Ο Αλέξης Τσίπρας με ψιμύθιο καλλωπισμού το 31,5% των εκλογών, προσποιείται ότι το πρόσωπο του όσο και του ΣΥΡΙΖΑ βγήκε αλώβητο από την εκλογική περιπέτεια και επιχειρεί φυγή προς τα μπρος, επιδιδόμενος σε μια επιχείρηση γοητείας των αντιδεξιών ψηφοφόρων ανά την επικράτεια.Μετά την Πάτρα, αυτή την εβδομάδα επισκέπτεται ξανά οικείο περιβάλλον, την Κρήτη, όπου προεκλογικά σε μια ανιστόρητη κυβίστηση, υιοθέτησε και τον Ελευθέριο Βενιζέλο ως προπάτορα του ΣΥΡΙΖΑ. «Είμαστε περήφανοι - είχε πει - γιατί πάντα στην ιστορία της Ελλάδας, από την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου ως σήμερα... όποτε αυτή η παράταξη κλήθηκε να διαχειριστεί εθνικά θέματα , έβαλε μπροστά τη πατρίδα και το συμφέρον του τόπου»!
Κωμωδία.
Ο πρώην Πρωθυπουργός των διεθνιστικών ιδεών που αναγνώρισε τους Σλάβους ως έθνος «Μακεδόνων» και στην συζήτηση στη βουλή απέδωσε τιμές στην πρωθιέρεια του Μακεδονισμού και εθνική ηρωίδα των Σκοπίων Μίρκα Γκίνοβα, σε μια αστεία προσομοίωση, είναι την ίδια παράταξη με τον ηγέτη της Μεγάλης Ελλάδας των δυο Ηπείρων και των πέντε θαλασσών! Πολύ περισσότερο αυτός ο «αριστερός» είναι στην ίδια παράταξη με τον εμπνευστή του «Ιδιώνυμου», που κατέστειλε την κομμουνιστική προπαγάνδα και δράση. Η υιοθέτηση έγινε προφανώς βάσει του «αξιακού κώδικα της Αριστεράς» που λέει και ο Τσακαλώτος.
Παράλληλα σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν πεδίον δόξης λαμπρόν τον αναπτυξιακό νόμο και τα εργασιακά, όπου ήδη με ανακοινώσεις έχει καταγγείλει ότι η κυβέρνηση νομοθετεί κατ’ εντολήν του ΣΕΒ, ενώ στα περιβαλλοντικά θέματα ακολουθεί τις εντολές του ΔΝΤ. Επίσης ευχέρεια οξείας αντιπολίτευσης παρουσιάζεται με το νομοσχέδιο για τη δυνατότητα των Δήμων να μπορούν να εκχωρούν λειτουργίες τους σε ιδιώτες. Ηδη Σκουρλέτης και Χαρίτσης συναντήθηκαν με εκπροσώπους της ΠΟΕ-ΟΤΑ .
Την ίδια στιγμή, σιγοκαίει ασίγαστα, αλλά σε συχνότητα χαμηλής έντασης ο «εμφύλιος» στον ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ «αυτόχθονων» Συριζαίων και «επήλυδων» Πασόκων, αποδεικνύοντας ότι έκανε λάθος ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ που δεν προώθησε μια κομματική διαδικασία γενναίας και ανοιχτής στο λαό, αυτοκριτικής. Αντί αυτού, τα στελέχη επιδίδονται σε μια καρικατούρα αυτοκριτικής και κεκαλυμμένων αλληλοεπιθέσεων μέσω των ΜΜΕ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι o Χρήστος Σπίρτζης σε συνέντευξη στο ΑΠΕ, και αναφερόμενος στα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζει ως μειοψηφία όσους φοβούνται την ΠΑΣΟΚοποίηση του κόμματος. Κατ’ αυτόν «εκφράζουν έναν εικονικό φόβο για τη διατήρηση κατεστημένων δομών και διαδικασιών, ενός κλειστού κόμματος».
Παράλληλα στην ερώτηση αν θα πρέπει να εκλεγεί ο Τσίπρας με ανοιχτή ψηφοφορία από τους πολίτες, απαντά πως η εκλογή του Αλέξη Τσίπρα από τη βάση έγινε… στις εκλογές, «με ένα ποσοστό που δε περίμεναν ούτε φίλοι ούτε εχθροί» (πρωτότυπη βέβαια σκέψη για επικύρωση θέσης αρχηγού κόμματος που ήρθε δεύτερο και έχασε την εξουσία)!
Η αλτέρα παρς ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στο ΕΘΝΟΣ, δεν παίρνει άμεσα θέση, λέγοντας όμως ότι η Αριστερά πρέπει να οργανώσει τον κόσμο στους κοινωνικούς χώρους, από τα συνδικάτα και τις γειτονιές μέχρι τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων (τέτοια παλαιοκομμουνιστική αντίληψη), για να αποφύγει τα λάθη που έκανε στο παρελθόν η σοσιαλδημοκρατία ( ό ίδιος κάνει λάθος βέβαια. Η σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα τα οργάνωσε έτσι ακριβώς δια του ΠΑΣΟΚ, το οποίο και είδε το… χαΐρι τους από το 2012 και μετά).
Εν μέσω της απόλυτης ταύτισης με τον αρχηγό και της φοβικής έμμεσης κριτικής Τσακαλώτου, με πινελιές προσωπικής ανεξαρτησίας εμφανίζεται ο εξάδελφος του πρωθυπουργού Γιώργος Τσίπρας. Σε συνέντευξή του στη «Νέα Σελιδα» τάσσεται υπέρ της εκλογής Προέδρου από τη βάση, καθώς όπως λέει «θα ήταν ένα πολιτικό γεγονός από μόνο του, επιβεβαιώνοντας την απήχηση του Αλέξη Τσίπρα στον λαό και φέρνοντας εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου κοντά μας».
Την ίδια στιγμή απαντά στον Ευκλείδη και τους «53», λέγοντας είτε θα καλύψουμε το κενό εμείς είτε θα το καλύψουν άλλες δυνάμεις, μεταξύ αυτών και ο ίδιος ο Μητσοτάκης και η προφανής στρατηγική του άλωσης του Κέντρου» (είναι μάλλον ο μόνος που έχει καταλάβει, ή έστω ο μόνος που διατυπώνει δημοσίως ότι ο Μητσοτάκης διευρύνεται στον χώρο του Κέντρου, και δεν μηρυκάζει προκατ συνθήματα περί νεοφιλελεύθερου Μητσοτάκη και ακροδεξιάς στροφής).
Σε κάθε περίπτωση η συλλογική εσωκομματική αυτοκριτική για κάθε κόμμα είναι λυτρωτική σε καιρούς ήττας. Οσο την αποφεύγει ο Τσίπρας τόσο θα υποβόσκει και θα λειτουργεί καθηλωτικά για το κόμμα του, ενώ οι εκατέρωθεν βολές θα το απαξιώνουν.
Του Γιάννη Σιδερη
liberal.gr
Παράλληλα σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν πεδίον δόξης λαμπρόν τον αναπτυξιακό νόμο και τα εργασιακά, όπου ήδη με ανακοινώσεις έχει καταγγείλει ότι η κυβέρνηση νομοθετεί κατ’ εντολήν του ΣΕΒ, ενώ στα περιβαλλοντικά θέματα ακολουθεί τις εντολές του ΔΝΤ. Επίσης ευχέρεια οξείας αντιπολίτευσης παρουσιάζεται με το νομοσχέδιο για τη δυνατότητα των Δήμων να μπορούν να εκχωρούν λειτουργίες τους σε ιδιώτες. Ηδη Σκουρλέτης και Χαρίτσης συναντήθηκαν με εκπροσώπους της ΠΟΕ-ΟΤΑ .
Την ίδια στιγμή, σιγοκαίει ασίγαστα, αλλά σε συχνότητα χαμηλής έντασης ο «εμφύλιος» στον ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ «αυτόχθονων» Συριζαίων και «επήλυδων» Πασόκων, αποδεικνύοντας ότι έκανε λάθος ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ που δεν προώθησε μια κομματική διαδικασία γενναίας και ανοιχτής στο λαό, αυτοκριτικής. Αντί αυτού, τα στελέχη επιδίδονται σε μια καρικατούρα αυτοκριτικής και κεκαλυμμένων αλληλοεπιθέσεων μέσω των ΜΜΕ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι o Χρήστος Σπίρτζης σε συνέντευξη στο ΑΠΕ, και αναφερόμενος στα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζει ως μειοψηφία όσους φοβούνται την ΠΑΣΟΚοποίηση του κόμματος. Κατ’ αυτόν «εκφράζουν έναν εικονικό φόβο για τη διατήρηση κατεστημένων δομών και διαδικασιών, ενός κλειστού κόμματος».
Παράλληλα στην ερώτηση αν θα πρέπει να εκλεγεί ο Τσίπρας με ανοιχτή ψηφοφορία από τους πολίτες, απαντά πως η εκλογή του Αλέξη Τσίπρα από τη βάση έγινε… στις εκλογές, «με ένα ποσοστό που δε περίμεναν ούτε φίλοι ούτε εχθροί» (πρωτότυπη βέβαια σκέψη για επικύρωση θέσης αρχηγού κόμματος που ήρθε δεύτερο και έχασε την εξουσία)!
Η αλτέρα παρς ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στο ΕΘΝΟΣ, δεν παίρνει άμεσα θέση, λέγοντας όμως ότι η Αριστερά πρέπει να οργανώσει τον κόσμο στους κοινωνικούς χώρους, από τα συνδικάτα και τις γειτονιές μέχρι τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων (τέτοια παλαιοκομμουνιστική αντίληψη), για να αποφύγει τα λάθη που έκανε στο παρελθόν η σοσιαλδημοκρατία ( ό ίδιος κάνει λάθος βέβαια. Η σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα τα οργάνωσε έτσι ακριβώς δια του ΠΑΣΟΚ, το οποίο και είδε το… χαΐρι τους από το 2012 και μετά).
Εν μέσω της απόλυτης ταύτισης με τον αρχηγό και της φοβικής έμμεσης κριτικής Τσακαλώτου, με πινελιές προσωπικής ανεξαρτησίας εμφανίζεται ο εξάδελφος του πρωθυπουργού Γιώργος Τσίπρας. Σε συνέντευξή του στη «Νέα Σελιδα» τάσσεται υπέρ της εκλογής Προέδρου από τη βάση, καθώς όπως λέει «θα ήταν ένα πολιτικό γεγονός από μόνο του, επιβεβαιώνοντας την απήχηση του Αλέξη Τσίπρα στον λαό και φέρνοντας εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου κοντά μας».
Την ίδια στιγμή απαντά στον Ευκλείδη και τους «53», λέγοντας είτε θα καλύψουμε το κενό εμείς είτε θα το καλύψουν άλλες δυνάμεις, μεταξύ αυτών και ο ίδιος ο Μητσοτάκης και η προφανής στρατηγική του άλωσης του Κέντρου» (είναι μάλλον ο μόνος που έχει καταλάβει, ή έστω ο μόνος που διατυπώνει δημοσίως ότι ο Μητσοτάκης διευρύνεται στον χώρο του Κέντρου, και δεν μηρυκάζει προκατ συνθήματα περί νεοφιλελεύθερου Μητσοτάκη και ακροδεξιάς στροφής).
Σε κάθε περίπτωση η συλλογική εσωκομματική αυτοκριτική για κάθε κόμμα είναι λυτρωτική σε καιρούς ήττας. Οσο την αποφεύγει ο Τσίπρας τόσο θα υποβόσκει και θα λειτουργεί καθηλωτικά για το κόμμα του, ενώ οι εκατέρωθεν βολές θα το απαξιώνουν.
Του Γιάννη Σιδερη
liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου