Ωστόσο μετά από δέκα μόλις ημέρες, ο Νίκος Ανδρουλάκης δήλωνε, ότι δεν θα ψηφίσει το νόμο για τα «ιδιωτικά Πανεπιστήμια».
Διπλή η έκπληξη.
Αφενός από την αλλαγή της στάσης του, αφού το «ναι» έγινε «όχι» και
αφετέρου από την αλλαγή του προσδιορισμού των Πανεπιστημίων από μη κρατικά και μη κερδοσκοπικά, σε ιδιωτικά.
Η ίδρυση των μη κρατικών Πανεπιστημίων αποτελούσε και αποτελεί πάγια θέση του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με τις αποφάσεις των συνεδρίων του. Και είναι γνωστό ότι αρκετοί και σημαντικοί βουλευτές, σκοπεύουν να υπερψηφίσουν το νόμο, που έχει φέρει στη Βουλή η κυβέρνηση...
Μέχρι στιγμής οι ενστάσεις του ΠΑΣΟΚ, έχουν εστιάσει στη γεωγραφική κατανομή των Πανεπιστημίων, ακολουθώντας την πεπαλαιωμένη και καταστροφική πολιτική των περασμένων δεκαετιών, όπου σε κάθε μεγάλη πόλη ιδρυόταν και ένα Πανεπιστήμιο και σε κάθε κωμόπολη από ένα ΤΕΙ.
Με τα ΤΕΙ να μετατρέπονται ακολούθως σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, όπως για παράδειγμα του ΤΕΙ Σερρών που μετονομάστηκε σε Διεθνές Πανεπιστήμιο, του ΤΕΙ Αιγάλεω που μετονομάστηκε σε Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και του ΤΕΙ Ηρακλείου που μετονομάστηκε σε Μεσογειακό Πανεπιστήμιο.
Οι ενστάσεις του ΠΑΣΟΚ εστιάζουν επίσης στην «αξία των πτυχίων», λες και τα πτυχία αξιολογούνται από τις κυβερνήσεις και όχι από την αγορά εργασίας. Το ΠΑΣΟΚ καταγγέλλει παράλληλα τη μη ύπαρξη ενιαίας μορφής αξιολόγησης των δημοσίων και μη κρατικών Πανεπιστημίων, κάτι που όμως προβλέπεται ρητά από τον νόμο Πιερρακάκη. Και φυσικά αναφέρεται και στην «εμπορευματοποίηση της Παιδείας», που είναι ένας όρος που δυνητικά θα μπορούσε να διεγείρει το θυμικό των πέραν του ΠΑΣΟΚ ψηφοφόρων.
Επιπλέον οι απαντήσεις που δίνουν οι εκπρόσωποι του τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ στις κυβερνητικές θέσεις για το νομοσχέδιο, είναι τόσο ασταθείς και αβάσιμες, που δεν πρόκειται να προσελκύσουν ούτε τους πρώην ψηφοφόρους του Σύριζα. Διότι σε αυτούς απευθύνεται ο Νίκος Ανδρουλάκης και όχι στους δικούς του ψηφοφόρους, στην προσπάθεια του να γίνει Τσίπρας στη θέση του Τσίπρα, ή Κασσελάκης στη θέση του Κασσελάκη.
Έτσι στο κυβερνητικό επιχείρημα, ότι αρκετά παιδιά από την Ελλάδα πηγαίνουν ήδη σε ιδιωτικά και σε μη κρατικά πανεπιστήμια του εξωτερικού (Λευκωσία, Σόφια, Άμστερνταμ, Βρυξέλλες, Παρίσι), παίρνουν πτυχία και έρχονται στην Ελλάδα όπου αναγνωρίζονται τα πτυχία τους, το ΠΑΣΟΚ απαντά ότι οι Έλληνες φοιτητές που πηγαίνουν στο εξωτερικό επιλέγουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία δημόσια πανεπιστήμια και συμπληρωματικά μη κρατικά-μη κερδοσκοπικά.
Βγάζει κανείς άκρη από αυτήν την απάντηση; Όχι.
Στην κυβερνητική θέση ότι οι νέοι φοιτητές αντί να σπουδάζουν στο εξωτερικό, θα μπορούν να σπουδάζουν στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη, ο τομεάρχης Παιδείας του ΠΑΣΟΚ, απαντά λέγοντας ότι η «συλλογιστική αυτή θυμίζει μια συντηρητική Ελλάδα άλλων εποχών». Και με αφορμή τους Έλληνες φοιτητές που φοιτούν στην Κύπρο και τους Κυπρίους που φοιτούν στην Ελλάδα, υποστήριξε προ ημερών επί λέξει: «Φανταστείτε τον αντίστοιχο Κύπριο Υπουργό Επικρατείας να λέει να γυρίσουν τα «Κυπριόπουλα» από την Ελλάδα στη Λευκωσία και τη Λεμεσό. Θα μπορούσε να εξελιχθεί και σε ένα ντιμπέιτ δημαγωγίας στο οποίο οι υπουργοί θα δεσμεύονται σε ανταλλαγή φοιτητικών πληθυσμών». Βγάζει κανείς άκρη; Και πάλι όχι.
Προφανώς διαφεύγει της προσοχής του ΠΑΣΟΚ ότι από το 2007, στη χώρα μας επιτρέπεται η παροχή υπηρεσιών εκπαίδευσης που οδηγούν σε τίτλους οι οποίοι επιτρέπουν στους κατόχους τους να απολαμβάνουν επαγγελματικών δικαιωμάτων αντίστοιχων με τους πτυχιούχους των ελληνικών Πανεπιστημίων.
Και η παροχή αυτών των εκπαιδευτικών υπηρεσιών πραγματοποιείται μέσω συμβάσεων και πιστοποιήσεων από Πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Δεν γνωρίζουν οι υπεύθυνοι του τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ, ότι οι απόφοιτοι αυτών των σχολών μπορούν να διοριστούν στο Δημόσιο και να γίνουν ακόμα και δικαστές;
Είναι προφανές ότι οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ στο ζήτημα των μη κρατικών και μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων, δεν αφορούν το συγκεκριμένο θέμα. Υιοθετώντας τη θέση ότι «μη κερδοσκοπικά παραρτήματα με μητρικά πανεπιστήμια αμιγώς κερδοσκοπικά και funds δεν υφίστανται, εκτός αν είναι οι μητρικές κερδοσκοπικές δομές ‘μητέρες Τερέζες’ και δεν θέλουν να κάνουν παραρτήματα αλλά franchise φιλανθρωπικά ιδρύματα», ρίχνει το δόλωμα στους απογοητευμένους και ταλαιπωρημένους ιδεοληπτικούς οπαδούς του Σύριζα, με σκοπό να τους προσελκύσει. Αφού γι’ αυτούς οτιδήποτε δεν είναι κρατικό, αποτελεί κόκκινο πανί.
Είναι όμως σίγουρο ότι η εισβολή στον ιδεολογικό χώρο του Σύριζα και της Νέας Αριστεράς, θα αποφέρει κέρδη στο ΠΑΣΟΚ;
Είναι σίγουρο ότι η μετατόπιση του από τις πάγιες θέσεις του κόμματος και των ψηφοφόρων του, θα ωφελήσει το ΠΑΣΟΚ στο τέλος της ημέρας;
Διατηρούμε επιφυλάξεις γι’ αυτό.
Το πιθανότερο είναι ότι το σκληρό συγκρουσιακό μέτωπο του Νίκου Ανδρουλάκη προς την κυβέρνηση και η κλιμακούμενη εχθροπάθεια, θα απομακρύνουν τους κεντρώους ψηφοφόρους που δεν οραματίζονται επαναστάσεις και ανατροπές, αλλά μια κοινωνία με ευκαιρίες για τα παιδιά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου