Ελεεινή προπαγάνδα που ασκούν τα ΜΜΕ της διαπλοκής υπέρ του Γιωργάκη,!

Το γεγονός της ελεεινής προπαγάνδας που ασκούν τα ΜΜΕ της διαπλοκής υπέρ του Γιωργάκη, έχει αποτελέσει βασικό θέμα ανάλυσης και στο δικό μας αλλά και σε άλλα ιστολόγια.

Όταν όμως αντικειμενικοί παρατηρητές και αναλυτές που δεν ζουν στην Ελλάδα, αναγνωρίζουν και καταδικάζουν αυτό το καθεστώς παραμόρφωσης και διαστρέβλωσης των γεγονότων, έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία.


Αναδημοσιεύουμε λοιπόν εδώ σχετικό άρθρο του Μάριου Δημητρίου από την εφημερίδα "Σημερινή" της Κύπρου.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο:

Οι τέσσερις εφημερίδες είναι οι αθηναϊκές ΕΘΝΟΣ, ΤΑ ΝΕΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ και ΤΟ ΒΗΜΑ.
Η τηλεμαχία αφορά βεβαίως στην πολιτική συζήτηση που είχαν την Τρίτη από την ελληνική κρατική τηλεόραση ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου και που αν πιστέψω τα προαναφερθέντα φύλλα, μάλλον δεν… έγινε ποτέ!
Ή, τελοσπάντων, αν έγινε, δεν την είδα και δεν την άκουσα και η εντύπωση ότι την είδα και την άκουσα, είναι της... φαντασίας μου.
Γιατί έτσι όπως την περιγράφουν, μου είναι εντελώς αγνώριστη και παραμορφωμένη, είναι μια άλλη συζήτηση από αυτήν που είδα, από αυτήν που άκουσα, από αυτήν που σκέφτηκα και από αυτήν που έκρινα.
Γιατί έτσι όπως την περιγράφουν, μου υποβάλλουν ότι κάτι σοβαρό πρέπει να μου συμβαίνει - ότι δεν έχω την ικανότητα να βλέπω, να ακούω, να σκέφτομαι και να κρίνω αφού ό,τι είδα, άκουσα, σκέφτηκα και έκρινα, είναι πέρα για πέρα εξωπραγματικό έως… ανύπαρκτο!

Έγραψε το ΕΘΝΟΣ ότι «το ντιμπέιτ ήταν παράσταση νίκης για τον Γιώργο», ότι ήταν «χαριστική βολή για τον Καραμανλή».

Όσοι από εσάς είδατε την εκπομπή, ήταν πράγματι παράσταση νίκης για τον Γιώργο;
Ήταν πράγματι χαριστική βολή για τον Καραμανλή;
Δεν έχω ιδιαίτερη συμπάθεια σε οποιονδήποτε από τους δύο Έλληνες πολιτικούς, δεν έχω πολιτικά πάθη, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την πολιτική ζωή στην Ελλάδα και πιστεύω ότι διαθέτω μια στοιχειώδη ικανότητα λογικής σκέψης, που μου επέτρεψε να παρακολουθήσω με καθαρό μυαλό την τηλεοπτική αναμέτρηση και να διακρίνω την επικοινωνιακή τουλάχιστον υπεροχή του Κώστα Καραμανλή απέναντι σε έναν υποτονικό, πληκτικό και προβλεπτό Γιώργο Παπανδρέου.

Στη διάρκεια της συζήτησης και ανεξάρτητα από το αν προσωπικά συμφωνώ ή όχι με τις πολιτικές και κομματικές επιλογές του κ. Καραμανλή στα χρόνια της πρωθυπουργίας του και αν μου αρέσει ή όχι το ηγετικό του προφίλ, αναγνώρισα στο πρόσωπό του έναν συζητητή που έπειθε, που είχε αυτοπεποίθηση και που οδηγούσε το διάλογο με σταθερότητα αλλά και με εμφανή σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια του αντιπάλου του.
Παρά τις στιγμές έντασης που υπήρξαν μεταξύ τους, και παρά την ευχέρεια που τους έδινε η διαδικασία για να υποβάλλουν ερωτήσεις ο ένας στον άλλο, ο Γιώργος Παπανδρέου περιορίστηκε σε ασαφείς και γενικόλογες τοποθετήσεις και απλώς… ακολουθούσε, αποφεύγοντας να απαντήσει ευθέως στις ερωτήσεις του πρωθυπουργού.

Αλλά ΤΑ ΝΕΑ, μια εφημερίδα επίσης προσκείμενη στο ΠΑΣΟΚ, άλλα διαπίστωσε, αφού, σύμφωνα με τους τίτλους και τα ρεπορτάζ της, «έκαψε το τελευταίο του χαρτί ο Καραμανλής» και υπήρξε «καθαρή νίκη Γιώργου στο τετ α τετ». Έγραψε μεταξύ άλλων και τα εξής: «Με ψέματα και άσφαιρα πυρά κατά της αξιοπιστίας του κ. Παπανδρέου επιχείρησε χθες ο κ. Καραμανλής να ανατρέψει το μεγάλο προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ στα γκάλοπ. Ωστόσο, όχι μόνο δεν κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις, αλλά στη διάρκεια του χθεσινού ντιμπέιτ κατέρρευσε και το επικοινωνιακό πλεονέκτημα που ως χθες διέθετε έναντι του κ. Παπανδρέου».

Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, εξάλλου, βγήκε με πηχυαίους τίτλους για «Παράσταση ήττας από Καραμανλή», ενώ αποφάνθηκε ότι «έχασε και το τελευταίο θεωρούμενο χαρτί του ο πρωθυπουργός, αυτό της επικοινωνίας. Εμφανώς απολογούμενος και διαρκώς αμυνόμενος, δεν έπεισε ότι μπορεί να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα για τον ίδιο και το κόμμα του».


Μια άλλη «παπανδρεϊκή» εφημερίδα, ΤΟ ΒΗΜΑ, συμπληρώνει την τετράδα αυτής της ιδιόμορφης, κατευθυνόμενης δημοσιογραφίας, γράφοντας ότι «ο κ. Παπανδρέου έφερε τη συζήτηση στα μέτρα του, περιορίζοντας τον κ. Καραμανλή σε αμυντικό ρόλο» και ότι «το 48ωρο των τηλεοπτικών αντιπαραθέσεων των πολιτικών αρχηγών έκλεισε με κερδισμένο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ».

Είναι γενικά αποδεχτό στον ελληνικό χώρο ότι σε προεκλογικές περιόδους η αντικειμενικότητα του Τύπου αμβλύνεται ανάλογα με τις κομματικές τοποθετήσεις τού κάθε εντύπου, αλλά είναι πάντα απογοητευτικό να πλασάρεται τόσο άγαρμπα η κομματική προπαγάνδα ως… είδηση και ο ευσεβοποθισμός ως… γεγονός.
Μέσα σε μια δημοκρατική κοινωνία όπως η ελληνική, δεν περιμένει κανένας από τέτοιες μεγάλες και ιστορικές εφημερίδες, όπως οι προαναφερόμενες, μια τόσο εμφανή υποτίμηση της νοημοσύνης των αναγνωστών τους και μια τόσο εύκολη χρήση των μεθόδων του δημοσιογραφικού σταλινισμού.