Η επιστροφή του Κώστα Σημίτη στο ΠΑΣΟΚ είχε προδιαγραφεί από τις γιορτές των Χριστουγέννων, όταν ο τέως Πρωθυπουργός εξομολογήθηκε στον φίλο του Δήμαρχο Πύργου Μάκη Παρασκευόπουλο, σε μια από τις συναντήσεις τους, ότι είχε μετανιώσει για την εμπλοκή του στην εσωκομματική κόντρα, μετά τις εκλογές του 2007 και ότι δεν έπρεπε να είχε στηρίξει τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Η εξομολόγηση μεταφέρθηκε γρήγορα στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και αμέσως άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή του τέως Πρωθυπουργού στο Κίνημα, από το οποίο, όπως λέει ο ίδιος, ποτέ δεν θεώρησε ότι είχε αποχωρήσει. Από τότε, ήταν θέμα χρόνου και σωστού timing η επάνοδός του.
Η απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να τηλεφωνήσει στον κ. Σημίτη, δεν είχε καμία σχέση με τη συνέντευξη του Θόδωρου Πάγκαλου, που πρότεινε την τοποθέτηση του τέως Πρωθυπουργού ως επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου. Άλλωστε ο κ. Πάγκαλος, δεν τρέφει και τα καλύτερα των αισθημάτων για τον κ. Σημίτη, από τότε που δήλωσε ότι «την οκταετία 1996-2004, καταστρέψαμε τη χώρα».
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, εξάλλου, είχε πει σε φιλικές του συζητήσεις ότι θα κάνει τα πάντα για να υποβαθμίσει τον τέως Πρωθυπουργό. Και η πρότασή του για το ευρωψηφοδέλτιο ήταν αυτό ακριβώς, καθώς ήθελε να τον εμφανίσει ως «διάδοχο της Μαίρης Ματσούκα».
Την πρόταση έκανε ο Θ. Πάγκαλος μόλις αντιλήφθηκε ότι κάτι κινείται από την πλευρά του κ. Παπανδρέου με αποδέκτη τον κ. Σημίτη.Η κίνηση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ θεωρήθηκε ως άκρως επιτυχημένη για προφανείς λόγους, οι οποίοι έχουν αναφερθεί, αλλά και για λόγους που δεν έχουν αναφερθεί.
Προφανώς η στιγμή που επελέγη είχε σχέση με το «φλερτ» Καραμανλή-Καρατζαφέρη, το οποίο, τώρα, αποκηρύσσει η κυβέρνηση, αλλά και με την ενίσχυση της συσπείρωσης του Κινήματος ενόψει ευρωεκλογών, όπου εμφάνιζε χαμηλότερη συσπείρωση απ΄ ότι για τις εθνικές εκλογές.Ο κ. Παπανδρέου, όπως εκτιμούν στην Ιπποκράτους, έκανε κίνηση ματ στον Κώστα Καραμανλή, ακυρώνοντας την εικόνα συναίνεσης που προσπάθησε να δημιουργήσει ο Πρωθυπουργός.
Το μήνυμα που έστειλε στον μεσαίο χώρο, το «μήλον της έριδος» μεταξύ των δύο κομμάτων ήταν καταλυτικό: «ο Καραμανλής με τον Καρατζαφέρη, εγώ με τον Σημίτη».Ήταν τόσο καταλυτική η επίδραση του συγκεκριμένου μηνύματος, όπως υποστηρίζουν στελέχη του Κινήματος, ώστε ο κ. Καραμανλής «αναγκάσθηκε να αποκηρύξει μετά βδελυγμίας τον Γιώργο Καρατζαφέρη, στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή για την εξωτερική πολιτική».
Από την άλλη πλευρά, η κίνηση του κ. Παπανδρέου απευθύνεται και προς το «ανανεωτικό τμήμα» του ΣΥΝ, το οποίο πάντοτε φλέρταρε με τον κ. Σημίτη, σε όλη τη διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας.
Κατά μια έννοια πρόκειται και για ένα «άνοιγμα» προς το τμήμα αυτό, το οποίο βρίσκεται, αυτή την περίοδο σε ένα είδος αντιπαράθεσης με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία δείχνει να θέλει να το σπρώξει προς την έξοδο. Υπάρχουν, ωστόσο και κάποιες άλλες, λιγότερο εμφανείς, πλευρές της κίνησης Παπανδρέου, οι οποίες φαίνεται ότι είναι και πιο σημαντικές.
Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, για λόγους που γνωρίζει ο ίδιος, δείχνει να είναι πεπεισμένος ότι παρ΄ όλα όσα λέει ο κ. Καραμανλής, οι εθνικές εκλογές θα γίνουν. Στο ίδιο κλίμα κινήθηκε και το άρθρο του Σταύρου Ψυχάρη στη «ΒΗΜΑ» της περασμένης Κυριακής, στο οποίο δύο πράγματα θεώρησε δεδομένα.
Τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών και τη νίκη του ΠΑΣΟΚ. Λίγες μέρες πριν, οι πολιτικοί συντάκτες της εφημερίδας δέχθηκαν «οδηγία» από πολύ ψηλά, «αυτή την Κυριακή να μη χτυπήσετε το ΠΑΣΟΚ».
Στη συνέχεια, ακόμα και ο Γιάννης Πρετεντέρης, από το MEGA, μετρίασε, έως εξαλείψεως, την κριτική που ασκούσε στο Κίνημα και προσωπικά στον Πρόεδρό του. Πολλοί ήταν εκείνοι στο ΠΑΣΟΚ που θυμήθηκαν μια ανάλογη περίπτωση το 1981.
Τότε και ενώ το «συγκρότημα Λαμπράκη» πολεμούσε τον Ανδρέα Παπανδρέου, μια μέρα του Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, ο Χρήστος Λαμπράκης κάλεσε τα κορυφαία στελέχη του συγκροτήματος για να τους πει: «απ΄ ότι φαίνεται, κερδίζει ο Ανδρέας. Καν΄ τε το να φανεί ότι το οφείλει σε μας».
Έχοντας κατά νου όσα συνέβησαν στο παρελθόν, ο Γ. Παπανδρέου επέλεξε να κάνει τη δική του κίνηση με τον Κ. Σημίτη, η οποία εμπεριέχει και τη διάσταση του «εγκλωβισμού» του τέως Πρωθυπουργού στον σχεδιασμό του ΠΑΣΟΚ, παρέχοντάς του, βεβαίως, το περιθώριο αυτονομίας που πρέπει να έχει ένας τέως Πρωθυπουργός.
Ο ρολος του ΔΟΛ
Ο κ. Παπανδρέου έχει υπόψη του ότι το «συγκρότημα» και όχι μόνο, κινούνταν με βάση ένα σενάριο, το οποίο δεν είναι βέβαιος ότι το έχει εγκαταλείψει.
Σύμφωνα με το σενάριο αυτό θα καταβαλλόταν προσπάθεια, στις εθνικές εκλογές, το ΠΑΣΟΚ, ως πρώτο κόμμα, να μη ξεπεράσει το 41,5% , άρα να μη κερδίσει αυτοδυναμία.
Σε αυτή την περίπτωση θα είχαν έτοιμο έναν αριθμό στελεχών του Κινήματος να καταδικάσουν την ακυβερνησία και να ζητήσουν, μαζί με άλλους, τον σχηματισμό κυβέρνησης προσωπικοτήτων.
Από το ΠΑΣΟΚ λέγεται ότι είχαν επιλεγεί δύο στελέχη για τον ρόλο του Πρωθυπουργού μιας τέτοιας κυβέρνησης. Πρόκειται για τον Θόδωρο Πάγκαλο και τον Αλέκο Παπαδόπουλο.
Και σε αυτό αποδίδεται η στάση και των δύο, οι οποίοι, συχνά-πυκνά, εμφανίζονται «αιρετικοί».
Επομένως, η κίνηση επανόδου του κ. Σημίτη, είχε και την έννοια της αποδυνάμωσης ή και της ακύρωσης αυτού του σεναρίου, το οποίο θα πυροδοτούσε εξελίξεις στο εσωτερικό τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ και οι οποίες θα είχαν ως στόχο την απομάκρυνση των αρχηγών των δύο κομμάτων από την ηγεσία τους.
Μια πολύ σημαντική παράμετρος της κίνησης Παπανδρέου να επαναφέρει τον κ. Σημίτη, δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής κανενός.
Η κίνηση αυτή έγινε όταν ο Γ. Παπανδρέου αισθάνθηκε ότι είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στο ΠΑΣΟΚ, τόσο από πλευράς εσωτερικού συσχετισμού δυνάμεων, όσο και από πλευρά ιδεολογικής και πολιτικής κυριαρχίας.
i-Reporter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου