Ο περισσότερος κόσμος την θυμάται και την έχει ταυτίσει με το τηλεοπτικό "Να η ευκαιρία" και τα αυστηρά μα και πάντοτε ευγενή σχόλιά της...στους διαγωνιζόμενους. Όμως η Ροζίτα που καταγόταν από μεγαλοαστική οικογένεια βιομηχάνων (που είχαν τα μακαρόνια ΜΙΣΚΟ) έκανε λαμπρές σπουδές στην Οξφόρδη, γλίτωσε στο τσακ την εκτέλεση με την οικογένειά της από τους ΕΛΑΣιτες στα Δεκεμβριανά και είχε για δεκαετίες την ευθύνη του καλλιτεχνικού ρεπορτάζ στα έντυπα της Ελένης Βλάχου.
Μιλούσε ξένες γλώσσες, έγραψε και μετέφρασε βιβλία, έγραψε θεατρικά έργα, ήξερε να ζωγραφίζει (δίπλα στον Τσαρούχη), είχε επίσης σπουδάσει υποκριτική, όχι για να παίξει ποτέ η ίδια, αλλά για να μπορεί να καταλαβαίνει καλύτερα το θέατρο και το σινεμά, γνώριζε όλη την κλασική λογοτεχνία από τον πατέρα της που ήταν λόγιος, θεατρόφιλος και που την προόριζε από μικρή για τα μεγάλα.
Συνδέθηκε στενά με όλους τους σπουδαίους Έλληνες και όχι μόνο καλλιτέχνες της εποχής όπως ο Ξενάκης, ο Τσαρούχης, ο Χατζηδάκις, η Μελίνα, ο Νουρέγιεφ κλπ. Ήταν πάντοτε καλεσμένη του φεστιβάλ Καννών και κινούνταν με μεγάλη άνεση σε όλο το διεθνές τζετ σετ της εποχής.
Παντρεύτηκε Ιταλό και έζησε στην Ρώμη, την κυνήγησε ο Μάρλον Μπράντο (!) όταν είχε έρθει στην Ελλάδα. Ήταν με άλλα λόγια προϊόν της καλύτερης εκδοχής της Ελλάδας, μιας φοβερά μορφωμένης, κοσμοπολίτικης και υψηλότατου γούστου Ελλάδας που τόσο μας λείπει.
Αν θέλουν συνεπώς οι νέοι δημοσιογράφοι να αναζητήσουν υψηλά πρότυπα στην δουλειά τους, ιδού ένα από τα καλύτερα: η Ροζίτα Σώκου που πέθανε στα 98 της έχοντας ζήσει καμιά εκατοστή ζωές.
Βαθιά υπόκλιση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου