Αναζητώντας ισοδύναμα για την κατάργηση του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, μαθαίνουμε ότι τώρα η κυβέρνηση σκέπτεται να επιβάλλει έναν νέο ειδικό φόρο στον τζόγο, στα τυχερά παιχνίδια του ΟΠΑΠ.
Θα μπορούσε κανείς να σκεφθεί ότι πρόκειται για ολική αντιστροφή φιλοσοφίας.
Θα μπορούσε κανείς να σκεφθεί ότι πρόκειται για ολική αντιστροφή φιλοσοφίας.
Ιδιαίτερα αν επισκεφθεί ένα τυπικό πρακτορείο του ΟΠΑΠ και δει εκείνους που ξημεροβραδιάζονται παίζοντας εκεί, που δεν τους λες και εύπορους. Δηλαδή, αντί να υλοποιηθεί η ταξική επιταγή «να πληρώσουν οι πλούσιοι», που σύμφωνα με τον Φίλη χρησιμοποιούν την ιδιωτική εκπαίδευση, θα πληρώσουν τώρα οι κακομοίρηδες, που...
ονειρεύονται να τους κάτσει ο τζόκερ για να εκπληρώσουν τα όνειρα τους.
«Άσε τον θείο, και πιάσε τον τζόκερ», και μαζί του τον φόρο.
Αλλά ασφαλώς αυτές είναι κακόπιστες σκέψεις. Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση θέλει να προστατεύσει τους πολίτες από τα δεινά που μπορεί να επιφέρει ο τζόγος. Με την ίδια λογική που έχει θεσπίσει την βαριά φορολογία στο τσιγάρο και στο ποτό για να προστατεύσει το κοινό από την βλάβη που μπορούν αυτά τα προϊόντα στην υγεία του.
Α, όλα και όλα, προπαντός η προστασία του πολίτη.
Σε αυτήν την λογική κινούνται και οι τράπεζες, προφανώς με κυβερνητική ενθάρρυνση και πρωτοβουλία, οι οποίες αποκλείουν τους μικροκαταθέτες από τον πειρασμό να συμμετάσχουν στις επικείμενες αυξήσεις κεφαλαίου που επιτάσσει η ανακεφαλαιοποίηση τους, βάζοντας ελάχιστα ποσά ανά επενδυτή της τάξεως των 500.000 Ευρώ. (Η Πειραιώς, που καίγεται περισσότερο, έχει χαμηλότερο, 120.000).
Η σκέψη είναι, και πάλι, στην προστασία των μικρών επενδυτών από την πιθανή χασούρα τους αν τολμήσουν και μπουν στις αυξήσεις κεφαλαίου. Σκέψη με σωφροσύνη, αφού οι προηγούμενοι επενδυτές έχουν χάσει από 80 έως 99% των επενδύσεων τους.
Αν ήταν κανείς κακόπιστος, θα μπορούσε να σκεφτεί ότι υπάρχει υστεροβουλία στην προστασία αυτή. Δηλαδή ας μην ξοδευτούν τα ποσά, προκειμένου να έχουν οι πολίτες να πληρώσουν τους ολοένα και μεγαλύτερους φόρους τους, που ζητάει, η θα ζητήσει προσεχώς το Κράτος. Αλλά φυσικά αυτά δεν είναι δυνατόν να μας περνούν από το μυαλό, διεστραμμένες σκέψεις.
Όλοι συγκλίνουν στην προστασία του πολίτη από τις κακές τους έξεις, όπως θα μπορούσε να δηλώσει, με σιγουριά, και πάλι ο κ. Φίλης.
ονειρεύονται να τους κάτσει ο τζόκερ για να εκπληρώσουν τα όνειρα τους.
«Άσε τον θείο, και πιάσε τον τζόκερ», και μαζί του τον φόρο.
Αλλά ασφαλώς αυτές είναι κακόπιστες σκέψεις. Η πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση θέλει να προστατεύσει τους πολίτες από τα δεινά που μπορεί να επιφέρει ο τζόγος. Με την ίδια λογική που έχει θεσπίσει την βαριά φορολογία στο τσιγάρο και στο ποτό για να προστατεύσει το κοινό από την βλάβη που μπορούν αυτά τα προϊόντα στην υγεία του.
Α, όλα και όλα, προπαντός η προστασία του πολίτη.
Σε αυτήν την λογική κινούνται και οι τράπεζες, προφανώς με κυβερνητική ενθάρρυνση και πρωτοβουλία, οι οποίες αποκλείουν τους μικροκαταθέτες από τον πειρασμό να συμμετάσχουν στις επικείμενες αυξήσεις κεφαλαίου που επιτάσσει η ανακεφαλαιοποίηση τους, βάζοντας ελάχιστα ποσά ανά επενδυτή της τάξεως των 500.000 Ευρώ. (Η Πειραιώς, που καίγεται περισσότερο, έχει χαμηλότερο, 120.000).
Η σκέψη είναι, και πάλι, στην προστασία των μικρών επενδυτών από την πιθανή χασούρα τους αν τολμήσουν και μπουν στις αυξήσεις κεφαλαίου. Σκέψη με σωφροσύνη, αφού οι προηγούμενοι επενδυτές έχουν χάσει από 80 έως 99% των επενδύσεων τους.
Αν ήταν κανείς κακόπιστος, θα μπορούσε να σκεφτεί ότι υπάρχει υστεροβουλία στην προστασία αυτή. Δηλαδή ας μην ξοδευτούν τα ποσά, προκειμένου να έχουν οι πολίτες να πληρώσουν τους ολοένα και μεγαλύτερους φόρους τους, που ζητάει, η θα ζητήσει προσεχώς το Κράτος. Αλλά φυσικά αυτά δεν είναι δυνατόν να μας περνούν από το μυαλό, διεστραμμένες σκέψεις.
Όλοι συγκλίνουν στην προστασία του πολίτη από τις κακές τους έξεις, όπως θα μπορούσε να δηλώσει, με σιγουριά, και πάλι ο κ. Φίλης.
Του Αριστοτέλη Αϊβαλιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου