Οι «μαγικές», θεραπευτικές ιδιότητες του Ελληνικού ελαιόλαδου

Στην αρχαία Ελλάδα, όταν ήκμαζαν, η φιλοσοφία, τα μαθηματικά, η γεωμετρία, και γεννιόταν η ιατρική επιστήμη, οι άνθρωποι είχαν εντοπίσει, εκτός των άλλων, και τις φαρμακευτικές δράσεις του ελαιόλαδου. 

Το λάδι κατείχε ξεχωριστή θέση στη διατροφή, αλλά και θεωρούνταν και φάρμακο από τους αρχαίους Έλληνες. 
Και όχι μόνο αυτό, είχαν εμβαθύνει τόσο πολύ, που γνώριζαν, ποιος τύπος λαδιού, έχει περισσότερες δραστικές φαρμακευτικές ιδιότητες στην προστασία της υγείας, και ποιος όχι.  
Σήμερα 2.500 χρόνια μετά, ο κόσμος ανακαλύπτει πάλι αυτές τις ιδιότητες…

Ήδη στις ΗΠΑ, το λάδι θα αρχίσει να βρίσκεται στα ράφια των φαρμακείων, καθώς οι επιστήμονες ανακαλύπτουν όλο και περισσότερο, ευεργετικές για την υγεία ιδιότητες που διαθέτει το πολύτιμο, εθνικό μας προϊόν. 

«Εξειδικευμένα ελαιόλαδα», βρίσκονται λοιπόν, στις προθήκες των φαρμακείων στις ΗΠΑ...

Μελέτη ελληνικής, ερευνητικής ομάδας του πανεπιστημίου της Αθήνας, που ξεκίνησε με κίνητρο τις αναφορές στις φαρμακευτικές ιδιότητες του λαδιού στην αρχαία Ελλάδα, αλλά και στις ιδιότητες που αναφέρονται στις μετέπειτα λαϊκές παροιμίες, απέδειξε ότι το ελαιόλαδο, εκτός από τις αντιοξειδωτικές, νευροσπαστικές, καρδιοπροστατευτικές και πλήθος άλλων ιδιοτήτων που διαθέτει, διαθέτει και 2 ουσίες που επιδρούν καθοριστικά υπέρ της υγείας μας. Την ουσία ελαιοκανθάλη. Μια ουσία με ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση, εφάμιλλη με εκείνες που περιέχουν τα σύγχρονα φάρμακα. Και την ελαιασίνη, που είναι η πιο ισχυρή αντιοξειδωτική ουσία του ελαιόλαδου. Δηλαδή, το ελαιόλαδο έχει και αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση, απίστευτα ισχυρές.

Και μην σας κάνει εντύπωση, όλοι έχουμε γευτεί την… ελάιοκανθάλη. Είναι η ουσία που ευθύνεται για το κάψιμο που νιώθουμε στον λαιμό, όταν καταπίνουμε φρέσκο, «ωμό» λάδι. Οι έμπειροι ελαιοκαλλιεργητές μάλιστα, καταλαβαίνουν ότι ένα λάδι είναι καλό, από αυτό το κάψιμο.

Ο επικεφαλής της έρευνας, επίκουρος καθηγητής φαρμακογνωσίας, κ. Προκόπης Μαγιάτης και η συνεργάτιδα του κ. Ελένη Μέλλιου, πραγματοποίησαν έρευνα σε 150 δείγματα ελαιόλαδου, σχεδόν από ολόκληρη την Ελλάδα, από την Πελοπόννησο, τη Μεσσηνία, τη Λακωνία, την Ηλεία, την Κορινθία, την Αργολίδα, την Αττική, τη Βοιωτία την Εύβοια, τη Χαλκιδική, τα νησιά του Ιονίου, την Πρέβεζα τη Θάσο και τη Λέσβο. Ανέλυσαν επίσης δείγματα από ελαιόλαδο από την Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Το συμπέρασμα ήταν, ότι η ποσότητα των αντιφλεγμονωδών ουσιών στο λάδι, της Κορωνέικης ελιάς, είναι αρκετά υψηλή. Επίσης η ποσότητα των ουσιών αυτών μέσα στο λάδι της Μεσσήνης είναι πολύ υψηλότερη από το μέσο όρο.

Η μελέτη αυτή σε καμία περίπτωση δεν αφορά τη γευστική ποιότητα του λαδιού, αλλά μόνο την προοπτική αξιοποίησης του, ως προς τον προστατευτικό, φαρμακευτικό χαρακτήρα του λαδιού. 

«Είναι βέβαιο ότι και άλλες περιοχές της Ελλάδας, διαθέτουν παρεμφερή χαρακτηριστικά στο λάδι τους. Μεμονωμένα δείγματα από Λακωνία, Θάσο και Κρήτη, έδειξαν τέτοια δυναμική.» τονίζει ο κ. Μαγιάτης.

Το ελαιόλαδο είναι ένα εθνικό προϊόν και πρέπει να αξιοποιηθεί περισσότερο. Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδα, κατάληξε χαρακτηριστικά: «Όνειρο μας είναι η δημιουργία ενός πανεπιστημιακού κέντρου Ελαιόλαδου, που θα ασχολείται με τη μελέτη του Ελληνικού λαδιού και τη συνεισφορά του στην υγεία του ανθρώπου»

Εξάλλου όπως λένε, δεν είναι μακριά η ημέρα που θα δούμε επεξεργασμένα ελαιόλαδα να περνούν το κατώφλι του φαρμακείου…