατί αναφέρονται πράγματα που κανείς δεν τολμά να πει στη ΝΔ.
Ο συντάκτης αναλύει τα αίτια της ήττας συνδυάζοντας τα ευρήματα τριών ερευνών κοινής γνώμης που δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες και συζητήθηκαν στην Τηλεόραση κατά τον προεκλογική περίοδο (εταιρίες Public issue, RASS, FOCUS).
Και οι τρείς έρευνες με μικρές διαφοροποιήσεις στα νούμερα οδηγούν εύκολα στο ότι τα αίτια της ήττας και της δραματικής αποστροφής του εκλογικού σώματος από τη ΝΔ είναι :
1) απογοήτευση με τα σκάνδαλα που έγιναν,
2) δείγματα αλαζονείας,
3) η συμπεριφορά των στελεχών της,
4) ότι δεν αντιμετώπισε δραστικά και άμεσα τα καθημερινά προβλήματα,
5) δεν πέτυχε στο έργο της,
6) δεν στηρίχθηκε από τα στελέχη της,
7) φόβισε τον κόσμο με τα σκληρά μέτρα και πολύ-πολύ πιο χαμηλά βρίσκονται ως αιτίες ο χρόνος των εκλογών και η οικονομική κρίση ...ως ψευδο-επικλήσεις. 'Αρα, προκύπτει ότι η ΝΔ δεν έπεισε σε σοβαρότερα θέματα, πολύ πριν την προκήρυξη των εκλογών.
Η ανάλυση στα στοιχεία των τριών ερευνών που κάνει ο Γ. Φλέσσας, ανάμεσα σε άλλα, αποδεικνύει ότι βάσει της προέλευσης ψηφοφόρων η ΝΔ έχει μείνει ένα κόμμα μεγάλων ηλικιών, αγροτών και συντηρητικών στρωμάτων της κοινωνίας. Επίσης οι αναλύσεις απλά επιβεβαιώνουν ότι το Πασόκ "πούλησε" ελπίδα σε όλες τις κοινωνικο-οικονομικές και ηλικιακές ομάδες, έπεισε και μαζικά το ψήφισαν, καθώς και ότι οι δυναμικές ηλικίες της ΝΔ αποσκίρτησαν ταχύτατα σε άλλους πολιτικούς χώρους. Η μελέτη του Γ. Φλέσσα είναι όμως σημαντική όχι ως ανάλυση εκλογικών αριθμών, αλλά γιατί με την εμπειρία του υπογραμμίζει τους 6+1 πραγματικούς λόγους της ήττας.
Οι 6+1 λόγοι της ήττας εξηγεί, είναι:
1) η απώλεια του ηθικού προβαδίσματος,
2) η παντελής έλλειψη οράματος,
3) η επανάπαυση στην πολιτική υπεροχή και πλήρης υποτίμηση του αντιπάλου, τόσο του Γιώργου Παπανδρέου, όσο και του Πασόκ,
4) η αποφυγή του πολιτικού κόστους, η ατολμία και οι καθυστερήσεις,
5) η πλήρης αδυναμία της ΝΔ να επιβάλει την πολιτική της ατζέντα,
6) η παταγώδης αποτυχία του πολιτικού της προσωπικού.
Αναλύοντας τους λόγους, διαβάζω/μεταφέρω:
Η απώλεια του ηθικού προβαδίσματος. Ο πρώτος και πιο σημαντικός λόγος είναι η απώλεια του ηθικού προβαδίσματος που πάντοτε είχε η ΝΔ, ιδίως έναντι του Πασόκ. Ας μην κρυβόμαστε. Δεν ήταν λίγοι όσοι έβαλαν το δάχτυλο στο μέλι προδίδοντας την εμπιστοσύνη του Καραμανλή, προδίδοντας την εμπιστοσύνη της παράταξης, Και ο Καραμανλής αντί να πηγαίνει μπροστά, σπαταλήθηκε στο να καλύπτει αυτούς που επέλεξε. Σπαταλήθηκε στο να προσπαθεί να “μαζεύει τα ασυμμάζευτα”.
Η παντελής έλλειψη οράματος. Από τους Ολυμπιακούς αγώνες και μετά δεν υπήρξε κανένα όραμα, καμία πηγή έμπνευσης και καθοδήγησης των πολιτών. Πολιτικοί και στελέχη της ΝΔ αντί να αντιμετωπίσουν με καθαρή ματιά, με γενναίες αποφάσεις και ανυποχώρητη ακεραιότητα τις προκλήσεις της εποχής βυθίστηκαν στην αδράνεια, στην αναποτελεσματικότητα, στη συνωμοσιολογία, στην αμφίσημη στάση απέναντι στην αγορά, στη δυσπιστία απέναντι στα νέα ρεύματα. Έγιναν συμβιβασμένοι διαχειριστές, αναποτελεσματικοί, ανίκανοι και συχνά διεφθαρμένοι.
Η πλήρης υποτίμηση του αντιπάλου. H επανάπαυση, επί πολύ καιρό, στην πολιτική υπεροχή που έδινε το δημοσκοπικό προβάδισμα έναντι του Πασοκ οδήγησε στην αλαζονεία και στην πλήρη υποτίμηση του αντιπάλου, τόσο του Γιώργου Παπανδρέου, όσο και του Πασόκ. Όλοι οι σπουδαίοι πολιτικοί της ΝΔ ζούσαν σε μια εικονική πραγματικότητα. Γι αυτό ο Αντόνιο Γκράμσι έλεγε ότι “H τάση να υποτιμάς και να μειώνεις τον αντίπαλο είναι δείγμα της δικής σου κατωτερότητας”. Οι 10,5 μονάδες διαφοράς είναι εκεί για να τους το θυμίζουν.
Η αποφυγή του πολιτικού κόστους, η ατολμία και οι καθυστερήσεις. H αποφυγή του πολιτικού κόστους και η δήθεν προσέγγιση του “μεσαίου χώρου” κατέληγε διαρκώς στη λαϊκιστική ταύτιση με την κοινή γνώμη και σε όσα υπαγόρευαν τα τηλεπαράθυρα. Ο “μεσαίος χώρος” αποδείχτηκε ότι δεν είναι αποτέλεσμα ρηξικέλευθων αναζητήσεων, αντίθετα είναι τόσο παλιός όσο και η ιδεολογική φτώχεια όσων, ανακήρυξαν σε πανάκεια αυτήν την κατεύθυνση. Έτσι, χάθηκε πολύτιμος χρόνος, και στην πρώτη τετραετία, και μετά τις εκλογές του 2007. 'Ατολμες κινήσεις, παλινωδίες και δραματική καθυστέρηση των μεταρρυθμίσεων.
Η πλήρης αδυναμία της ΝΔ να επιβάλει την πολιτική της ατζέντα. Η πλήρης αδυναμία της κυβέρνησης να διαμορφώσει και να επιβάλει την πολιτική της ατζέντα - ρόλο που πρόθυμα ανέλαβαν τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Αδυναμία που οδήγησε αναπόφευκτα στην παθητικότητα, στις καθυστερημένες πολιτικές αντιδράσεις, στην υπερβολική εξάρτηση από την εικόνα, στη συνεχή διαχείριση κρίσεων, Και φυσικά στη διαρκή διάψευση των προσδοκιών.
Η παταγώδης αποτυχία του πολιτικού της προσωπικού. Η παταγώδης αποτυχία του πολιτικού προσωπικού της ΝΔ. Σχεδόν όλοι αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Αργοί, αναποτελεσματικοί χωρίς έμπνευση και θλιβερά εξαρτημένοι–ιδίως οι υπουργοί και οι βουλευτές– από τα μέσα ενημέρωσης. Είναι αυτοί οι ίδιοι που επί χρόνια σιωπούσαν και ποτέ δεν όρθωσαν το ανάστημα τους, ποτέ δεν έθεσαν τα ζητήματα.
Και σήμερα γυρίζουν περίλυποι στα τηλεπαράθυρα δηλώνοντας ότι εκείνοι έβλεπαν το κακό, “τα λέγανε”, αλλά κανένας δεν τους άκουγε.
Τώρα οι γλώσσες τους λύθηκαν και, προσεκτικά, πετροβολούν τον Καραμανλή, που επί δώδεκα χρόνια έγλειφαν και μέχρι πριν από δύο βδομάδες αποθέωναν, και ζητούν να εκφραστεί η βάση που μέχρι τώρα περιφρονούσαν.
Ο τελευταίος αλλά πολύ σημαντικός λόγος: Η αποϊδεολογικοποίηση.
Η ΝΔ απογύμνωσε από ιδεολογικό περιεχόμενο τις πολιτικές της, παράτησε τα ιδεολογικά της “όπλα” και παραχώρησε τον ιδεολογικό στίβο στους αντιπάλους της. Όταν κρατάς στα χέρια σου την τύχη μιας παράταξης, τις τύχες της χώρας, δεν κάνεις διαχείριση.
Παράγεις ιδεολογία, παράγεις πολιτικές και χαράζεις στρατηγικές.
Ανοίγεις δρόμους, βασισμένους στην ιδεολογία σου, για να κερδίσεις το μυαλό και την ψυχή των ανθρώπων.
Κι αυτό γίνεται μέσα από μια μεγάλη μάχη ιδεών και αξιών, όπως έκανε η κεντροδεξιά τις δύο τελευταίες δεκαετίες στην Ευρώπη –και γι αυτό κυριαρχεί σήμερα παντού– και όπως έκανε στην Ελλάδα η Αριστερά από τον πόλεμο και μετά.
Ο Γιώργος Φλέσσας συνεχίζει με μερικές προσωπικές του σκέψεις για το Συνέδριο και την επόμενη μέρα:
Η κοινωνία και οι πολίτες έχουν φύγει μπροστά.
Προπορεύονται.
Οι ανάγκες της σύγχρονης ζωής και η πολυπλοκότητα των προβλημάτων δεν αντιμετωπίζονται με παραγοντισμούς και ερασιτεχνισμούς.
Η ΝΔ ως μηχανισμός κατέληξε ένα απολίθωμα του παρελθόντος και ξεπεράστηκε. Τα μοντέλα οργάνωσης που ακολούθησε ξεπεράστηκαν.
Όσο κι αν δεν θέλουν να το παραδεχτούν το Πασόκ προηγείται και σε αυτά τα θέματα.
Το ρολόι του πολιτικού χρόνου γυρίζει πολύ πιο γρήγορα από ότι στο παρελθόν.
Τα δεδομένα αλλάζουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες.
Η ΝΔ για να ξανακερδίσει το χαμένο έδαφος, να αποκτήσει την πολιτική πρωτοπορία και να μπορέσει ξανά να κυβερνήσει πρέπει να αλλάξει ριζικά, εκ βάθρων! Χρειάζεται ανανέωση παντού.
Και η ανανέωση δεν είναι μόνο θέμα προσώπων.
Είναι πάνω από όλα θέμα νοοτροπίας, νέων ιδεών, νέου περιεχομένου:
α) στη λειτουργία του κόμματος, με μοντέρνο μηχανισμό και νέους θεσμούς, με αξιοκρατία και επαγγελματισμό.
Να προσελκύσει ξανά τους νέους ανθρώπους και τους άξιους, να γίνει πιο ανοικτό, πιο συμμετοχικό, πιο δημοκρατικό και πιο σύγχρονο,
β) στην αντίληψη για την πολιτική ...δεν υπάρχει εξέλιξη χωρίς ιδεολογία, χωρίς όραμα, χωρίς έμπνευση, χωρίς πολιτικές επιλογές που να τη στηρίζουν. Η πολιτική επιστρέφει δυναμικά και στη ΝΔ πρέπει να το καταλάβουν όλοι. Να αντλήσει δύναμη από τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες της, να ανοίξει τις πόρτες της στην κοινωνία, να ακούσει τον Έλληνα και τις ανάγκες του, να αφαιρέσει επιχειρήματα από την κεντροαριστερά, να μπολιαστεί με τις σύγχρονες τάσεις και τα νέα ρεύματα ιδεών από την κυρίαρχη ευρωπαϊκή κεντροδεξιά.
γ) στην ηγεσία και την ηγετική ομάδα όπου χρειάζεται νέος τρόπος ανάδειξης του πολιτικού προσωπικού.
Σήμερα όλοι οι επιτυχημένοι απέχουν.
Πρέπει να ανοίξουν οι πόρτες σε νέα πρόσωπα δοκιμασμένα επαγγελματικά, με γνώσεις με εμπειρία και όρεξη για δουλειά.
Η νέα διαδικασία ανάδειξης αρχηγού δίνει την ευκαιρία σε όλους να παίξουν ρόλο, να έχουν θέση στη νέα εποχή.
Γιατί εκείνο που μετράει, δεν είναι εκλογή νέου αρχηγού, είναι η επόμενη μέρα.
Γιώργος Φλέσσας, 18 Οκτωβρίου 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου