Πέμπτη 11 Μαΐου 2017

Ποτέ μην αφήνεις κανέναν έξω να ξέρει τι σκέφτεσαι



Του Αντώνη Πανούτσου 
Στον Νονό μετά την δολοφονία του Σάνι η οικογένεια των Μπαρτζίνι ετοιμάζεται να ζητήσει ειρήνη. 
Ο Βίτο Κορλεόνε δίνει μια συμβουλή στον Μάικλ, τον γιο του που θα τον διαδεχτεί. 
«Listen, whoever comes to you with this Barzini meeting, he's the traitor». «Αυτός που θα σου φέρει το μήνυμα για ειρήνη είναι ο προδότης». 
Τώρα αν από όλους τους χαρακτήρες του έργου ο Θεόδωρος Καράογλου διάλεξε τον ρόλο του Τέσιο που φέρνει το μήνυμα των Μπαρτζίνι στον Μάικλ δείχνει δύο τινά...
Ή ότι οι άνθρωποι δεν μαθαίνουν ή ότι δεν είναι σινεφίλ. Διαφορετικά θα ήξερε ότι αμέσως μετά το μήνυμα ένα όμορφο κλειστό αυτοκίνητο περιμένει τον Τέσιο για να τον πάρει για την τελευταία βόλτα της ζωής του.
Μπορεί λοιπόν μια ταινία για την Μαφία να γίνει οδηγός για την λειτουργία ενός κόμματος ; Προφανώς όχι. Μόνο που ο Νονός δεν είναι μια απλή ταινία για την Μαφία. Στο μυθιστόρημα του Μάριο Πούζο θίγονται θέματα που όταν η δημοκρατία δεν μπορεί να λύσει θα λυθούν με άλλους τρόπους. Όπως τον ξυλοδαρμό της κόρης του Αμέριγκο Μπονασέρα από δύο αλήτες, που επειδή τα αμερικάνικα δικαστήρια δεν αποδίδουν άμεσα στην δικαιοσύνη τον ρόλο τους αναλαμβάνει ο Λούκα Μπράτσι με εντολή του Νονού. Και θίγει το θέμα της οικογένειας.
Ο νονός λατρεύτηκε επειδή εξυμνεί ένα τύπο οικογενείας που έπαψε να υπάρχει. Την οικογένεια που θα σε στηρίζει πάντα. Φτάνει να μην την προδώσεις. Κάτι ουτοπικό για την Ελλάδα που το πρώτο που γίνεται σε κάθε κόμμα ή σύλλογο που θα δημιουργηθεί είναι να διαιρεθεί σε ομάδες και να σφαχτούν μεταξύ τους.
Δεν το γράφω στην λογική «εμείς οι Έλληνες αν είμαστε ενωμένοι θα καταφέρναμε πολλά». Σε αριθμούς όπως τα 11 εκατομμύρια τα συμφέροντα είναι συγκρουόμενα. Το «όλοι ενωμένοι» υπάρχει μόνο σε μίνιμουμ βάση, όπως με την άμυνα απέναντι σε εξωτερικό εχθρό. Το γράφω για τα κόμματα που συγκροτήθηκαν λόγω κοινής ιδεολογίας και σκοπών. Στην περίπτωση της ΝΔ δεν γίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ να ξεκάνει την εκλογική της βάση που είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες και το κόμμα να εμφανίζεται έστω και στο ελάχιστο διασπασμένο. Ακόμα και με τις καλύτερες προθέσεις. Και με τις μεγαλύτερες πιέσεις όπως στην περίπτωση του Καράογλου που ψηφίζεται στην Β’ Θεσσαλονίκης.   
Επειδή πιάσαμε τον Νονό σε μια άλλη  σκηνή ο Βίτο Κορλεόνε μιλάει με τον Βίρτζιλ «Τούρκο» Σολότσο. Ο Σολότσο του προτείνει να δουλέψουν μαζί, ο Νονός αμφιβάλλει και ο Σάνι παίρνει άλλη θέση. Όταν ο Σολότσο φεύγει ο Βίτο Κορλεόνε γυρνάει στον Σάνι και λέει «Ποτέ μην αφήνεις κανέναν έξω από την οικογένεια να ξέρει τι σκέφτεσαι». 

Το θέμα δεν είναι ότι ο Καράογλου πρόδωσε κάποιον, που δεν υπήρχε τίποτα για να προδώσει. Το θέμα είναι ότι μπαίνοντας δημόσια στην μέση για να τα βρουν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Ιβάν Σαββίδης έστειλε το μήνυμα στον αντίπαλο ότι στο κόμμα υπάρχουν και άλλες γνώμες που μπορεί να εκμεταλλευτεί  και έκανε τον αρχηγό του να μοιάσει αδύναμος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: