Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012
Η ομίχλη του κυβερνο-πολέμου
Τα όργανα είχαν επαναπρογραμματιστεί μυστηριωδώς να λειτουργήσουν πιο γρήγορα από το κανονικό, ωθώντας τα σε οριακό σημείο. Τα ιρανικά συστήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών ωστόσο, ανέφεραν ανεξήγητα ότι οι συσκευές φυγοκέντρησης λειτουργούσαν κανονικά.
Το περιστατικό αυτό, που αποκαλύφθηκε αργότερα, ήταν έργο του διαβόητου ηλεκτρονικού ιού Stuxnet, που θεωρείται δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ καθώς και ένα από τα πιο εξελιγμένα όπλα ηλεκτρονικού πολέμου μέχρι σήμερα.
Η διείσδυση αρχικά θεωρήθηκε ότι θα καθυστερούσε το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων του Ιράν από τρία έως πέντε έτη, αν και οι τρέχουσες εκτιμήσεις είναι της τάξης των δύο ετών έως και λίγων μηνών.
Τον Stuxnet ακολούθησε ο ιός «Flame»: μια νέα μορφή κακόβουλου λογισμικού που διείσδυε σε διάφορα δίκτυα στο Ιράν και σε όλη τη Μέση Ανατολή νωρίτερα αυτό το έτος.
Ο Flame αντέγραφε κείμενα, ήχους και διαγραμμένα αρχεία από τους υπολογιστές στους οποίους εισχωρούσε.
Το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι και πάλι οι ύποπτοι δράστες αλλά αρνούνται την ευθύνη.
Αυτές οι δύο επιθέσεις προκάλεσαν μεγάλο θόρυβο στα μέσα ενημέρωσης και στους πολιτικούς σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η δραματική φύση τους οδήγησε μερικούς ειδικούς να υποστηρίζουν ότι ο ηλεκτρονικός πόλεμος θα αλλάξει ριζικά το μέλλον των διεθνών σχέσεων, αναγκάζοντας τα κράτη να επανεξετάσουν την εξωτερική πολιτική τους.
Σε ομιλία του στην επιχειρηματική κοινότητα της Νέας Υόρκης στις 11 Οκτωβρίου 2012, ο υπουργός άμυνας των ΗΠΑ, Λέον Πανέτα, εξέφρασε το φόβο ότι μια εκδοχή ηλεκτρονικού πολέμου τύπου Περλ Χάρμπορ θα μπορούσε να εκπλήξει τις Ηνωμένες Πολιτείες στο εγγύς μέλλον.
Ο ίδιος προειδοποίησε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ, μαζί με τα εθνικά δίκτυα ενέργειας, τα συστήματα μεταφοράς και τις χρηματοπιστωτικές αγορές, βρίσκονται σε κίνδυνο και ότι η ηλεκτρονική άμυνα θα πρέπει να είναι στην κορυφή της λίστας των προτεραιοτήτων στη δεύτερη θητεία του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα.
Οι επιθέσεις του Stuxnet και του Flame ωστόσο, δεν είναι τα σημάδια κινδύνου όπως κάποιοι τα έχουν παρουσιάσει.
Πρώτα απ 'όλα, οι ιοί έπρεπε να εγχέονται φυσικά στα ιρανικά δίκτυα, πιθανόν από τους πράκτορες των ΗΠΑ ή του Ισραήλ, γεγονός που υποδηλώνει ότι η τακτική αυτή απαιτεί ακόμη παραδοσιακές μεθόδους συλλογής και χρήσης πληροφοριών και στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Δεύτερον, ο Stuxnet εκτροχίασε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν μόνο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, αν όχι καθόλου. Και ο Flame δεν έκανε ευθέως τίποτα για να επιβραδύνει την εξέλιξη της ιρανικής πυρηνικής προσπάθειας, επειδή φαίνεται ότι είναι μόνο μια λειτουργία συλλογής δεδομένων.
Μερικές ηλεκτρονικές επιθέσεις κατά την τελευταία δεκαετία έχουν επηρεάσει κατά κάποιο τρόπο τα κρατικά στρατηγικά σχέδια, αλλά καμία δεν είχε ως αποτέλεσμα θάνατο ή μόνιμη βλάβη.
Για παράδειγμα, το 2007 στην Εσθονία οι ηλεκτρονικές επιθέσεις από τη Ρωσία έκλεισαν δίκτυα και δικτυακούς τόπους της κυβέρνησης και διατάραξαν το εμπόριο για λίγες ημέρες, αλλά τα πράγματα γρήγορα επανήλθαν στο φυσιολογικό.
Η πλειοψηφία των ηλεκτρονικών επιθέσεων σε όλο τον κόσμο είναι ήσσονος σημασίας: εύκολα διορθώνονται οι ενοχλήσεις, όπως οι παραμορφώσεις ιστοσελίδων ή οι κλοπές δεδομένων - βασικά είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει ένα κράτος όταν αμφισβητείται διπλωματικά.
Η έρευνά μας, δείχνει ότι αν και οι προειδοποιήσεις για ηλεκτρονικό πόλεμο έχουν γίνει πιο σοβαρές, το πραγματικό μέγεθος και ο ρυθμός των επιθέσεων δεν ταιριάζουν στη λαϊκή αντίληψη.
Μόνο 20 από τους 124 ενεργούς αντιπάλους – οι οποίοι ορίζονται ως τα πιο ευάλωτα ζεύγη κρατών σε συγκρούσεις στο σύστημα - ασχολήθηκαν με τις ηλεκτρονικές συγκρούσεις μεταξύ των ετών 2001 και 2011. Και υπήρχαν συνολικά μόνο 95 ηλεκτρονικές επιθέσεις μεταξύ αυτών των 20 αντιπάλων.
Ο αριθμός των επιθέσεων που παρατηρήθηκαν ωχριά σε σύγκριση με άλλες τρέχουσες απειλές: ένα κράτος είναι 600 φορές πιο πιθανό να γίνει στόχος μιας τρομοκρατικής παρά μιας ηλεκτρονικής επίθεσης.
Χρησιμοποιήσαμε μια βαθμολογία βαρύτητας που κυμαίνεται από 5, που είναι η ελάχιστη βλάβη, έως 1 όταν ένας θάνατος έρχεται ως άμεσο αποτέλεσμα ηλεκτρονικού πολέμου.
Από τις 95 ηλεκτρονικές επιθέσεις στην ανάλυσή μας, η υψηλότερη βαθμολογία – για τον Stuxnet και τον Flame - ήταν μόλις 3.
Βέβαια, τα κράτη θα πρέπει να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους ενάντια στον ηλεκτρονικό πόλεμο, αλλά το να ρίχνουν τεράστια χρηματικά ποσά για μια απειλή χαμηλού επιπέδου δεν έχει νόημα.
Το Πεντάγωνο εκτιμά ότι ξόδεψε από 2,6 έως 3,2 δισεκατομμύρια δολάρια για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο κατά το οικονομικό έτος 2012. Και είναι πιθανό ότι οι εν λόγω δαπάνες θα αυξηθούν. Μόνο η αμερικανική Πολεμική Αεροπορία αναμένει δαπάνες 4,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την ηλεκτρονική ασφάλεια στο επόμενο έτος.
Ακόμη και αν ο διαφαινόμενος «δημοσιονομικός γκρεμός» πνίγει τον προϋπολογισμού του Υπουργείου Άμυνας, ο Πανέτα έχει καταστήσει σαφές ότι η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο θα εξακολουθήσει να αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα για χρηματοδότηση.
Σε μια συνέντευξη στη Νέα Υόρκη στις 12 Οκτώβρη 2012, περιέγραψε τις Ηνωμένες Πολιτείες σαν να βρίσκονται πριν από μια στιγμή όπως αυτήν της 9/11, σε σχέση με τον ηλεκτρονικό πόλεμο και είπε ότι οι «εισβολείς σχεδιάζουν», αναφερόμενος στις αυξανόμενες δυνατότητες της Ρωσίας, της Κίνας και του Ιράν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου