Μαζεύει ελιές, μαθαίνει να φτιάχνει το δικό της λάδι, καλλιεργεί τα δικά της φρούτα και λαχανικά και πλέον απολαμβάνει τη μοναξιά γιατί για πολλά χρόνια ήταν ακριβώς το αντίθετο.

«Είχα τρία κινητά, θεωρώ ότι έχει καεί ο εγκέφαλος» είπε περιγράφοντας τους ρυθμούς ζωής που είχε ως ρεπόρτερ. Τώρα ζει με ένα καρτοκινητό, χωρίς τηλεόραση, πλένει τα ρούχα της στο χέρι σε ειδική γούρνα και μαγειρεύει σε ξυλόφουρνο.

«Μακάρι να με μιμηθούν, αλλά θέλει τόλμη. Θεωρώ ότι η επαρχία, η περιφέρεια είναι το διαμάντι της Ελλάδας», κατέληξε η Δήμητρα Σωτηριάδου.

Η Δήμητρα Σωτηριάδου αποφάσισε να εγκαταλείψει τη ζωή της στην Αθήνα και να υιοθετήσει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής στο βουνό.

«Αυτό ήθελα και το “συζητούσα” χρόνια με τον εαυτό μου και να που μου βγήκε φέτος το καλοκαίρι», εκμυστηρεύτηκε, το 2018, η πρώην δημοσιογράφος και στο Cretalive, για να γίνει πιο συγκεκριμένη:

«Από τον Ασώματο ήταν ο παππούς και ο χώρος που στήθηκε το σπίτι ήταν το χωράφι δυο αδερφών. Στην ουσία πείσθηκα από το γιο ενός φίλου, λέγοντας μου το αυτονόητο, πως για να χαρείς στη ζωή σου δε χρειάζεσαι ένα μεγάλο σπίτι, ούτε πολυτέλειες, ούτε χρήματα πεταμένα σε μπετόν. Μπορείς να φτιάξεις το “στρατηγείο” σου με έξυπνο οικονομικό και ανακυκλώσιμο τρόπο. Όπως από ξύλο και σίδηρο. Πείσθηκα και κυρίως εμπιστεύτηκα έναν νέο άνθρωπο. Τον Γιάννη τον Κουτσόβουλο από τη Λαμία που δημιούργησε ένα χειροποίητο και λειτουργικό σπίτι. Ένα κοντέινερ, μια σοφίτα και ένα πρόσθετο δωμάτιο όλο και όλο 27 τετραγωνικά με 11 ανοίγματα και με έναν προσανατολισμό υπέροχο, στον ελαιώνα του χωριού».

Για δεκαετίες στο επάγγελμα, αρκετά χρόνια στο MEGA, αισθάνεται ότι από το ρεπορτάζ κέρδισε «να σκέφτομαι και να συμπεριφέρομαι με δεοντολογία. Επίσης σαν”εργατάκι” της είδησης έμαθα να έχω υπομονή και επιμονή. Θα έλεγα αυτή είναι η μεγαλύτερη προίκα μου. Δεν πανικοβάλλομαι σε δύσκολες καταστάσεις σε καταστάσεις, όπως υγείας, που πρέπει να πάρεις δύσκολες αποφάσεις, όταν αλλάζει η καθημερινότητα της ζωής σου. Φυσικά η έλλειψη πανικού με βοηθάει και στη νέα μου κατάσταση που φτιάχνω στην Κρήτη.

Πολλοί φίλοι θεωρούσαν πως δεν θα άντεχα πέρα από δυο εβδομάδες, μόνη, στον ελαιώνα του χωριού, χωρίς ρεύμα και τα απαραίτητα της Αθήνας, όπως τηλεόραση, πλυντήριο κλπ…….Φυσικά τους διέψευσα ……..Άσε που από τις θείες στο χωριό έμαθα πως να διατηρώ το ψυγείο δροσερό (φυσικά χωρίς ρεύμα)…..Άντε θα στο πω για να μαθαίνεις ως νέος …..παίρνεις δυο παγωμένα μπουκάλια με νερό και τυλιγμένα σε τσουβάλι (λινάτσα) τα βάζεις στη θήκη του ψυγείου…..Δυο μέρες έχεις κρύο νερό και δροσερά φρούτα – τρόφιμα. Απλά πραματάκια. Η φύση σε καθοδηγεί».